Skip to main content
|

Σύντομα και σκληρά

SHARE

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟ

Χρόνος ανάγνωσης :
1'

Γράφει η Γεωργία Λυμπέρη 

Να 'ναι  ο πόνος τους βουβός,

να κλειδωθούν στο σπίτι,

να μη μιλούν,να μη γελούν

κι όλοι  εμείς να λέμε :
"οι καημένοι χάσανε παιδιά  μέσα στο τρένο"!

και θα 'ρθει κάποτε η στιγμή ν'αποδοθει το δίκιο...


Μετά ικανοποιημένοι,εμείς θα συνεχίσουμε τη ζωή μας κι εκείνες θα φτιάχνουν κόλλυβα το Ψυχοσάββατο ,θα μνημονεύουν τα πεθαμένα τους και θα περιμένουν τον θάνατο να τις φέρει κοντά στις ψυχές των αγαπημένων τους .


Ισως τους συγχωρούσανε ένα μοιρολόι αλλά κι αυτό θα επρεπε να το πουν την ώρα της ταφής όχι άλλη στιγμή .
Ποιάς ταφής ;ποιου τάφου ;

Μπορει τη Μεγάλη Παρασκευή να τους επιτρέπονταν μαζί με την Παναγιά να θρηνήσουν τα παιδιά τους.

Μεγάλη εβδομάδα του 2025 ,με την  περιρρεουσα  ατμόσφαιρα  να θυμιζει μεσοπόλεμο  και  την "Πρέβεζα" του Καρυωτάκη:
μοναξιά κι αδιαφορία, στόμφο και ασημαντότητα,εξουσία και σήψη,μιζέρια και κερδοσκοπία ...


Ολα αυτά μαζί συνθέτουν   την καθημερινότητα ,την τρέχουσα πολιτική εθνική και παγκόσμια και ίσως  και τα άθλια σχόλια στο πρόσωπο των συγγενών και κυρίως στο πρόσωπο της Μαρίας Καρυστιανου...

Θέλω να πω σε αυτούς,που φέρουν τον τίτλο του ανθρώπου λόγω εξωτερικών χαρακτηριστικών, τα λόγια του Καρυωτάκη:
"Αν τουλάχιστον,μέσα στους ανθρώπους
αυτούς, ένας επέθαινε από αηδία.....
Σιωπηλοί, θλιμμένοι, με σεμνούς τρόπους,
θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία."

SHARE

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟ

Διαβάστε επίσης
Άρθρα απο την ίδια κατηγορία
Όλες οι προσεχείς εκδηλώσεις