Νίκος Βαβούδης, ο "Μπολσεβίκος" (1906-1951) Μέρος B'

Το Lesvosnews.net θέλοντας να συμβάλει στην ανάδειξη πτυχών της λεσβιακής ιστορίας εγκαινιάζει από σήμερα τη νέα μόνιμη στήλη «Πίσω από τις γρίλιες της ιστορίας. Μορφές και γεγονότα από τη διαδρομή του λεσβιακού λαϊκού κινήματος», την οποία επιμελείται ο Παναγιώτης Μιχ. Κουτσκουδής.

Γράφει ο Παναγιώτης Μιχ. Κουτσκουδής

Μέρος B'

Ο Βαβούδης εγκαταλείπει την Ισπανία από τις 2 έως τις 12 Δεκέμβρη του 1938 μαζί με τους άνδρες της Διεθνούς Ταξιαρχίας περνώντας στο γαλλικό έδαφος από τα Πυρηναία, μετά από συμφωνία που υπέγραψε η ισπανική δημοκρατική κυβέρνηση με τη «Διεθνή Επιτροπή Μη Επέμβασης» για την αποχώρηση από το ισπανικό έδαφος όλων των ξένων αντιφασιστών εθελοντών, καθώς και των στρατιωτικών δυνάμεων των φασιστικών χωρών της Ευρώπης (της Γερμανίας του Χίτλερ και της Ιταλίας του Μουσολίνι). Εκεί, αφού τους έκλεισαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, κατορθώνουν να οργανώσουν ανάμεσα στους Έλληνες μετανάστες αντιδικτατορικό αγώνα ενάντια στη δικτατορία του Μεταξά.

Γυρνά πίσω στη Σοβιετική Ένωση όπου δουλεύει κομματικά στο μηχανισμό της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Συμμετείχε σε αποστολές στη Γιουγκοσλαβία παίρνοντας μέρος στον αγώνα του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού ενάντια στη ναζιστική κατοχή.

Έρχεται στην ελεύθερη Ελλάδα στις 28-7-1944 σαν διερμηνέας με τη σοβιετική αποστολή που έφτασε στο αντάρτικο αεροδρόμιο της Νεράιδας (Θεσσαλία) και είχε επικεφαλής το συνταγματάρχη Ποπόφ.

Για ένα διάστημα βρέθηκε στη Σόφια (τέλη του 1944 αρχές του 1945) με ειδική αποστολή του ΚΚΕ.

Μετά τα γεγονότα του Δεκέμβρη του 1944 και τη Συμφωνία της Βάρκιζας, δούλεψε για ένα διάστημα νόμιμα στον κομματικό μηχανισμό και κατοικεί στο Μοσχάτο (Ελευθερίας 47). Όταν όμως το ΚΚΕ τέθηκε εκτός νόμου, περνά στην παρανομία και αναλαμβάνει υπεύθυνος του παράνομου μηχανισμού επικοινωνίας του ΚΚΕ (ασυρμάτων). Ως ασυρματιστής εξασφάλιζε την επικοινωνία των παράνομων κομματικών οργανώσεων της Αθήνας με την έδρα της Κ.Ε. που βρισκόταν εκτός Ελλάδας. Βοηθός του ήταν η νεαρή Ρούλα Λαζαρίδου, κόρη του εκτελεσμένου Λαζαρίδη, μέλους της Κ.Ε. του ΚΚΕ και πρώτου γραμματέα του Εργατικού ΕΑΜ.

Ο Βαβούδης ήταν ένα δοκιμασμένο στέλεχος του ΚΚΕ με τεράστια πείρα στην παρανομία. Δουλεύει κομματικά με το ψευδώνυμο «Κουφός» και υπογράφει τα τηλεγραφήματα με το κεφαλαίο γράμμα «Κ». Τα χρόνια που έζησε στην παρανομία είχαν πέσει επάνω του όχι μόνον η Ασφάλεια και οι ελληνικές αρχές, αλλά και οι μυστικές υπηρεσίες των Αμερικανών και των Εγγλέζων.

Στις 14-11-1951 έγινε εισβολή στο σπίτι της οικογένειας του Νίκου Καλούμενου στην οδό Λυκούργου 39 στην Καλλιθέα, όπου ήταν ένας από τους ασυρμάτους του Νίκου Βαβούδη. Όταν στην Καλλιθέα, στου Χαροκόπου, οι αστυνομικές δυνάμεις εντοπίζουν ορισμένα σπίτια αλλά δεν κατορθώνουν να βρουν σ’ αυτά τον άλλο ασύρματο, μετά από εκείνον που είχαν ανακαλύψει στη Γλυφάδα, καλούν το μεσημέρι της 15^ης Νοεμβρίου 1951 ειδικό συνεργείο του στρατού, βοηθούμενο και από έναν ειδικό στα ραδιογωνιόμετρα του αμερικάνικου στόλου που τις μέρες εκείνες ήταν στο Φάληρο. Τον εντοπίζουν την επόμενη μέρα, παρουσία εισαγγελέα και του Υφυπουργού Εσωτερικών Ρέντη. Ο Βαβούδης στο μεταξύ έκαψε διάφορα έγγραφα, για να μην πέσουν στα χέρια της Ασφάλειας, και αυτοπυροβολήθηκε. Από την κρύπτη του ανασύρθηκε σε αφασία με τραύμα στο κεφάλι. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο "Νέα Ιωνία" όπου του αφαιρέθηκε η σφαίρα. Δεν συνήλθε όμως από την αφασία και την επόμενη, 16-11-1951, τις πρωινές ώρες πέθανε. Την ίδια μέρα του έγινε αυτοψία και θάφτηκε. Όπως έγραψαν οι εφημερίδες της εποχής, την κηδεία του άφησαν να παρακολουθήσει η αδερφή του Φωφώ Καλημέρη, με συνοδεία, γιατί κι αυτή είχε συλληφθεί. Ο αστικός τύπος έδωσε ευρύτατη δημοσιότητα, για να χτυπήσει το ΚΚΕ και να προκαλέσει πλήγμα στην ΕΔΑ. Ο εντοπισμός και η εξόντωση του Νίκου Βαβούδη ήταν επίσης ένα πρόσχημα στην καταδίκη και εκτέλεση (30-3-1952) του Νίκου Μπελογιάννη για "κατασκοπία".

Ο Βαβούδης, όπως και ο Πλουμπίδης, κατηγορήθηκε στα πέτρινα αυτά χρόνια ότι ήταν άνθρωπος του αντιπάλου στρατοπέδου. Η 7η Πλατιά Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ (18-24 Φεβρουαρίου 1957) ανέθεσε σε κομματική επιτροπή την εξέταση της υπόθεσης Βαβούδη, η οποία εκτίμησε την ανάγκη αποκατάστασής του. Το 1958, το ΠΓ διαμόρφωσε σχέδιο απόφασης προς την 8η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ για την αποκατάσταση του Ν. Βαβούδη και άλλων στελεχών. Παρ’ όλα αυτά δεν υπήρξε επίσημη αποκατάσταση του Ν. Βαβούδη και η απαράδεκτη εκκρεμότητα παρέμεινε επί δεκαετίες. Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ στις 16 Ιούλη 2011 αναγνώρισε  την ηρωική ιστορία του Ν. Βαβούδη στο ΚΚΕ και στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα και αποφάσισε την πλήρη αποκατάστασή του. Στις 5 Οκτωβρίου 2011 έγινε σχετική κομματική εκδήλωση του ΚΚΕ στην πλατεία ΑΤΛΑΣ στο σταθμό του Ηλεκτρικού στον Ταύρο όπου έγιναν και τα αποκαλυπτήρια σχετικής αναθηματικής μαρμάρινης πλάκας.

Διαβάστε εδώ το Α' Μέρος 

Πηγές:

• Βασίλη Καλογερά «80 Χρόνια (ΚΚΕ). Μνήμες Αγωνιστών. Νίκος Βαβούδης» (Νέο Εμπρός, 18-2-1998, σελ. 8)
• Δημήτρη Καρατζιτζή «Μια ζωή δοσμένη στον αγώνα… Νίκος Βαβούδης, ο «Μπολσεβίκος» (1906-1951)» (Νέο Εμπρός, 22-4-2009, σελ. 18 Μέρος Α΄, 29-4-2009, σελ.19 Μέρος Β΄, 6-5-2009, σελ. 18 Μέρος Γ΄, 13-5-2009, σελ. 18 Μέρος Δ΄, 20-5-2009, σελ. 18 Μέρος Ε΄).
• Ο νέος Ριζοσπάστης, 14/11/1933.
• Κυριακάτικος Ριζοσπάστης, 2 Οκτωβρίου 2011, σελ. 3

• Παναγιώτη Μιχ. Κουτσκουδή «ΣΥΝΑΞΑΡΙΑ. ΒΙΟΙ ΛΕΣΒΙΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ». Αθήνα 2018. Τόμος Α΄ (σελ. 211-224).