"Δεν τον ρώτησε κανείς αν θέλει να γίνει πρόσφυγας. Ακολούθησε κάποιους μεγαλύτερους, για να σωθεί από τις βόμβες, τη βαρβαρότητα και το χαμό.
Σήμερα, μέσα στο ΚΥΤ της Μόριας έτρεξε πάνω μου και μου χάρισε μια τεράστια αγκαλιά κι ένα χαμόγελο, που μου έδωσε κουράγιο να συνεχίσω να πορεύομαι μέσα σε ένα σκηνικό που δύσκολα φαντάζεται ανθρώπου νους.
Ετοιμάζομαι να γίνω πατέρας. Και θέλω αυτός ο ξεριζωμένος μπόμπιρας, που σήμερα παλεύει να επιβιώσει μέσα στη "Ζούγκλα" της Μόριας, να μπορέσει να απολαύσει στη ζωή του όσα ονειρεύομαι και για την κόρη μου.
Κι όμως, στην κοινωνία μας υπάρχουν κάποιοι που τον αντιμετωπίζουν σαν "απειλή για τη φυλετική μας καθαρότητα".
Κρατάω την πίστη μου στη δύναμη της ανθρωπιάς. Θα συνεχίσω να αγωνίζομαι, για να νικήσει ο ανθρώπινος πολιτισμός και να μην ξαναζήσουμε Μόριες στο μέλλον."