Είμαστε μηχανές του σεξ;

Χιλιάδες χρόνια πριν, ο Ιπποκράτης είχε πει ότι «ο άνθρωπος πρέπει να γνωρίζει ότι οι ηδονές, το γέλιο και η ευχαρίστηση, αλλά και οι λύπες, ο πόνος και ο θρήνος, δεν προέρχονται από πουθενά αλλού παρά μόνο από τον εγκέφαλο». Αργότερα ο Χριστιανισμός υποστήριξε ότι όλα προέρχονται από ένα Υπέρτατο ον και ο άνθρωπος είναι αμαρτωλό πλάσμα Του. Στην Αναγέννηση ο Θεός ήταν λιγότερο απαραίτητος αφού ο Γαλιλαίος και ο Νεύτωνας αποκάλυψαν τα μυστικά της κίνησης των πλανητών. Και φτάνουμε στην εποχή του Λόγου και του Διαφωτισμού όπου κυριάρχησε η άποψη ότι το ανθρώπινο σώμα καθόλου δε διαφέρει από τις μηχανές.  

Τα σημερινά επιστημονικά δεδομένα μάλλον επιβεβαιώνουν αυτή την άποψη. Θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε ότι το σώμα είναι μια μηχανή και ο εγκέφαλος ο υπολογιστής που το ελέγχει. Έχει βρεθεί ότι ακόμη και η ελεύθερη βούληση όπως και οι φιλοδοξίες, οι αναμνήσεις και τα συναισθήματά μας, στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα άλλο από μια συνάθροιση νευρικών κυττάρων και κάποιων χημικών μορίων. Ακόμη και η διαδικασία του σεξ μπορεί να θεωρηθεί καθαρά μηχανιστική όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Ευρυξίμαχος στο Συμπόσιο του Πλάτωνα: «είναι η τάση προς πλησμονήν και κένωσιν». Πρόκειται δηλαδή για μια διαδικασία σαν την ενούρηση και την αφόδευση κατά την οποία αποβάλλονται κάποια περιττά για τον οργανισμό μίγματα.

Ο άνθρωπος σήμερα φαίνεται να ασπάζεται αυτή την άποψη και να την ακολουθεί πιστά. Το ενδιαφέρον όλων εστιάζεται στις σεξουαλικές τεχνικές που υπόσχονται υπέρμετρη ηδονή. Ο άνδρας αισθάνεται ότι μειώνεται ο ανδρισμός του, αν μείνει πίσω στο χρονοδιάγραμμα που έκανε για τους οργασμούς του ενώ η γυναίκα αισθάνεται ότι χάνεται ο αισθησιασμός της, αν δεν έχει αρκετές προτάσεις για σεξ.

Για την εξελικτική διαδικασία θα ήταν ό,τι καλύτερο να λειτουργεί ο άνθρωπος ως μηχανή του, σεξ αφού έτσι εξασφαλίζεται η διαιώνιση του είδους. Και αν  δεχτούμε τη μηχανιστική θεώρηση για τον άνθρωπο, τότε θα έπρεπε να είναι τόσο πιο ευτυχισμένος, όσο πιο πολύ σεξ κάνει.

Η εμπειρία όμως αποδεικνύει ότι αυτή η ευτυχία είναι στιγμιαία και ότι το σεξ δεν μπορεί να δημιουργήσει πραγματική σχέση με έναν άλλο άνθρωπο και να διαλύσει τη μοναξιά που βιώνει ο καθένας από μας. Είναι πραγματικά αξιοπερίεργο το γεγονός ότι ενώ δε διστάζουμε να γυμνώσουμε τα σώματά μας, να παρουσιάσουμε τα σεξουαλικά μας όργανα και να βρεθούμε στο κρεβάτι με το άλλο άτομο, αισθανόμαστε δειλία να μοιραστούμε μαζί του εγκεφαλικές λειτουργίες όπως συναισθήματα, όνειρα και ελπίδες για το μέλλον ή φόβους από το παρελθόν.

Κάνοντας απλά σεξ είναι βέβαιο ότι δε θα νιώσει κανείς ποτέ το πάθος και την έκσταση εάν δεν υπάρχει ουσιαστική συνάντηση με τον άλλο και ανεπιφύλακτη αυτοεγκατάλειψη δεν μπορούμε να μιλάμε για ερωτική εμπειρία!

Απόσπασμα από το βιβλίο μου «Έρωτας, Χημεία & Σεξ»-Εκδόσεις Ιανός

* Η Χαρά Ζήκα είναι Χημικός, Δρ. Φαρμακευτικής, συγγραφέας του βιβλίου «Έρωτας, Χημεία & Σεξ»-Εκδόσεις Ιανός και δημοσιογράφος. Ζει τη Μυτιλήνη και αρθρογραφεί κάθε Τετάρτη στο Lesvosenws.net στη στήλη "Η αλχημεία του έρωτα"