Στην αγορά της Μυτιλήνης ... το τηλεφώνημα την ημέρα του Αγ. Βαλεντίνου

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ

Του Αγίου Βαλεντίνου σήμερα και είπε να κάνει τα πρέποντα. Πάντα ένοιωθε μια αμηχανία μ’αυτόν τον ξενόφερτο Άγιο, που μας προέκυψε έτσι ξαφνικά.

Κάθε χρόνο λοιπόν, αν και ένοιωθε μια μεγάλη αμηχανία, γιατί δεν ήθελε να τον βλέπουν οι άλλοι να ψωνίζει και να σκέφτονται διάφορα, κάθε χρόνο όλο και κάτι αγόραζε. Ένα μικρό κόσμημα, κάποιο γλυκό συνήθως και τα δυο μαζί. 

Κατέβηκε και φέτος  στην αγορά και άρχισε να κοιτά στα μαγαζιά να δει τι υπάρχει. Με τρόπο βέβαια γιατί δεν ήθελε να στιγματιστεί ως οπαδός του Αγίου Βαλεντίνου. Με μια πρώτη ματιά στις βιτρίνες τις οποίες κοίταζε από μακρυά, δεν είδε τίποτα σπουδαίο. Κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια. Αποφάσισε να μπει σ’ένα μεγάλο κατάστημα. Εκεί έλπιζε να υπάρχει μεγαλύτερη ποικιλία. Μπήκε μέσα στο κατάστημα και με το που μπήκε έπεσε επάνω σε μια φίλη του που μιλούσε με μια πωλήτρια. Την χαιρέτισε εγκάρδια και εκείνη τον ρώτησε δυνατά:

-Τι έγινε, ήρθες να ψωνίσεις για τον Άγιο Βαλεντίνο; Η πωλήτρια γέλασε. 

Ήθελε να ανοίξει η γη να τον καταπιεί. Δεν είπε ούτε ναι ούτε όχι και προχώρησε σα βρεγμένη γάτα μέσα στο μαγαζί. Τελικά δεν βρήκε κάτι να του αρέσει και δεν ψώνισε. 

Σκέφτηκε μια τελευταία λύση, ένα κατάστημα που πουλούσε καλόγουστα χειροποίητα κοσμήματα. Ήταν η τελευταία του ελπίδα.

Μπήκε στο μικρό μαγαζάκι και έπιασε κουβέντα με τους ιδιοκτήτες. Δεν είχαν φέτος φτιάξει κάτι ιδιαίτερο για την γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου.  Του έδειξαν ένα κόσμημα για τον λαιμό, που ανάμεσα στα ζωγραφισμένα σχέδια, πουλάκια, δεντράκια,σπιτάκια είχε και μια κόκκινη καρδούλα. Η κόκκινη καρδούλα σκέφτηκε καλύπτει τη στιγμή.

Εκείνη τη στιγμή χτύπησε το κινητό του τηλέφωνο. Ήταν η γυναίκα του. Βγήκε έξω στο δρόμο να της μιλήσει.

-Που είσαι; Σε παίρνω στο γραφείο και δεν απαντάς.

-Στην αγορά είμαι.

-Τι κάνεις στην αγορά;

-Ψωνίζω.

-Τι ψωνίζεις;

Εδώ μπερδεύτηκε. Τι να της πει ότι ψωνίζει; Τυρί; Ή ότι ψωνίζει κρέας; 

Αποφάσισε να της πει την αλήθεια.

-Δώρο για σένα, για του Αγίου Βαλεντίνου ψωνίζω.

-Ναι καλά... Και συνέχισε να του λέει αυτό για το οποίο του τηλεφώνησε.

Τελικά τι έγινε; Αγόρασε το μικρό κόσμημα με την κόκκινη καρδούλα και από ένα ζαχαροπλαστείο νόστιμα σοκολατάκια πραλίνες σε σχήμα κόκκινης καρδιάς.