Ο ριζοσπάστης πολιτικός, οραματιστής επιχειρηματίας και πρωτοπόρος της κοινωνίας των πολιτών, Γιάννης Μπουτάρης έφυγε σήμερα σε ηλικία 82 ετών, για το τελευταίο του ταξίδι. Αγαπήθηκε από πολλούς και πολεμήθηκε όσο λίγοι. Υπήρξε μια εμβληματική προσωπικότητα όχι μόνο για τη Θεσσαλονίκη, αλλά για ολόκληρη την Ελλάδα.
Συνεχιστής της μακράς οικογενειακής παράδοσης, ο Μπουτάρης δεν κοιτούσε μόνο το συμφέρον της επιχείρησής του. Εμπνεύστηκε τους «δρόμους του κρασιού» συμβάλλοντας έτσι στην άνοδο ολόκληρου του κλάδου της ελληνικής οινοπαραγωγής.
Σε όλη του τη ζωή, ο επιχειρηματίας Μπουτάρης υπήρξε ταυτόχρονα ενεργός πολίτης. Αρωγός στην προσπάθεια ίδρυσης του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, βασικός χρηματοδότης της μπασκετικής αυτοκρατορίας του Άρη του Γκάλη και του Γιαννάκη, ιδρυτής της Μη Κυβερνητικής οργάνωσης Αρκτούρος για την προστασία της αρκούδας. «Όταν σώζεις την κορυφή της τροφικής αλυσίδας προστατεύεις ολόκληρο το οικοσύστημα» συνήθιζε να λέει.
Πάντα ανθρώπινος, μιλούσε ανοιχτά για τον προσωπικό του αγώνα απεξάρτησης από το αλκοόλ, ζητώντας τη στήριξη της πολιτείας και την κατανόηση της κοινωνίας προς τους τοξικοεξαρτημένους.
Το 2002 ο Μπουτάρης εκλέγεται δημοτικός σύμβουλος με τον συνδυασμό του Αγάπιου Σαχίνη. Το 2006 ηγείται της ανεξάρτητης από κομματικές ταμπέλες, παράταξης “Πρωτοβουλία για την Θεσσαλονίκη” με την οποία εκλέγεται τελικά δήμαρχος Θεσσαλονίκης το 2010 με διαφορά 329 ψήφων.
Ο Μπουτάρης εξελέγη δήμαρχος στην καρδιά της οικονομικής κρίσης και για εννέα χρόνια υπηρέτησε τη Θεσσαλονίκη με σεβασμό προς το δημόσιο χρήμα. Εργάστηκε με πάθος για την εξωστρέφεια της πόλης προκειμένου να στηρίξει την τουριστική της ανάπτυξη. Παράλληλα, δεν δίσταζε να τοποθετείται ξεκάθαρα σε ζητήματα που ξεπερνούσαν το πλαίσιο της τοπικής αυτοδιοίκησης, όπως η παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ το καλοκαίρι του 2015 ή η Συμφωνία των Πρεσπών το 2018. Η θητεία του σημαδεύτηκε από την άγρια επίθεση που δέχθηκε έξω από το Λευκό Πύργο σε εκδήλωση μνήμης για τη γενοκτονία των ποντίων.
Ως δήμαρχος Θεσσαλονίκης, ο Γιάννης Μπουτάρης συγκρούστηκε μετωπικά με στερεότυπα και προκαταλήψεις. Εργάστηκε με σθένος για τη διατήρηση της μνήμης των Εβραίων Θεσσαλονικέων που χάθηκαν στο Ολοκαύτωμα, ενώ επί των ημερών του πραγματοποιήθηκε το πρώτο gay pride στη Θεσσαλονίκη με τον ίδιο επικεφαλής της πομπής.
Ο Γιάννης Μπουτάρης έφυγε από τη ζωή για εκεί, όπου θα συναντήσει τη μεγάλη του αγάπη, την σύζυγό του Αθηνά, μητέρα των τριών παιδιών του.
Βιογραφικό:
Ο Γιάννης Μπουτάρης γεννήθηκε στις 13 Ιουνίου 1942 στη Θεσσαλονίκη. Πτυχιούχος Χημικός του ΑΠΘ, διπλωματούχος Οινολόγος και συνεχιστής της πλούσιας οικογενειακής παράδοσης στα κρασιά, μέσω της εταιρείας «Ι. Μπουτάρης & Υιός», την οποία ίδρυσε ο παππούς του το 1879. Από την εταιρεία «Μπουτάρη» αποχώρησε το 1996 και ίδρυσε την εταιρεία «Κυρ-Γιάννη» –με τα ομώνυμα κρασιά και τα οινοποιεία σε ιδιόκτητους αμπελώνες, στο Γιαννακοχώρι Νάουσας και στο Αμύνταιο–, την οποία σήμερα διευθύνουν οι δύο του γιοι.
Διετέλεσε πρόεδρος και μέλος διοικήσεων πλήθους φορέων, επαγγελματικών, περιβαλλοντικών και πολιτιστικών- ενδεικτικά: Διεθνής Ακαδημία Οίνου, Σύνδεσμος Ελληνικού Οίνου, Διεπαγγελματική Οργάνωση Αμπέλου & Οίνου, Οργανισμός Τουρισμού Θεσσαλονίκης, Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, WWF Ελλάς. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης και του Κέντρου Υποστήριξης Εξαρτημένων «Όασις», καθώς και ιδρυτής του «Αρκτούρου», οργανισμού για την προστασία της καφετιάς αρκούδας και της άγριας ζωής. Έχει τιμηθεί με πολλές διεθνείς και εθνικές διακρίσεις. Εξελέγη δήμαρχος Θεσσαλονίκης το 2010 για δύο διαδοχικές θητείες, έως το 2019.
-------
«Το κρασί, όπως όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί, καθορίζονται από οργανικές ενώσεις. Οι πιο πετυχημένες είναι οι εστέρες, που βγαίνουν από το πάντρεμα αλκοόλης και οξέων και γεννούν τα αρωματικά θέλγητρά του.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει με τους ανθρώπους• όταν συναντηθούν υπό κατάλληλες συνθήκες και ταιριάξει η χημεία τους, μπορεί να προκύψουν ωραίες καταστάσεις.
Γραμμένο στην ταυτότητα δεν είναι με ποιον κολλάει ο καθένας μας, ούτε για πόσο καιρό θα διαρκέσει το δέσιμο.
Πιθανότατα μια επικοινωνία που σήμερα λειτουργεί αύριο να πάψει να είναι λειτουργική, και από μια καλή χημεία να προκύψει μια απογοήτευση, εφόσον οι συνθήκες εξελίσσονται.
Δεν είναι το τέλος του κόσμου, είναι η τέχνη της ζωής. Από τη μια η προσαρμογή στις συγκυρίες, από την άλλη η στασιμότητα και ο λήθαργος. Διαλέγω θέση και αποφεύγω να μιλάω με ανθρώπους απόλυτους• όταν με χαρακτηρίζουν επιπόλαιο για τις μετατοπίσεις μου, δε δίνω πολλή σημασία.
Μπορούμε να πούμε "το κρασί που δοκιμάσαμε τότε, αυτό είναι και τέρμα;" Μα δεν υπάρχει κρασί που να παραμένει το ίδιο, έναν μήνα, πέντε μήνες ή έναν χρόνο μετά το τέλος της ζύμωσης.
Θα ήμουν χαζός να συνεχίσω το παλιό τροπάρι σε καινούριο περιβάλλον. Η αλλαγή των συνθηκών δημιουργεί αυτόματα νέες δυνατότητες. Γιατί να μείνουν αυτές ανεκμετάλλευτες κι εγώ κολλημένος;»
-------
Αξίζει να δείτε την ομιλία του πριν 10 περίπου χρόνια στο TEDx Θεσσαλονίκης.
Μάθημα ζωής!
