Για την πεζοδρόμηση της Ερμού από μια ταλαιπωρημένη πεζή...

 Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ένα στιγμιότυπο από τη ζωή μου ως μητέρα που κυκλοφορεί με ένα μωρό στο καροτσάκι του.

Με μεγάλη χαρά πληροφορήθηκα ότι η ερμού επιτέλους ανακηρύχθηκε πεζόδρομος το οποίο σύμφωνα με το μικρό μου μυαλό σημαίνει αυτό ακριβώς που σημαίνει η λέξη: δρόμος για τους πεζούς.Έχοντας περάσει πολύ δύσκολα προσπαθώντας να κάνω τις δουλειές μου καθημερινά σέρνοντας το καρότσι ανάμεσα από μηχανάκια, παρκαρισμένα αυτοκίνητα κ τραπεζοκαθίσματα, η πεζοδρόμηση της ερμού μου φάνηκε σαν όαση μέσα στις δυσκολίες της μετακίνησής μου...

Έτσι, το μεσημέρι, περιχαρής, πήρα το παιδί μου κ πήγαμε μια βόλτα με το καροτσάκι στην Ερμού Μυτιλήνης. Εφόσον ήταν πεζόδρομος, περπατούσα στο δρόμο και όχι πάνω στο πεζοδρόμιο. Αμέσως δημιουργήθηκε πίσω μου μια ουρά από αυτοκίνητα που κορνάρανε έξαλλα, ξυπνώντας και το παιδί μου από τον ύπνο του...Κάποιοι με έβριζαν κιόλας και όταν τους είπα ότι η Ερμού είναι πεζόδρομος μου έλεγαν ότι αυτό δεν ισχύει και ότι είναι μόνο τις ώρες των καταστημάτων...Και αναρωτιέμαι, η ερμού είναι όντως πεζόδρομος; Και αν ναι, γιατί δεν το γνωρίζει ο κόσμος; Και αν το γνωρίζει και δεν το εφαρμόζει, γιατί δεν υπάρχει κάποιος να τους το πει, κόβοντας κλήσεις σε όποιον παρανομεί;

Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας..

Μια ταλαιπωρημένη πεζή...