"Εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω…"
Άρθρο του Στρατή Μπαλάσκα / εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ, με αφορμή τη σύλληψη μαθητών στη Μυτιλήνη για κατοχή ναρκωτικών. Άρθρο που προκάλεσε πολλές συζητήσεις.
Έκπληκτοι βλέπαμε την περασμένη Κυριακή και ξανά την περασμένη Τετάρτη, στο «Mega», τις εκπομπές του Σταύρου Θεοδωράκη για τη διακίνηση ναρκωτικών στη γειτονική μας Χίο, με πρωταγωνιστές μεταξύ των άλλων και ανήλικους χρήστες και «βαποράκια» μέσα στα σχολεία. Τους λεγόμενους «baby locos». Σίγουρα σταυροκοπηθήκαμε όλοι… «Εμείς τέτοιο πρόβλημα δεν έχουμε…» μονολογήσαμε. Κούνια που μας κούναγε… Πριν περάσουν τρία - τέσσερα 24ωρα, πέντε έως την ώρα που γράφονται ετούτες οι γραμμές, τέσσερις 17χρονοι και ένας 18χρονος μαθητές λυκείου συνελήφθηκαν να ξεκινούν για τη σχολική τους εκδρομή με… τη δόση τους! Χασισάκι για προσωπική τους χρήση στην εκδρομή. Αγορασμένο από έναν άλλο 18χρονο, που με τη σειρά του είχε αγοράσει ποσότητα εννέα περίπου γραμμαρίων χασίς από έναν 27χρονο! Κάπως έτσι αρχίσαμε ένας - ένας από χθες το πρωί «να πέφτουμε από τα σύννεφα…» Χασίς στα σχολεία μας; Είναι δυνατόν; Ε, το λοιπόν, είναι… Και όχι μόνο χασίς. Εκτός κι αν κάποιοι από τους ενηλίκους τούτου του τόπου, από όλους εμάς δηλαδή, πιστεύουν ότι το εμπόριο ηρωίνης στον τόπο μας είναι προϊόν παρθενογένεσης, ότι ένα πρωί ένας 18χρονος ξυπνά και λέει, «ρε, δεν παίρνουμε καμμιά δόση ηρωίνης;». Εκτός κι αν λέμε πως οι δύο το τελευταίο εξάμηνο νέοι άνθρωποι που πέθαναν βορά στα νύχια των εμπόρων του λευκού θανάτου, ξεκίνησαν τη διαδρομή τους στο… κατηχητικό.
Εκτός κι αν τα κιλά χασίς που οι έμποροί τους αποκαλύπτονται στη Λέσβο κάθε χρόνο, κι όσα φυσικά ποτέ δεν ανακαλύπτονται, καταναλώνονται από λιγοστούς παραδοσιακούς και «γραφικούς» χρήστες του νησιού. Εκτός, εκτός, εκτός… Χρόνια τώρα κάποιοι λίγοι φωνάζουν. Κρούουν κώδωνες κινδύνους… Μετρούν και ξαναμετρούν τους νέους του τόπου μας που έφυγαν από τη ζωή. Κάποιοι έκατσαν και στο σκαμνί για διασπορά ψευδών ειδήσεων επειδή υποστήριζαν, λέει, πως υπάρχει πρόβλημα διακίνησης ναρκωτικών ενώ… δεν υπήρχε! Ναι, έγινε και αυτό στη μικρή μας πόλη. Κι από χτες λέμε τι ήταν ετούτη η κεραμίδα… Γιατί όμως παραξενευόμαστε; Ποιας κοινωνίας παιδιά είναι ετούτα που συνελήφθησαν σήμερα; Της δικής μας κοινωνίας. Αυτής της «δήθεν» κοινωνίας, που καταπίνει κάθε μέρα χιλιόμετρα καμήλων. Παιδιά γονιών που τα βράδια κοιμούνται ενώ τα παιδιά τους «διασκεδάζουν» ως τα χαράματα· σε μαγαζιά που διακοσμούνται με επιγραφές που γράφουν «Απαγορεύεται η κατανάλωση αλκοόλ από ανηλίκους κάτω των 17 ετών»· που χορεύουν πάνω σε μπάρες σε μαγαζιά της μόδας ανάμεσα σε ανήλικους μαθητές γυμνασίου. Ναι, σε μαθητές γυμνασίου! Που γυρνούν στο σπίτι μεθυσμένα κι ακούν τους αγουροξυπνημένους γονείς να λένε «δε βαριέσαι, κι εμείς τα κάναμε».
Παιδιά γονιών που μπέρδεψαν τις υποχρεώσεις με τα δικαιώματα. Τη Δημοκρατία με το «κάνω ό,τι θέλω». Τη διαπαιδαγώγηση με την αλητεία. Την προσπάθεια του παιδιού τους με τη φοίτησή του σε… καλό σχολείο. Τα είδαμε τα «καλά σχολεία»! Παιδιά γονιών που οι υποχρεώσεις τους σταματούν στο χαρτζιλίκι των 50 ευρώ, μη τύχει και το παιδί μας νιώσει μειονεκτικά. Παιδιά γονιών που έκαναν την παιδεία παραπαιδεία· τους αγώνες, χαζοκαταλήψεις με αίτημα «γωνίες στις τυρόπιτες» και «χαρτί υγείας στις τουαλέτες όχι από το τάδε σούπερ μάρκετ». Γονιών που καμαρώνουν σα γύφτικο σκεπάρνι όχι για το ότι το παιδί τους κατάφερε να περάσει στην τάδε σχολή, αλλά γιατί το δικό τους παιδί πέρασε στη σχολή αυτή. Πέσαμε από τα σύννεφα πάλι χτες… Όσοι λέμε πως δεν είναι δικά μας παιδιά αυτά που συλλάβανε· πως δεν είναι δικά μας παιδιά όσα κουβαλιούνται για ενέσεις καφεΐνης στο Νοσοκομείο και στα κέντρα υγείας· πως δεν είναι οι δικές μας ανήλικες κόρες που συνωστίζονται στα εκτρωσάδικα και καταναλώνουν κάθε χάραμα Σαββάτου από τα διανυκτερεύοντα φαρμακεία της Μυτιλήνης τα λεγόμενα «χάπια της επόμενης μέρας». Πέσαμε από τα σύννεφα όλοι εμείς, μέλη της σαθρής κοινωνίας της Μυτιλήνης, που κάθε μέρα σαπίζει μέσα στα «δήθεν» της και δεν έχει πια χαλί να κρύψει από κάτω τις πομπές της. Πέσαμε από τα σύννεφα γιατί ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙΑ, ΠΑΙΔΙΑ ΟΛΩΝ ΜΑΣ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΜΑΣ είναι τα παιδιά που συνέλαβαν χθες. Κι όσα θα ακολουθήσουν…