Στην Άγρα το έθιμο της "κούνιας". - Δευτέρα του Πάσχα 21 Αρπιλίου
Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, τη δεύτερη μέρα της Λαμπρής διοργανώνεται στην Άγρα το έθιμο της "κούνιας".
Ένα έθιμο που μετράει δεκαετίες πίσω στο χρόνο, και οι κάτοικοι του χωριού προσπαθούν να το κρατήσουν ζωντανό ώστε να μην σβήσει με το πέρασμα των χρόνων.
Τη Δευτέρα του Πάσχα, στις 12 το μεσημέρι στην αυλή του Δημοτικού Σχολείου Άγρας.
Πλούσια Τοπικά Εδέσματα, ζωντανή μουσική, και μουσικοχορευτικά δρώμενα απ χορευτικό τμήμα του πολιτιστικού συλλόγου "Μακαρέα Άγρας".
Είσοδος Ελεύθερη.
Διοργάνωση ΑΕΣ ΜΑΚΑΡΕΑΣ ΑΓΡΑΣ
Λίγα λόγια για το έθιμο.
Το έθιμο της «κούνιας» έχει τις καταβολές του στην αρχαία Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα πρόκειται για την «αιώρα» των κοριτσιών κατά τα αθηναϊκά ανθεστήρια την περίοδο της άνοιξης προς τιμήν του θεού Διονύσου. Η αίσθηση ελευθερίας που δίνει η κίνηση της κούνιας προς τον ουρανό, πίστευαν πως έφερνε καλή τύχη. Γι' αυτό και το ανασήκωμα της κούνιας συμβολίζει την αναγέννηση της φύσης με τον ερχομό της Άνοιξης. Από το αρχαίο έθιμο της αιώρας φτάνουμε στο ανοιξιάτικο έθιμο της κούνιας που το συναντάμε σε όλη την Ελλάδα, κυρίως σε νησιωτικές περιοχές του Αιγαίου . Εντάσσεται στις εορταστικές εκδηλώσεις του Πάσχα και αποτελεί μια από τις εντονότερες και αγαπημένες αναμνήσεις των κατοίκων του χωριού μας. Επίσης το έθιμο είχε και έχει θρησκευτικό περιεχόμενο δηλαδή το κατέβασμα της κούνιας συμβολίζει τον ερχομό του Χριστού στη γη και το ανέβασμα την Ανάστασή Του.
Με το πέρασμα των χρόνων, το έθιμο της κούνιας απέκτησε και νέο νόημα, καθώς οι νέοι έβρισκαν την ευκαιρία να προσεγγίσουν την κοπέλα που τους ενδιέφερε, προσκαλώντας την να καθίσουν μαζί στην κούνια. Η αποδοχή της πρόσκλησης αποτελούσε ένδειξη αμοιβαίων αισθημάτων και σήμαινε μια άτυπη δέσμευση με προοπτική τον γάμο. Την ώρα εκείνη, άλλοι νέοι κουνούσαν την κούνια και τραγουδούσαν τα παραδοσιακά τραγούδια της κούνιας, συνοδεύοντας έτσι την όμορφη αυτή στιγμή.
