Παραμονή Χριστουγέννων…
του Κώστα Βελούτσου * Ο παγωμένος αέρας τρυπούσε κάθε εκατοστό από το σώμα του και η γενειάδα του άσπρη σαν το χιόνι που για μέρες έπεφτε, ανέμιζε στην φορά του ανέμου, φτάνοντας ως τους ώμους του. Ρακένδυτος, κουβαλούσε ένα σακίδιο με τα απομεινάρια της δικής του άχρωμης ημέρας, και κάθε λεπτό που...