Πασχαλινή παράδοση ή Φεστιβάλ λέιζερ; Ο Δήμος Μυτιλήνης επαναπροσδιορίζει το Πάσχα
Αγαπητοί συμπολίτες, ετοιμαστείτε να ζήσετε το Πάσχα όπως δεν το έχετε ξαναδεί! Ο Δήμος Μυτιλήνης, με μια πρωτοφανή έμπνευση που θα ζήλευε και ο Τζορτζ Λούκας, αποφάσισε να «αναβαθμίσει» την παράδοση του Πάσχα, προσθέτοντας στη συνταγή των ιερών ακολουθιών και των εθίμων μια γερή δόση… λέιζερ και πυροτεχνημάτων. Γιατί, όπως φαίνεται, η κατάνυξη του Θείου Πάθους και η χαρά της Ανάστασης δεν είναι πλήρεις χωρίς ένα καλό σόου φωτός, που θυμίζει περισσότερο συναυλία της Eurovision παρά εκκλησιαστική τελετή.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το πρόγραμμα των πασχαλινών εκδηλώσεων του Δήμου Μυτιλήνης, που παρουσιάζεται με καμάρι ως ο οδηγός μας για τις «άγιες μέρες», περιλαμβάνει κλασικές στιγμές όπως την περιφορά των επιταφίων και την αναβίωση του εθίμου με τα φαναράκια. Μέχρι εδώ, όλα καλά – η παράδοση κρατάει γερά. Όμως, ξαφνικά, σαν κεραυνός εν αιθρία (ή μάλλον, σαν λέιζερ μέσα στο σκοτάδι), έρχεται το «σόου από πυροτεχνήματα και laser» μετά την Ακολουθία της Ανάστασης το Μεγάλο Σάββατο στον Άγιο Νικόλαο. Και σαν να μην έφτανε αυτό, την Κυριακή του Πάσχα, το Πλωμάρι θα φιλοξενήσει το έθιμο της Δευτερανάστασης, συνοδευόμενο –κρατηθείτε– από ακόμα ένα «σόου με laser».
Μα, συγγνώμη, από πότε η Ανάσταση, το κορυφαίο γεγονός της χριστιανοσύνης, χρειάζεται φωτορυθμικά για να «απογειωθεί»; Πότε ακριβώς οι πρόγονοί μας, που γιόρταζαν το Πάσχα με κεριά, ψαλμωδίες και μαγειρίτσα, αποφάσισαν ότι η ανάσταση του Χριστού είναι η τέλεια αφορμή για ένα υπερθέαμα τύπου Las Vegas; Και, κυρίως, πώς συνδέονται τα λέιζερ με την παράδοση; Μήπως ο Δήμος ανακάλυψε κάποιο χαμένο κείμενο του 17ου αιώνα που περιγράφει τους Μυτιληνιούς να χορεύουν υπό τις ακτίνες φωτός μετά την Ανάσταση; Αν ναι, παρακαλούμε να το μοιραστεί μαζί μας, γιατί ακούγεται συναρπαστικό.
Η ειρωνεία γίνεται ακόμα πιο πικάντικη όταν σκεφτεί κανείς το κόστος. Σε μια εποχή που οι δήμοι παραπονιούνται για ελλείψεις πόρων, ο Δήμος Μυτιλήνης βρίσκει τον τρόπο να επενδύσει σε λέιζερ και πυροτεχνήματα, λες και αυτά θα φέρουν την πολυπόθητη «κατάνυξη». Φανταστείτε το σκηνικό: οι πιστοί μόλις έχουν ψάλει το «Χριστός Ανέστη», ο παπάς μοιράζει το Άγιο Φως, και ξαφνικά ο ουρανός γεμίζει με λέιζερ που σχηματίζουν… τι ακριβώς; Το «Ω γλυκύ μου έαρ» σε φωτεινά γράμματα; Ή μήπως το λογότυπο του Δήμου; Ό,τι κι αν είναι, σίγουρα αξίζει κάθε ευρώ από το δημοτικό ταμείο.
Και μην ξεχνάμε το έθιμο της Δευτερανάστασης στο Πλωμάρι, που φέτος θα έχει τη δική του δόση λέιζερ. Γιατί, προφανώς, το να γιορτάζεις την Ανάσταση δύο φορές δεν είναι αρκετό – χρειάζεται και η κατάλληλη… φωτιστική υποστήριξη. Αναρωτιέμαι αν οι κάτοικοι του Πλωμαρίου ζήτησαν ποτέ αυτό το «σόου» ή αν ο Δήμος αποφάσισε μόνος του ότι η παράδοση τους χρειάζεται λίγο περισσότερο… σπινθηροβόλο glamour.
Κλείνοντας, δεν μπορώ παρά να χειροκροτήσω την πρωτοτυπία του Δήμου Μυτιλήνης. Όταν όλοι οι άλλοι δήμοι μένουν προσκολλημένοι σε βαρετά πράγματα όπως η συντήρηση δρόμων ή η στήριξη ευάλωτων ομάδων, η Μυτιλήνη δείχνει τον δρόμο: λέιζερ, πυροτεχνήματα και φρου-φρου για όλους! Όσο για την παράδοση, ας μην ανησυχούμε. Με λίγη καλή θέληση, μπορούμε να πείσουμε τους εαυτούς μας ότι το Πάσχα ήταν πάντα συνώνυμο με φαντασμαγορικά σόου. Ε, τουλάχιστον θα έχουμε κάτι να κοιτάμε ενώ τρώμε τη μαγειρίτσα μας. Καλή Ανάσταση – και καλή τύχη με τα λέιζερ!
Ο Ανδρέας Κωνσταντίνου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Είναι συνταξιούχος, πρώην μηχανικός, εργάστηκε 40 χρόνια σε πολυεθνικές εταιρείας, στη διαχείριση έργων και στην εκπαίδευση προσωπικού. Αγαπά τη θάλασσα, το ψάρεμα, τη μαγειρική και τα ελληνικά νησιά. Λόγω συζύγου ξεχωρίζει την Λέσβο από τα νησιά... Τώρα απολαμβάνει τη σύνταξή του ταξιδεύοντας...
