Για το Μaster plan του λιμένα Μυτιλήνης
Σχετικά με τις συσκέψεις στις 18 και 24/4/2017 για το Μaster plan του λιμένα Μυτιλήνης, τη δρομολόγηση κατασκευής των έργων του προβλήτα για τα κρουαζιερόπλοια και το διάλογο που ακολούθησε, θέλω να πω τα παρακάτω:
Αν αναλογιστεί κανείς στην οικονομική εξέλιξη του Νησιού τις τελευταίες δεκαετίες, εύκολα διαπιστώνει το συστηματικό παραγκωνισμό του Νότιου Τμήματος από τις εκάστοτε θεσμοθετημένες Αρχές και την παρεπόμενη δικαιολογημένη αγανάκτηση των κατοίκων και ιδιαίτερα του Πλωμαρίου για το γεγονός.
Τα αίτια πολλά, αλλά δεν είναι της παρούσας, παρά μόνο για να επισημανθούν τυχόν λάθη, ώστε να μην επαναλαμβάνονται, όπως δυστυχώς εξακολουθεί να συμβαίνει. Θα τα απέδιδα στην καλλίτερη περίπτωση σε λόγους που ανάγονται στην ίδια την απληστία της ανθρώπινης φύσης, καθόσον το γεγονός παρατηρείται από τις μικρότερες κοινωνίες μέχρι και σε παγκόσμιο επίπεδο από τη μια μεριά και στην άγνοια ή την αδιαφορία από την άλλη.
Γιατί, πως είναι δυνατόν η λεγόμενη Περιφερειακή Ανάπτυξη να αφορά και να εξετάζεται αποσπασματικά από ένα μικρό, μη αντιπροσωπευτικό υποσύνολο της κοινωνίας, με ελάχιστη δημοσιότητα, αν όχι εν κρυπτώ και με κλειστές και όχι πάντα αδιάβλητες διαδικασίες;
Υπάρχουν θεσμοθετημένα όργανα και κανόνες για ένα συνεχή και ανοιχτό διάλογο με την κοινωνία και μάλιστα με κριτήρια ισόρροπης και πολύπλευρης ανάπτυξης. Κι όμως, στο βωμό της εξυπηρέτησης κάποιων συμφερόντων, τα σχετικά θέματα εξετάζονται με μικρή δημοσιότητα και σε στενούς κύκλους, με την πρόφαση της τάχα αδιαφορίας του κοινού. Ενός κοινού, που δεν μας απασχολεί, αφού στην άγνοιά του κάποτε μπορεί να ξεσπάει βίαια, αλλά χωρίς αποτέλεσμα, γιατί πια θα είναι αργά και οι αποφάσεις θα έχουν ήδη δρομολογηθεί.
Να με συγχωρέσει ο κ. Αντιδήμαρχος Πλωμαρίου, αλλά δεν θα συμμεριστώ την θεώρηση του να υποβαθμίσει το γεγονός, με τη λογική του "Ὄμφακές εἰσιν!", πως πρόκειται τάχα για ένα εικονικό Μaster plan, που εκπονήθηκε μόνο και μόνο επειδή είναι απαραίτητο για να προχωρήσουν τα έργα αστικής ανάπλασης της πόλης της Μυτιλήνης και πως τα κονδύλια που απαιτούνται για να υλοποιηθεί δεν υπάρχουν, αλλά και αν υπήρχαν, η κατασκευή των έργων θα ολοκληρωθεί το 2040.
Γιατί οι προγραμματισμοί είναι πάντα μακρόπνοοι. Πρόκειται για ένα τεράστιο έργο, ώστε να είναι αρκετά αισιόδοξη μάλιστα η πρόβλεψη για το 2040 και τα κονδύλια είναι βέβαιο πως θα βρεθούν μέσα από Ευρωπαϊκά Προγράμματα.
Αυτά όμως δεν είναι δικαιολογίες για να μην ζητήσουμε αντισταθμιστικά έργα για το δικό μας λιμάνι και γενικότερα για την αστική ανάπλαση του Πλωμαριού, αλλά αντίθετα είναι μια ευκαιρία, που δεν πρέπει να αφήσουμε ανεκμετάλλευτη, μόνο με τις ευχαριστίες για την υπόσχεση ενός ντόκου-τοίχου αντιστήριξης στο κατεστραμμένο μας δρόμο, που έτσι κι αλλιώς ήταν απαραίτητος.
Προφανώς και συμφωνούμε πως όταν ανατέθηκε η μελέτη του Μaster plan, περιορίστηκε στα του λιμένα της Μυτιλήνης -και του νέου- και όχι σε περιφερειακά λιμάνια. Τι κάναμε όμως για να μην αγνοηθούν τα περιφερειακά λιμάνια και το δικό μας; Αν και εδώ που τα λέμε το λιμάνι του Σιγρίου διεκδίκησε και γιαυτό και πήρε ότι ζήτησε.
Χαιρόμαστε για το ενδιαφέρον του συμπατριώτη μας, πρώην πρύτανη του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, κ. Κωνσταντίνου Μουτζούρη, πρόεδρου της Ρυθμιστικής Αρχής Λιμένων για την τουριστική και οικονομική ανάπτυξη των νησιών μας, η οποία συνδέεται άμεσα με τον εκσυγχρονισμό των λιμένων και τον παρακαλούμε από τη θέση του, να μην μεροληπτήσει υπέρ της ιδιαίτερης του πατρίδας, αλλά μόνο το αυτονόητο, να εξασφαλίσει τους αντικειμενικούς όρους ισόρροπης ανάπτυξης του Νησιού.
Και βέβαια οι μελετητές δεν είχαν κανένα λόγο να διερευνήσουν τις δυνατότητες αξιοποίησης των άλλων λιμανιών της Λέσβου για την εξυπηρέτηση των πλοίων που προσεγγίζουν το νησί. Οι μελετητές όμως δεν είναι αυτόβουλα όργανα. Θα έπρεπε κάποιος να πιέσει για να τους δοθούν οι εντολές και αυτό δυστυχώς τουλάχιστον για το Πλωμάρι δεν έχει γίνει.
Και βέβαια η ανάπτυξη του λιμανιού του Πλωμαρίου απαιτεί την δημιουργία χερσαίας ζώνης, που σήμερα δεν υπάρχει. Αυτό όμως δεν είναι λόγος να αγνοηθεί το λιμάνι μας αλλά απεναντίας να μελετηθεί η δημιουργία χερσαίας ζώνης και οδικού δικτύου, που θα κάνει εύκολη την πρόσβαση οχημάτων από και προς το λιμάνι.
Παρατηρείτε πως εν τω μεταξύ χωρίς μεγάλες παρεμβάσεις, το λιμάνι του Πλωμαρίου μπορεί ήδη να φιλοξενήσει αλιευτικά σκάφη, ιστιοπλοϊκά και γιοτ αλλά και μικρά επιβατικά σκάφη, που θα συνδέουν το Πλωμάρι με την Χίο, την Σμύρνη και την Φώκαια.
Επί τέλους όμως, θα πρέπει να τεθούν επί τάπητος συστηματικά και επισταμένα τα ζητήματα αυτά.
Δημήτριος Χαλαυτής
Πολιτικός Μηχανικός
Πρόεδρος Συνδέσμου
Πλωμαριτών Αττικής
«Βενιαμίν Λέσβιος»