Και ξανά στα ίδια …. την “ενός ανδρός αρχή”; Τι θα συμβεί τελικά στην Περιφέρεια του Βορείου Αιγαίου;
Πριν καν δοκιμαστεί η απλή αναλογική στην πράξη – που με αυτό το εκλογικό σύστημα κατέβηκαν οι παρατάξεις και αποτυπώθηκε η βούληση του εκλογικού σώματος στις πρόσφατες εκλογές, ήρθε ουσιαστικά η κατάργηση της με τις αλλαγές που ψήφισε η κυβέρνηση της ΝΔ στη Βουλή. Βασικό επιχείρημα (όπως αναφέρεται και στην αιτιολογική έκθεση του νόμου ) η προεξοφλούμενη αδυναμία συνεννόησης μεταξύ διαφορετικών παρατάξεων που θα οδηγήσει την ακυβερνησία.
Η ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΠΟΛΙΤΩΝ υποστηρίζει ότι το εφαρμοζόμενο μέχρι σήμερα σύστημα δεν ήταν δημοκρατικό με το να έχει το 60% των συμβούλων η πρώτη παράταξη, ανεξάρτητα με το ποσοστό που είχε πάρει στην κάλπη. Ρωτά, ήταν τουλάχιστον αποτελεσματικό; Ποιον εξυπηρετούσε; Σίγουρα όχι τους πολίτες όπως μπορούμε να κρίνουμε εκ του αποτελέσματος στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου. Μήπως λοιπόν το ζητούμενο είναι απλά ο κάθε Περιφερειάρχης να μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, χωρίς αποτελεσματικό έλεγχο; Προφανώς δεν διδαχτήκαμε από τους Παπαγεωργόπουλους και τους Ψωμιάδηδες, ούτε μας συνέτισαν τα πορίσματα του Συνήγορου του Πολίτη και των Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης που μιλούσαν για διαφθορά και διαπλοκή στην αυτοδιοίκηση. Το παλαιό σύστημα, που μάλλον ως επιτομή του αυταρχισμού, της μικροπολιτικής, του πελατειακού κράτους και της διαπλοκής θα το χαρακτήριζε κανείς, προσπαθεί σήμερα να επανέρθει από το παράθυρο.
Το πρώτο επιχείρημα είναι ότι ο/η Δήμαρχος ή Περιφερειάρχης που εκλέχτηκε δεν θα μπορέσει να υλοποιήσει το πρόγραμμα του, με την υπόθεση βέβαια ότι έχει παρουσιάσει ένα πρόγραμμα που να μπορεί να αποτελεί βάση διακυβέρνησης. Σε όσους ο λαός εξέλεξε από τον πρώτο γύρο, έδωσε ξεκάθαρη εντολή να εφαρμόσουν το πρόγραμμα τους. Αντίθετα στους άλλους – τους Δημάρχους και Περιφερειάρχες που εκλέχτηκαν στο δεύτερο γύρο- ο λαός τους ζητά να δημιουργήσουν μια πλειοψηφία σε συνεργασία με άλλες παρατάξεις μέσα από φανερές συμφωνίες και πάνω σε ένα κοινά επεξεργασμένο πρόγραμμα.
Το δεύτερο επιχείρημα αφορά την ανάγκη απόδοσης «τεχνητής» πλειοψηφίας στη παράταξη του Δημάρχου ή Περιφερειάρχη στις Επιτροπές, προκειμένου να διοικηθεί ο ΟΤΑ. Γιατί ο εκλεγμένος στον δεύτερο γύρο Δήμαρχος ή Περιφερειάρχης δεν μπορεί να την αναζητήσει μέσω συμμαχιών μεταξύ των παρατάξεων που έχουν εκλεγεί, όπως συμβαίνει σε όλες τις περιπτώσεις που δεν υπάρχει πλειοψηφία και πρέπει να του αποδοθεί τεχνητά; Το παράδειγμα των συμμαχικών κυβερνήσεων σε εθνικό επίπεδο από το 2012 και μετά, δείχνει στην πράξη ότι οι συνεργασίες μπορούν να λειτουργήσουν.
Το τρίτο επιχείρημα είναι ότι με τις νέες διατάξεις «ενισχύουμε και ενθαρρύνουμε τη δυνατότητα συγκλίσεων, συνεργασιών και συμπράξεων, ώστε να δημιουργούνται πλειοψηφίες δημοτικές και περιφερειακές παρατάξεις, για να μπορεί να ασκηθεί το έργο διοίκησης στο Δήμο και την Περιφέρεια». Με τις νέες διατάξεις, η παράταξη του Δημάρχου ή του Περιφερειάρχη θα έχει εξασφαλισμένη εξ αρχής την πλειοψηφία, η νέα «αναλογική» διαδικασία εκλογής μελών θα αφορά, όπως και μέχρι σήμερα, μόνο την αντιπολίτευση. Επομένως, πως ακριβώς ενισχύονται συγκλίσεις και συμπράξεις; Γιατί η προσθήκη στον νόμο που αφορά την σύμπραξη της παράταξης του Δημάρχου ή του Περιφερειάρχη και των παρατάξεων που θα αποφασίσουν να συνεργαστούν μαζί του να έχει χαρακτήρα μόνιμου σύμφωνου συμβίωσης (γραπτή και μη ανακλητή συμφωνία); Σε τι ακριβώς αποσκοπεί και πως θα λειτουργήσει; Τι θα συμβεί για παράδειγμα στην περίπτωση που διαρραγούν οι σχέσεις μεταξύ των παρατάξεων; Θα τους απαγορευθεί να καταψηφίζουν προτάσεις της Δημοτικής ή της Περιφερειακής Αρχής; Μέσα από ποιες διαδικασίες; Η διεθνής αλλά και η εθνική πρακτική των πρόσφατων συμμαχικών κυβερνήσεων δεν έχει να κάνει με ένα τυπικό έγγραφο, αλλά με το περιεχόμενο της πολιτικής που θα ακολουθηθεί και μπορεί να διακοπεί ανά πάσα στιγμή όταν υπάρξουν ανυπέρβλητες διαφωνίες.
Η ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΠΟΛΙΤΩΝ πιστεύει ότι η απλή αναλογική έπρεπε να αφεθεί να λειτουργήσει χωρίς νομοθετικές ακροβασίες, που θα δημιουργήσουν πιθανώς περισσότερα προβλήματα από όσα θα λύσουν. Ήρθε επιτέλους η στιγμή σ' αυτή τη χώρα να επιτραπεί στις ίδιες τις κοινωνίες να βρουν αυτά που τις ενώνουν και να ωριμάσουν. Εκτός αν αυτό τελικά κάποιοι το φοβούνται, μια και έτσι δεν θα μπορούν να μας «έχουν στο χέρι» και να κάνουν ό,τι θέλουν. Είναι πια καιρός να σταματήσουν οι εξυπηρετήσεις φίλων και γνωστών, η ικανοποίηση προσωπικών συμφερόντων και η διαιώνιση των ίδιων προσώπων στην εξουσία.
Η ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΠΟΛΙΤΩΝ καλεί τις παρατάξεις του Περιφερειακού Συμβουλίου και ειδικά αυτή του κ. Μουτζούρη, να τοποθετηθούν δημόσια και επί της ουσίας. Να καταθέσουν τις προτάσεις τους για την αντιμετώπιση των οικονομικο-κοινωνικών και περιβαλλοντικών προβλημάτων της Περιφέρειας και των πολιτών της. Να αναπτύξουν το όραμα, τους στόχους και το σχέδιο τους, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο το σχέδιο αυτό θα γίνει πράξη, έτσι ώστε να προχωρήσει η διαβούλευση και η διερεύνηση του κατά πόσο μια προγραμματική συμφωνία είναι εφικτή. Η 1η Σεπτεμβρίου είναι πια πολύ κοντά.
Η ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΠΟΛΙΤΩΝ καλεί την παράταξη του κ. Μουτζούρη και τον ίδιο προσωπικά, να τοποθετηθεί ουσιαστικά όχι θεωρητικά, στα περί συνεργασιών και συγκλίσεων. Ελπίζουμε στην πράξη να εφαρμοστεί το αποτέλεσμα των εκλογών και να μην χρησιμοποιηθούν ως άλλοθι οι διατάξεις ψήφισε η Κυβέρνηση για να μας επαναφέρει όσο γίνεται πιο κοντά στην εξουσία του ενός και των συμβούλων του πίσω από τις κλειστές πόρτες - αρχή που ισχύει μέχρι σήμερα – αντί οι αποφάσεις να λαμβάνονται στο Περιφερειακό Συμβούλιο και στα άλλα όργανα.
Το ερώτημα που θέτουμε είναι ξεκάθαρο: θέλουμε μια Περιφερειακή Αρχή που θα λειτουργεί μέσα από διάφανη διαβούλευση και ξεκάθαρες προγραμματικές συμφωνίες ή θα παραμείνουμε στην «ενός ανδρός αρχή»;
Γιάννης Σπιλάνης
Συμπαράταξη Πολιτών
