«Ένα πλοίον ταξιδεύον με υπέροχον καιρόν...» τραγουδά ο Μπιθικώτσης κι ονειρεύεσαι ένα Ταξίδι σε μέρη εξωτικά όμως το ταξίδι των στίχων δεν έχει αίσιο τέλος κι εκεί που χαμογελάς με τις «ελληνικούρες», τη μαγεία του μπουζουκιού και τη στιχουργική δεινότητα του Μποστ ένας κόκκος λύπης αλλοιώνει το χαμόγελο και γίνεται γκριμάτσα .
Ο ιδιαίτερος Μέντης Μποσταντζόγλου ,ο Μποστ, της Όμορφης πόλης ,του Πειναλέοντα της Ανεργίτσας και της μαμάς , της ρακένδυτης Ελλάς, να σκιτσάρει την ατμόσφαιρα του εξήντα με τις μεταναστευτικές ροές για τις φάμπρικες της Γερμανίας ,τις παλατιανές παρεμβάσεις ,το παρακράτος...
Η μαμά Ελλάς αποστεωμένη ,ξεδοντιασμένη κρατά τα παιδιά της τον Πειναλέοντα και την Ανεργίτσα .Ήρωες της μετεμφυλιακής Ελλάδας , δημιουργημένοι στο τέλος του πενήντα μεγαλούργησαν τη δεκαετία του εξήντα καυτηριάζοντας την πολιτική κατάσταση την εξάρτηση, τη φτώχεια…
Τους ξαναβρήκαμε την δεκαετία της οικονομικής κρίσης που συνεχίζεται και τρομοκρατημένοι τους βλέπουμε στην καθημερινότητα μας.
Ο «Πειναλέων στους γάμους του Σάχη»με το σύνθημα :"ΚΑΘΕ ΠΕΡΣΗ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ" «Ο Πειναλέων μανθάνει φητολογείαν» με τα "μανδαρινίσματα " των υπουργείων ,την "Υποβολή Δηλόσεος", ο Πειναλέων να πηγαίνει για λάδι , να διαδηλώνει , στο γήπεδο να φωνασκεί,να δέρνει τον διαιτητή!
Η «Όμορφη πόλη» επίκαιρη :φτώχεια ,δάνεια ,ποδόσφαιρο κάτι γάμοι βασιλέων και το μόνιμο ερώτημα: « γιατί ήμαστε φτωχοί;» Το «Ήμαστε» βρίσκεται σε χρόνο Ενεστώτα και ο Μποστ δεν ήταν ανορθόγραφος , το αντίθετο κατείχε και την δημοτική και την επίσημη γλώσσα του τότε κράτους : την καθαρεύουσα, έτσι αλίευε μαργαριτάρια από τους λογιώτατους, απενοχοποιώντας παράλληλα τον καθημερινό Έλληνα σε μια προσπάθεια να διασκεδαστεί τόσο η ακατανόητη επίσημη γλώσσα όσο και η φτώχεια .
Η γλώσσα περίμενε για πολύ να βρει τον δρόμο της , η φτώχεια τότε και τώρα προσπαθούν να τη σκεπάσουν μέσα από την προγονοπληξία και τον μεγαλοϊδεατισμό …
Επίκαιρα:
Είμαστε, ωραίοι, μοναδικοί, φτώχεια κι ανεργία δεν υπάρχουν πια, παίρνουμε επιδόματα ράβουμε μπαλώματα !
Είμαστε ετοιμοπόλεμοι σ΄ όλες τις παρελάσεις τσακίζουμε κάθε εχθρό με ένα σύνθημα σωστό !
«Όμορφη Πόλη» μια επιθεώρηση του ‘ 60 με μουσικά ακούσματα για όλους και μηνύματα, δυστυχώς, διαχρονικά..
Εξήντα χρόνια μετά ούτε δεν έχουμε κανέναν να μας τραβήξει από το έλος έχουμε: έναν ντε γκρες ,παρακράτος ,φτώχεια και συνθήματα πολλά για να νιώθουμε καλά!
