Ο καθένας είναι στον κόσμο του!
«Είσαι στον κόσμο σου!» είναι η έκφραση που χρησιμοποιούμε όταν ο συνομιλητής μας έχει διαφορετική αντίληψη από της δική μας για κάποιο θέμα. Όμως, μάλλον δεν αντιλαμβανόμαστε πόση αλήθεια περιέχει αυτή η φράση!
Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι δεν βλέπουμε όλοι με τον ίδιο τρόπο τα χρώματα και αυτό διαφοροποιείται ακόμη περισσότερο με την ηλικία και το φύλο. Ούτε καν τη βαρύτητα αισθανόμαστε ίδια, αφού άλλοι νιώθουν ανάλαφροι σαν να πετάνε και άλλοι σαν να είναι έτοιμοι να βουλιάξουν στο χώμα. Κάποιοι αισθάνονται πιο έντονα τις μυρωδιές και οι υπόλοιποι όχι, μερικοί θεωρούν γευστικό κάτι που πολλοί θεωρούν αηδιαστικό κλπ. Θα μπορούσα να απαριθμήσω αμέτρητες διαφορές στην αντίληψη που έχουμε για τον κόσμο γύρω μας, με βάση τις αισθήσεις μας.
Ο κόσμος που βιώνουμε μεταλλάσσεται ακόμη περισσότερο, ανάλογα με τα συναισθήματά μας. Μας κάνει κάποιος ένα κοπλιμέντο, γινόμαστε χαρούμενοι και ο κόσμος γύρω μας είναι φιλικός, καταπληκτικός και πρόσχαρος ή νομίζουμε ότι κάποιος θεός μας έδειξε την εύνοιά του. Αντίθετα, αν συμβεί ένα γεγονός που θεωρούμε δυσάρεστο, ξαφνικά ο κόσμος γύρω μας συρρικνώνεται, γίνεται κακός, μοχθηρός, υποχθόνιος ή πιστεύουμε ότι κυριάρχησε ο σατανάς. Συνεπώς, δημιουργούμε κάθε φορά που ξυπνάμε (γιατί στον βαθύ ύπνο δεν υπάρχει αυτό το σύμπαν) έναν κόσμο ανάλογα με τα κέφια και τις διαθέσεις μας. Αυτό σημαίνει ότι ο κόσμος που αντιλαμβανόμαστε, δεν είναι αληθινός. Είναι μια ψευδαίσθηση, όπως είπαν όλοι οι μύστες.
Αλλά τι είναι αυτό που δημιουργεί την ψευδαίσθηση; Είναι η φωνή που έχουμε στο κεφάλι μας, η οποία μιλά ακατάσχετα. Αυτή η φωνή που κάνει έναν εσωτερικό διάλογο, κυρίως με δυσάρεστες σκέψεις και μας βασανίζει, κάποιους σε ακραίο βαθμό. Είναι ο νους που δημιουργεί την ψευδαίσθηση, τη δυσλειτουργική κατάσταση και όλα τα προβλήματα. Είναι ο νους που ταυτίζεται με τις περιγραφές, το συναίσθημα και με αυτά που μάθαμε από τους γονείς και τους δασκάλους ότι ισχύουν. Είναι ο νους που πρέπει να πειθαρχήσουμε για να βρούμε την εσωτερική γαλήνη. Για αυτόν μίλησαν όλοι οι πνευματικοί διδάσκαλοι και τον αποκάλεσαν αιτία του πόνου, της δυστυχίας και της οδύνης μας. Μας πρότειναν να γίνουμε παρατηρητές του νου, των σκέψεων που αναδύονται, της διεργασίας της σκέψης και να αποκτήσουμε επίγνωση, να κατανοήσουμε μια νέα διάσταση της συνειδητότητάς μας, δηλαδή ότι δεν πρέπει να ταυτιζόμαστε με αυτή τη φωνή στο κεφάλι μας.
Για παράδειγμα, αν φοβάμαι την αδικία, περιμένω να την αντιμετωπίζω συνέχεια μπροστά μου και πιστεύω ότι θα μου τη φέρει ο προϊστάμενος, οι συνάδερφοι, οι φίλοι μου ή οι συγγενείς μου. Πρόκειται για ένα κατασκεύασμα του νου, αφού τον ίδιο κόσμο, με τα ίδια βουνά, τις ίδιες θάλασσες και τους ίδιους ανθρώπους κάποιος άλλος τον βρίσκει καταπληκτικό!
Όταν καταφέρουμε να απελευθερωθούμε από τον νου, όταν κάνουμε αυτή την υπέρβαση, θα διαπιστώσουμε ότι αντιδράμε διαφορετικά σε γεγονότα και καταστάσεις που μας ταλαιπωρούσαν, μας θύμωναν, μας εκνεύριζαν, μας άγχωναν ή μας δυσαρεστούσαν. Οι σχέσεις με τους άλλους θα βελτιωθούν και οι συνάνθρωποι δεν θα έχουν πλέον τη δύναμη να μας προκαλέσουν πόνο.
Όπως δημιουργήσαμε αυτόν τον κόσμο που βιώνουμε, αν δεν μας αρέσει, έτσι μπορούμε να τον γκρεμίσουμε και να τον αλλάξουμε. Άρα, ο καθένας από μας, στον κόσμο του, θα πρέπει να κάνει μια έρευνα, μια ανασκαφή ώστε να βγει στο φως. Η απεμπλοκή από την αυθαιρεσία του νου είναι η πραγματική ελευθερία στη ζωή μας!
* Η Χαρά Ζήκα είναι Χημικός, Δρ. Φαρμακευτικής, συγγραφέας του βιβλίου «Έρωτας, Χημεία & Σεξ»-Εκδόσεις Ιανός και δημοσιογράφος. Ζει τη Μυτιλήνη και αρθρογραφεί κάθε Τετάρτη στο Lesvosnews.net στη στήλη "Η αλχημεία του έρωτα"
