Καθημερινή βόλτα αγάπης στην περιοχή της Βαρειάς

Η αγάπη πάει βόλτα  Βαρειά-Ακλειδιού
Γράφει ο Α Ν Τ Ι Λ Ο Γ Ο Σ

Την πρώτη φορά που τους είδα, αν και μου έκαναν εντύπωση, δεν έδωσα σημασία. Όταν όμως σήμερα τους ξαναείδα, κατάλαβα ότι ίσως είναι κάτι που το κάνουν   κάθε μέρα, ειδικά τώρα που ο καιρός είναι εξαιρετικός.
Άραγε με τι λαχτάρα  περιμένουν  τον πρωινό αυτό περίπατο δίπλα στη θάλασσα, στην περιοχή της Βαρειάς κι ύστερα από λίγο την επιστροφή τους μέσα απο το καταπράσινο τοπίο του Ακλειδιού;  Αγαπιούνται, όμως αυτή η πρωινή βόλτα τους ενώνει ακόμα πιο πολύ, καθώς μοιράζονται την ομορφιά και την αρμονία.
Περπατούν μ’ ένα ήρεμο, αργό, νωχελικό ρυθμό, χωρίς να βιάζονται, απολαμβάνοντας τις στιγμές τους και νιώθοντας πόσο απαραίτητος είναι ο ένας για τον άλλο.
Χωρίς να μιλούν, έχουν το προνόμιο να στοχάζονται και να ονειρεύονται.
Τι να ονειρεύονται άραγε; Ένα μέλλον, που δεν μπορεί να μην είναι καλό, όσο το βλέπουν ενωμένοι μέσα από την κοινή τους διαδρομή.
Φαντάζονται τη ζωή τους να τους χαμογελά.
Κι εγώ, που παρατηρώ την  εικόνα τους, ξέρω ότι δίπλα μου, κοντά στη ζωή μου, υπάρχουν όλα αυτά, που κινούνται σιωπηλά, αφανή και απαρατήρητα, γεμάτα αγάπη και τρυφερότητα, όνειρα και υποσχέσεις, όπως ένας νεαρός πατέρας με το μωράκι του στο μάρσιπο και το μικρό του άσπρο σκυλάκι, στον καθημερινό τους περίπατο στον παραλιακό δρόμο της πόλης μας.

ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ