#TolisLovedMaria Όταν η αγάπη νικάει τον θάνατο
Από σήμερα ο Απόστολης (Τόλης) δεν είναι κοντά μας. Νικήθηκε από τον καρκίνο. Ο καρκίνος όμως νικήθηκε από την αγάπη του Τόλη για τη Μαρία.
Συγκλονίζει η ιστορία του Αποστόλη και της Μαρίας. Οι δύο νέοι γνωρίζονταν από το σχολείο, έγιναν ζευγάρι στα 18 τους και από τότε ήταν μαζί. Τους τελευταίους μήνες ο Αποστόλης έδινε τη δική του μάχη με το καρκίνο.
Την Κυριακή, δυστυχώς έφυγε από τη ζωή στα 30 του χρόνια. Το μόνο που ζήτησε πριν τον θάνατο του, ήταν να μάθει ο κόσμος το πόσο αγαπούσε τη σύντροφό του.
Ο ίδιος μέσω του Twitter, δήλωνε με κάθε τρόπο την αγάπη του για τη Μαρία. Οι χρήστες του Twitter έσπευσαν να τον αποχαιρετίσουν με μηνύματα που συγκινούν.Στο hashtag #TolislovedMaria εκδήλωνε συνεχώς την αγάπη του για την Μαρία που ήταν μαζί από τα δεκαοκτώ τους.
Μέσα από το Blog του, docamiok.blogspot.gr, ο Αποστόλης κατέγραφε τις σκέψεις του και περιέγραφε με δύναμη ψυχής την κατάσταση του από το κρεββάτι του πόνου, ενώ συμβούλευε τους ομοιοπαθούντες του αλλά και όλους τους αναγνώστες του, να αισιοδοξούν και να μη χάνουν την όρεξη για ζωή.
Σε μια από τις τελευταίες του αναρτήσεις, έγραψε τα παρακάτω:
"Φυσικά και σκέφτομαι το θάνατο. Τυπικά τουλάχιστον οι πιθανότητες επιβίωσης στον αγώνα μου είναι σημαντικά εναντίον μου. Σε στιγμές φιλοσοφίας όμως καταλαβαίνω το εξής: είμαστε όντα περίεργα αγαπητέ. Ο θάνατος μου θα έρθει -μάλλον- είτε στον ύπνο μου, είτε σε κάποιο κώμα, είτε με κάποια ανακοπή, στα πλαίσια του καρκίνου. Μάλλον.
Υπάρχουν ελπίδες να σκάσω από το φαγητό νωρίτερα. Μετά το θάνατό μου όμως για μένα μαύρο. Ένας βαθύς ασυνείδητος ύπνος. Μετά τίποτα. Ούτε ανησυχία, ούτε σκέψεις, ούτε πόνος, ούτε φόβος, ούτε αγάπη, ούτε έρωτας, ούτε γέλιο, ούτε κλάμα. Τίποτα. Τότε τι φοβόμαστε;
Τι μας νοιάζει το μετά αν δεν θα είμαστε εκεί για να το αντιληφθούμε; Καταλήγω ότι απλώς κάποιους τους αγαπάμε πιο πολύ από εμάς. Φοβάμαι περισσότερο πια για το τι θα απογίνουν οι άλλοι, κάποιοι περισσότερο από άλλους. Για τον πόνο που θα τους προξενήσω, το ότι δεν θα μπορώ να κάνω τίποτα για να το πάρω πίσω. Δεν είμαστε τόσο εγωιστικά όντα τελικά. Υπάρχει και η άλλη βέβαια όψη, άκρως εγωιστική. Γιατί να συνεχίζει η ζωή να "ζείται" -παθητική κι ας μην υπάρχει- αν δεν είμαι εγώ στον κόσμο.
Τι μέρες, νύχτες, χαμόγελα, στιγμές με πλεγμένα χέρια, παιχνίδια στην κουζίνα, αδιάφορους καυγάδες, βόλτες στην καλοκαιρινή Αθήνα, ταινίες, βιβλία, μουσικές θα χάσω.
Γράφοντας το παραπάνω, βούρκωσα στις δύο τελευταίες σειρές. Τελικά είμαστε εγωιστές. Θέλω να μείνω κι άλλο εδώ".
Λόγια που θα μείνουν στη μνήμη όσων γνώρισαν τον Τόλη και όσων γνώρισαν σήμερα τον Τολή μετά το θάνατό του. Δεν είναι μόνο ένας άδικος θάνατος ένος νεόυ, ούτε είναι μόνο μια απλή ιστορία αγάπης. Είναι ένα μάθημα ζωής. Ένα μάθημα στην Ελλάδα της κρίσης που ξεχνάει τους ανθρώπους. Το πολύτιμο δώρο που λέγεται ζωή μπορεί να παλέχει κάθε κρίση αρκεί να το πιστέψουμε, αρκεί να παλεύουμε όχι με μιζέριες αλλά με οράματα και όνειρα. Η προσπάθεια και ο αγώνας του Αποστόλη αποτελούν σίγουρα ένα μοναδικό μάθημα ζωής,θάρρους,ήθους,αγάπης.
Ο Τόλης ο κατά το Twitter @moloch82 Αποστόλης έγραφε φράσεις όπως "Είχες τον πόνο του όγκου φίλε follower, τώρα έχεις και νευροπάθεια από την πλατίνα. Σκάσε και φάε τα χάπια σου". Πάντα αισιόδοξος, πάντα χιουμοριστικός, πάντα οξύς. Ποτέ δεν λυπόταν τον εαυτό του γι' αυτό που του συνέβαινε, ή για τις πολλές φορές ατυχείς περιπέτειες μέσα στο ελληνικό σύστημα υγείας. Έδινε κουράγιο στους άλλους, αντί να δίνουμε εμείς σε αυτόν. Η προτελευταία φράση που έγραψε ο Τόλης, στις 15 Σεπτέμβρη, ήταν "Καληνύχτα σας! Να χαμογελάτε!".
Η τελευταία του επιθυμία ήταν η ιστορία του να γίνει γνωστή με κάθε τρόπο. Αν θέλετε κι εσείς να την εξαπλώσετε, μπείτε στο twitter #TolislovedMaria. Αξίζει. Να σημειωθεί ότι το hashtag, έχει γίνει παγκόσμιο trending topic.
Η Αλεξάνδρα Τσόλκα έγραψε στο newpost.gr:
Το twitter άλλαξε εχθές. Οι σχεδόν διάσημοι Έλληνες του περίπου υπαρκτού star system σταματάνε να λένε για τον εαυτό τους, να ανταλλάσουν φιλοφρονήσεις μεταξύ τους και να ανεβάζουν ανέμελες φωτογραφίες. Για λίγο μόνο έπαψαν να κάνουν αυτό τον εγωκεντρικό τους θόρυβο.
Η γενιά που σκάφτεται, επικοινωνεί, κάνει πολιτική, επαναστατεί, ερωτεύεται με tweets, που χαράζει διέξοδο και αντίδοτο απ τη μοναξιά μέσα απ την δικτυακή επικοινωνία, έσκυψε τρυφερά πάνω από μια ιστορία αγάπης, απουσίας, έρωτα μετά το οριστικό τέλος, περά και πάνω απ τον θάνατο.
Για λίγο σταμάτησαν όλα να ναι αριθμοί, οικονομία, μέτρα, αγωνία, επιβίωση, φόβος. Έγιναν αγάπη! Το διαδίκτυο απέκτησε, όπως η ζωή η ίδια, τη δικιά του ιστορία αγάπης, για νέους που ονειρεύονται, αγαπιούνται, νικάνε και συνεχίζουν… ή κάπως έτσι…
Μια από τις πιο γνωστές και δημοφιλείς μορφές στην κοινωνία του Twitter, o Aπόστολος Γκανάς γνωστός και με το όνομα «moloch82», άφησε την τελευταία του πνοή τη χθεσινή Κυριακή, 23 Σεπτεμβρίου. Καρκίνος. Αρρώστια άδικη. Κακιά. Μοχθηρή. Πανούργα. Όλο πόνο, χημικά, βελόνες, πεσμένα μαλλιά, ακτίνες να καίνε τα πάντα και να αφήνουν σημάδια στο δέρμα, φλέβες πρόσμενες, μυρωδιά μπεταντίν, κόπωση και πάλι πόνος και η σιωπή να πλησιάζει! Και πάει ο Τόλης! Πάει αλλά δε χάνεται η αγάπη. Και έτσι όσο ρομαντικό, καραμελέ αν ακούγεται η αγάπη πάντα θα νικά, γαμώτο! Ο Απόστολος είχε ζητήσει εδώ και πάρα πολύ καιρό από όλους όσοι τον ακολουθούσαν στο Twitter σε περίπτωση που δε τα κατάφερνε και έφευγε από τη ζωή, να τιμήσουν, να παρηγορήσουν, να υπάρξουν διπλά στο κορίτσι που στάθηκε δίπλα του. Τη Μαρία του. Τη δική του Ιουλιέττα. Το φωτεινό του χαμόγελο μέσα στη σκοτεινιά, το χεράκι πάνω στο πόνο, την σύντροφο, την αγαπημένη. Ήταν μαζί από παιδιά. Από τα χρόνια του σχολείου. Μόλις ο Τόλης έφυγε το Twitter πλημμύρισε από μηνύματα. #TolisLovedMaria!
Γέμισε η αγάπη το άπειρο του κυβερνοχώρου. Απλώθηκε από οθόνες σε καρδιές και από άκρες δάκτυλων στα πληκτρολόγια σε ψυχές. #TolisLovedMaria. Ο Τόλης αγαπά τη Μαρία. Όλοι αγαπάμε την Μαρία. Όλοι υπάρχουμε δίπλα της. Γιατί … "Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον. Και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν την γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμι. Και εάν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντά μου, και εάν παραδώ το σώμα μου ίνα καυθήσομαι, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι. Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία. Πάντα στέργει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει. Είτε δε προφητείαι, καταργηθήσονται. Είτε γλώσσαι, παύσονται. Είτε γνώσις, καταργηθήσεται. Εκ μέρους δε γιγνώσκομεν και εκ μέρους προφητεύομεν. Όταν δε έλθη το τέλειον, τότε το εκ μέρους καταργηθήσεται». Και για πάντα #TolisLovedMaria… Αμήν...
Δευτέρα 24/9/2012 , στις 16:30, στους Αγίους Θεοδώρους Γέρακα, τελευταίος χαιρετισμός στον Απόστολο.
--------------------
Είναι από τις ελάχιστες στιγμές που το Lesvosnews.net επιλέγει πρωτοσέλιδο θέμα εκτός Λέσβου αλλά πιστεύουμε ότι αυτή η εξαίρεση είναι ελάχιστος φόρος τιμής σ' ένα γεναίο άνθρωπο.
