Το «Διεθνές ράλλυ Λέσβου» το 1979 έγραψε ιστορία... κατέληξε σε φιάσκο (φωτο)
Γράφει ο Μάκης Μπεκιάρης. * / Lesvosoldies.gr
Το 1978 -μετά από μία εξαιρετική διοργάνωση η οποία πήρε τα εύσημα από όλους- έκλεισε με τις καλύτερες προϋποθέσεις για τους αγώνες αυτοκινήτου στη Λέσβο καθώς υπήρχαν ακόμα και σκέψεις από την πλευρά της Αγωνιστικής Λέσχης Αυτοκινήτου για μόνιμη καθιέρωση του «Ράλλυ Λέσβου».
Την επόμενη χρονιά πραγματοποιήθηκε ο αγώνας που έμελλε να βάλει οριστικά τέλος στις σκέψεις αυτές αλλά και στις διοργανώσεις αγώνων αυτοκινήτου στο νησί. Ένα ράλλυ που έμεινε στην ιστορία ως το «ζυγό ράλλυ της Λέσβου» όπως εύστοχα αναγράφηκε στον τύπο της εποχής. Κι αυτό γιατί όσα προηγήθηκαν και ακολούθησαν του αγώνα, έφεραν τριγμούς σε ολόκληρο το οικοδόμημα του αγωνιστικού αυτοκινήτου στην Ελλάδα με αποτέλεσμα το αγωνιστικό σκέλος του να περάσει σε δεύτερη μοίρα.
Ας δούμε όμως πως φτάσαμε στο σημείο ένας αγώνας που προκηρύχθηκε με τις καλύτερες προϋποθέσεις : προσμέτρηση στο πρωτάθλημα Ελλάδος , με μεγάλη συμμετοχή και ωραίες διαδρομές, κατέληξε σε φιάσκο.
To 1979 το «Διεθνές ράλλυ Λέσβου» όπως ήταν η επίσημη ονομασία του μπήκε για πρώτη φορά λοιπόν στο Πρωτάθλημα αντικαθιστώντας το ράλλυ Αττικοβοιωτίας με την σύμφωνη γνώμη του Συνδέσμου Οδηγών Αγώνων Αυτοκινήτου (Σ.Ο.Α.Α.) που έθεσαν ως απαραίτητη προυπόθεση την οικονομική τους διευκόλυνση ώστε να μπορέσουν να μεταβούν στο νησί όπως άλλωστε είχε συμβεί και το 1978.Σύμφωνα με τον Σ.Ο.Α.Α. υπήρξε προφορική δέσμευση της Εθνικής επιτροπής αγώνων (ΕΘ.Ε.Α) προς αυτήν την κατεύθυνση.
Ο Νικόλας Ζαλμάς που την εποχή εκείνη εργαζόταν στην εφημερίδα «Καθημερινή» και στο περιοδικό «auto εξπρές είχε σημειώσει «Την διοργάνωση ανέλαβε κι αυτή τη φορά η Α.Λ.Α. όπως και στα τρία προηγούμενα ράλλυ που πραγματοποιήθηκαν στην Λέσβο και ο αγώνας προγραμματίστηκε για τις 8 Ιουλίου. Ημερομηνία κλεισίματος των συμμετοχών ορίστηκε η 15η Ιουνίου αντί της προβλεπόμενης από τον κανονισμό τελευταίας Δευτέρας πριν τον αγώνα δηλαδή την 2η Ιουλίου. Παράλληλα στην προκήρυξη δεν υπήρχε πρόβλεψη για την δωρεάν μετακίνηση των πληρωμάτων και την δωρεάν διανυκτέρευση τους. Η προκήρυξη αυτή προκάλεσε την αντίδραση του συνδέσμου των οδηγών καθώς δεν τηρούνταν οι προυποθέσεις που είχαν συμφωνηθεί για την κατάταξη του αγώνα στο πρωτάθλημα. Έτσι στις 22 Ιουνίου ο Σ.Ο.Α.Α προσκάλεσε τα μέλη του στα γραφεία του και πάρθηκε η απόφαση από 32 συνολικά πληρώματα να μην τρέξουν στον αγώνα αν δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματα τους. Από όλη αυτή η ιστορία βγήκε και κάτι θετικό, για πρώτη φορά οι οδηγοί εμφανίστηκαν όχι σαν ασυντόνιστη ομάδα αλλά ως ένας καλά συνδικαλισμένος σύνδεσμος που ήξερε τι ζητάει και πως να το αποκτήσει. Μετά από πολλά χρόνια οι πραγματικοί πρωταγωνιστές των αγώνων άρχισαν να αποκτούν μία άποψη που γίνονταν σεβαστή».
Τελικά μπροστά στον κίνδυνο της μεγάλης αποχής ή ακόμα και της ματαίωσης του αγώνα υπήρξε κινητοποίηση από τους αρμόδιους φορείς και συγκεντρώθηκαν τα απαιτούμενα χρήματα για την διεξαγωγή του, ενώ παρατάθηκε και η ημερομηνία κατάθεσης των συμμετοχών όπως προβλέπονταν από τον κανονισμό διεξαγωγής αγώνων.
Τα προβλήματα όμως δεν σταμάτησαν εκεί. Στα μέσα του 1979 εφαρμόστηκε το μέτρο των μονών – ζυγών στην κυκλοφορία των αυτοκινήτων για τα Σαββατοκύριακα για την εξοικονόμηση καυσίμων , λόγω της παγκόσμιας πετρελαικής κρίσης. Η απαγόρευση ίσχυε από το απόγευμα του Σαββάτου στις 16:00 μέχρι το πρωί της Δευτέρας .Ο αγώνας που αρχικά είχε προγραμματιστεί για την Κυριακή 8 Ιουλίου, μετά από διαβουλεύσεις και με ορατό τον κίνδυνο της αναβολής του μεταφέρθηκε για το πρωί του Σαββάτου 7 Ιουλίου προκειμένου να ξεπεραστούν τα προβλήματα που δημιουργούσε το μέτρο αυτό.
Και ενώ όλα έδειχναν ότι το ράλλυ θα ξεκινούσε κανονικά τα πράγματα έγιναν ακόμη χειρότερα καθώς την εβδομάδα πριν την έναρξη του επεκτάθηκε το ωράριο της απαγόρευσης από τις 16:00 το απόγευμα του Σαββάτου στις 05:00 το πρωί της ίδιας μέρας. Η εξέλιξη αυτή δημιούργησε προβληματισμό μεταξύ των πληρωμάτων για το αν τελικά θα έπρεπε να μεταβούν στο νησί και εάν ο αγώνας θα πραγματοποιηθεί. Η απάντηση των διοργανωτών υπήρξε κατηγορηματική ότι ο αγώνας θα ξεκινήσει κανονικά και προέτρεψαν τους συμμετέχοντες να μεταβούν στη Μυτιλήνη. Έτσι λοιπόν τα περισσότερα πληρώματα έφτασαν στο νησί προκειμένου να τρέξουν στον αγώνα.
Εκεί όμως τους περίμενε μία δυσάρεστη έκπληξη καθώς η διοργανώτρια αρχή δεν κατάφερε να εξασφαλίσει άδεια για την εξαίρεση των αγωνιστικών αυτοκινήτων από το μέτρο αυτό και για την συμμετοχή τους στον αγώνα με αποτέλεσμα να επιτραπεί η εκκίνηση μόνο των αυτοκινήτων με ζυγό αριθμό κυκλοφορίας (το μέτρο τότε ίσχυε ανά Σαββατοκύριακο και όχι ανά ημέρα). Το ρεπορτάζ της εποχής αναφέρει ότι ήταν γνωστό στους διοργανωτές τουλάχιστον δυο -τρεις μέρες νωρίτερα ότι δεν θα επιτρέπονταν τελικά η συμμετοχή στα αυτοκίνητα με μονό αριθμό κυκλοφορίας γεγονός που αποκρύφτηκε από τους οδηγούς.
Στην αφετηρία βρέθηκαν τελικά τα 36 από τα 50 αυτοκίνητα μεταξύ των οποίων και δύο πληρώματα από την Ρουμανία.
Το συνολικό μήκος της διαδρομής ήταν 490 χιλιόμετρα και των 14 ειδικών διαδρομών 99,70 χιλιόμετρα σε άσφαλτο και χώμα. Οι σταθμοί ελέγχου ήταν στα Λουτρά, Καρίνη, Αχλαδερή Δάφια, Σκαλοχώρι, Ερεσό, Παπάδο και Αμπελικό.
Οι συμμετοχές :
#1 Γκάλλο Βαγγέλης – Πετρόπουλος Διαμαντής με Datsun 160J
#2 «Ιαβέρης» – Στεφανής Κωνσταντίνος με Ford Escort RS 2000
#3 Λέκκας Ιωάννης – Τσόγκανης Σταυρος Ford Escort RS 2000
#4 Μοσχούς Γιώργος – «Simetra II» με Datsun 160J
#5 «ΜΕΛΑΝΙΩΝ» – «ΥΠΕΡΙΩΝ» με Opel Kadett GT/E
#6 Μοσχούτης «Παύλος» Παύλος– «Σομιτ» με Ford Escort RS 2000
#7 Αποστόλου “CARLO” Κωνσταντίνος – Κριάδης Μιχάλης με Renault 5 TS
#8 Πεσματζόγλου Τζόνυ – Φουσάρας Ιωάννης με Opel Ascona
#10 Παπατριανταφύλλου Αντρέας με Toyota Trueno
#12 Βαλέντης Παύλος – Ποτμανίδης Βαγγέλης με Lada 1300
#14 Χαλιβελάκης Μανώλης – Κοράκης Θεοχάρης με Toyota Corolla 1200
#16 Χατζητσοπάνης Σωτήρης – Ρένεσσης Θεόδωρος με Ford Escort RS
#17 Πασσαλής Νίκος- Παυλοπούλου Ανίτα με Alfa Romeo 1750
#18 Τσάπαλος Σπύρος - Πολίτο Βασίλης με Ford Escort 2000
#19 Σταραμόπουλος Νίκος – Χρυσάφης Νίκος με Datsun 1800 SSS
#21 Μαρίνος Στάθης – Βαρβουζάνης Μιχάλης με Daihatsu 1400
#25 Μακράκης Μανώλης – Σάσσαλος Ευθύμιος με Datsun 120Y
#26 Χρυσσικόπουλος Ιωάννης – Ανδριόπουλος Μίλτος με Mazda 323
#27 Αθανασίου Ηλίας – Νικητάκης Π. με Fiat 128 SL
#28 Oldeanu - Ovidiou με Dacia 1300 Elinco-Dacia AE (ΡΟΥΜΑΝΙΑ)
#29 Iancovici Stefan – Vezeanu Petre με Dacia 1300 Elinco-Dacia AE (ΡΟΥΜΑΝΙΑ)
#30 Λιβανός – Πολυμενόπουλος με Mazda 323
#37 Χαλιβελάκης Εμμανουήλ – Ηλίας με Toyota Corolla
#38 Ζαλμάς Γιώργος – Γιαννακόπουλος Γιώργος με Toyota Corolla 1200 S
#39 Χαβελές Βλάσσης – Isavros με Lada 1200
#40 «Elmer» – Μπούρλας με Mazda 323
#41 Αθανάσουλας Σταμάτης – Χριστοδούλου Ιωάννης με Lada 1200
#42 Τζιτζης – Καπερώνης Παναγιώτης με Dacia 1300 Elinco-Dacia AE
#43 Ξενάκης “XENANEN” Ιωάννης – Αντωνόπουλος Σ. με Lada 1200
#44 Αποστολόπουλος Νίκος – Αθανασίου Αναστάσιος με Lada 1200
#45 Γιαγλής Φωτης – Νταβαρης Νίκος με Toyota Corolla
#46 Κάμτσιος – Κολοκότας με Toyota Corolla
#47 Κατζούρης Αλέκος – Βαζάκης Δημήτρης με Lada 1200
#48 Σμαίλης Χρήστος – Πρωτοψάλτης με Wartburg 353 W
#50 Φωκίδης Αλέκος – Κυριαζόπουλος Μάνος με Trabant 600
#51 Καντιώτης Στέφανος – Καντιώτης Εμμανουήλ με Subaru 1600.
Ενώ τα πληρώματα που δήλωσαν συμμετοχή και δεν τους επετράπη να ξεκινήσουν ή δεν προσήλθαν στην εκκίνηση ήταν τα παρακάτω 14
1. #9. Στιβαχτάρης Αντώνης – Φουσάρας με Alfasud t
2. #11. «Λεωνίδας» – Αρκεντης με Renault 5 alpine
3. #15. Νικολαίδης – Παμπούκης με Porche Carrera
4. #20 «Ενη» – Φερτάκης με Ford Escort 2000
5. #22. Σουρβέλης – Καμπανιάρης με Lada 1600
6. #23 Πανουργιάς – Χαιμανής με Renault 5 alpine
7. #24 Μπούσιας με Fiat mirafiori 1600
8. #31. Παπαδόπουλος – Χριστογιάννης με Fiat 128
9. #32. Κανελλόπουλος – Παργινός με Innocenti Mini
10. #33 Λαζαράκης – Καλημέρης με Ford Escort rs
11. #34. «Stratissino» – Silef με Ford Escort RS
12. #35. Κασιμάτης με Renault 5 Alpine
13.#36. Γιοβάς – Γρηγοριάδης Κώστας με Audi 80
14. #49 Πάγκαλος – Παγκάλου με Datsun 1100
Λίγο μετά την εκκίνηση αρκετά ήταν τα αυτοκίνητα που σταμάτησαν σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον τρόπο που αντιμετωπίστηκαν οι οδηγοί από τους διοργανωτές. Πρώτος σταμάτησε ο Λέκκας μετά από δύο ειδικές διαδρομές ενώ ακολούθησε ο «Παύλος» μόλις πληροφορήθηκε τα γεγονότα από τους οδηγούς που δεν ξεκίνησαν. Στο κοντρόλ της αφετηρίας της 7ης διαδρομής αποκαλύφθηκε στους συμμετέχοντες από το ΔΣ του Σ.Ο.Α.Α. το παρασκήνιο της διοργάνωσης και ο εμπαιγμός των πληρωμάτων με αποτέλεσμα να αποχωρήσει και ο «Ιαβέρης» σε ένδειξη συμπαράστασης και ενώ ήταν επικεφαλής του αγώνα. Ακολούθησαν κι άλλες αποχωρήσεις ενώ κάποιοι συνέχισαν κανονικά τον αγώνα. Μέχρι και την προτελευταία ειδική διαδρομή προηγούνταν οι Γ. Μοσχούς - Α. Κωνσταντακάτος άλλα μία έξοδος από τον δρόμο προκάλεσε ζημιά στο σύστημα διευθύνσεως με αποτέλεσμα να «πέσουν» τελικά στην 9η θέση.
Τελικά τερμάτισαν 15 αυτοκίνητα.
Την πρώτη θέση στην τελική κατάταξη κατέλαβε ο Βαγγέλης Γκάλο με συνοδηγό τον Διαμαντή Πετρόπουλο με ένα Datsun 160j και συνολικό χρόνο 1:18:22, ενώ στην δεύτερη θέση τερμάτισε ο Γιάννης Χρυσικόπουλος με συνοδηγό τον Μίλτο Ανδριόπουλο με ένα Masda 323 Και χρόνο 1:26:23.
Μετά τον αγώνα κατατέθηκαν ενστάσεις από τα πληρώματα στα οποία δεν επετράπη να ξεκινήσουν τον αγώνα, ενώ ο Σιρόκο (ο οδηγός με τις περισσότερες και εκλεκτότερες διακρίσεις της δεκαετίας του 1970 ο οποίος ήταν πρόεδρος του Σ.Ο.Α.Α. αλλά δεν συμμετείχε στο ράλλυ Λέσβου) με γραπτή του δήλωση ανακοίνωσε ότι δεν θα διεκδικήσει το πρωτάθλημα και δεν θα κατέβει στους επόμενους αγώνες. Με αφορμή τα γεγονότα του Διεθνούς ράλλυ Λέσβου και αιτία την κατάσταση που επικρατούσε στον χώρο του αγωνιστικού αυτοκινήτου ο Σιρόκο μετά από το ράλλυ Ακρόπολις της επόμενης χρονιάς στο οποίο συμμετείχε μάλιστα με την σημαία του Μονακό θα αποσυρθεί οριστικά από τους αγώνες.
Από τους διοργανωτές του αγώνα ο Ικαρος Κανελλόπουλος και η Καίτη Κυρίτση, ο πρόεδρος του ΣΟΑΑ, Σιρόκο και κάποιοι από τους οδηγούς παραπέμφθηκαν στο Ανώτατο Πειθαρχικό συμβούλιο. Η ΕΘ.Ε.Α. τελικά πήρε την απόφαση να μην προσμετρήσει ο αγώνας στο Πρωτάθλημα.
Σε κάθε περίπτωση τα γεγονότα στο νησί, άνοιξαν το ρήγμα ανάμεσα στους οδηγούς και την διοίκηση της Ε.Λ.Π.Α. προκαλώντας μία σοβαρή κρίση αξιοπιστίας, ενώ σύμφωνα με αυτούς που ήξεραν τα δεδομένα η αποχώρηση του «Σιρόκο» από τα δρώμενα ήταν σοβαρό πλήγμα που δεν αξιολογήθηκε όσο θα έπρεπε.
Η τελική κατάταξη
1. #1 Γκάλο Βαγγέλης – Πετρόπουλος Διαμαντής με Datsun 160J 1:18:22
2. #26 Χρυσικόπουλος Ιωάννης – Ανδριόπουλος Μίλτος με Mazda 323 1:26:23
3. #14 Χαλιβελάκης Μανώλης – Κοράκης Θεοχάρης με Toyota Corolla 1:26:56
4. #45 Γιαγλής Φωτης – Δάβαρης Νίκος με Toyota Corolla 1:29:28
5. #16 Χατζητσοπάνης Σωτήρης – Ρένεσσης Θεόδωρος με Ford Escort RS 1:29:35
6. #37 Χαλιβελάκης Εμμανουήλ – Ηλίας με Toyota Corolla 1:30:15
7. #44 Αποστολόπουλος Νίκος – Αθανασίου Αναστάσιος με Lada 1200 1:32:17
8. #46 Κάμτσιος – Κολοκότας με Toyota Corolla 1:33:51
9. #4 Μοσχούς Γιώργος – Simetra II με Datsun 160J N.I. Θεοχαράκης 1:34:03
10. #43 Ξενάκης Ιωάννης – Αντωνόπουλος Σ. με Lada 1200 1:34:44
11. #21 Μαρίνος Στάθης – Βαρβουζάνης Μιχάλης με Daihatsu 1:40:27
12. #40 «Elmer» – Μπούρλας με Mazda 323 :41:14
13. #48 Σμαίλης Χρήστος – Πρωτοψάλτης με Wartburg 353 W 1:46:08
14. #28 Oldeanu - Ovidiou με Dacia 1300 Elinco-Dacia AE (ΡΟΥΜΑΝΙΑ) 1:55:25
15. #51 Καντιώτης Στέφανος – Καντιώτης Εμμανουήλ με Subaru 1600. 1:58:36
* αρχική δημοσίευση Λεσβιακό Ημερολόγιο 2023
εκδόσεις Μύθος / Επιμέλεια Π. Σκορδάς