Μιχάλης Γρηγορίου: ''Ο Αιολικός ήταν ένα κομμάτι απο την καρδιά μου..''
''Μιχάλη ψυχάρα, για πάντα Αιολικάρα'', ήταν το τραγούδι των φίλων του Αιολικού όταν ο λαμπρός τεχνικός άφηνε τη Μυτιλήνη και την ομάδα στα πέτρινα χρόνια που περνούσε ο σύλλογος πριν από κάποια χρόνια στη Γ΄ Εθνική. Τότε που η ομάδα ήταν στα χέρια του Μιχάλη Γρηγορίου και πραγματοποιούσε την πιο λαμπρή της πορεία, όμως το οικονομικό κομμάτι τη λύγισε και την οδήγησε στη διάλυση της.
Ο ίδιος αποχώρησε από τον σύλλογο, αλλά το όνοµα του έµεινε χαραγµένο στις καρδιές των φιλάθλων, που όπως έδειξαν, δεν τον ξεχνούν αναγνωρίζοντας το λαµπρό του έργο, το οποίο όµως έµεινε δυστυχώς στη µέση και δεν είχε συνέχεια. Ο Μιχάλης Γρηγορίου πριν από λίγες µέρες, ήρθε ξανά στο νησί, αυτή τη φορά ως προπονητής του Πανσερραϊκού και ασφαλώς η χαρά των φίλων του Αιολικού ήταν µεγάλη, βλέποντας ξανά τον τέως τεχνικό της αγαπηµένης τους οµάδας. Να θυµίσουµε, ότι πριν
την έλευση του Δ. Σπανού, το όνοµα του Μιχάλη Γρηγορίου ήταν αυτό που «έπαιξε» σοβαρά για τον πάγκο των Μυτιληνιών ασχέτως αν ο ίδιος δεν θέλησε ποτέ να το αποκαλύψει. Το «Ε-Sport» πάντως του έθεσε διάφορα ερωτήµατα, τα οποία ο αξιόλογος τεχνικός µε πολύ ευχαρίστηση και παρότι νωρίτερα η οµάδα του είχε ηττηθεί από την Καλλονή, έκανε τον κόπο να µας τα απαντήσει.
«Δεν ξέρω πώς ακούστηκε (γέλια), η αλήθεια είναι όµως ότι δεν δέχθηκα καµία πρόταση. Ξέρετε η αγάπη µου για την συγκεκριµένη οµάδα, είναι µεγάλη. Στη Μυτιλήνη, πέρασα όµορφες και άσχηµες στιγµές, αλλά όλα τα ωραία και άσχηµα έχουν ένα τέλος. Τώρα είµαι στον Πανσερραϊκό και η τέως µου οµάδα έχει προπονητή».
«Ούτε αυτό δεν ξέρω πώς ακούστηκε και µιας που µου δίνετε την ευκαιρία να το πω ειλικρινά, δεν έχω ιδέα πώς βγήκε προς τα έξω. Και επειδή ήταν και πρώτος προπονητής ο Λουτσιάνο, µένω µε την απορία πώς βγήκε η είδηση αυτή. Καταρχήν δεν είναι έντιµο να µιλήσεις την ώρα που υπάρχει προπονητής σε µια οµάδα. Το ίδιο συµβαίνει και µε µένα. Πορεύοµαι έτσι στη ζωή µου γιατί µε ξέρετε σαν χαρακτήρα και ποτέ, τονίζω και πάλι, δεν µου έγινε κρούση από τη διοίκηση της Καλλονής»
«Είναι λυπηρό το γεγονός ότι µια τέτοια οµάδα µε ιστορία στο χώρο, αναγκάζεται να παίζει στο ερασιτεχνικό και όχι στο επαγγελµατικό ποδόσφαιρο. Προσπαθώ να ενηµερώνοµαι για την προσπάθεια της τέως µου οµάδας και ξέρω ότι διαθέτει στο ρόστερ της, καλούς και ποιοτικούς παίκτες για την κατηγορία, αλλά τα µέχρι τώρα αποτελέσµατα δεν τη δικαιώνουν. Εύχοµαι στον Αιολικό, στο τέλος να εκπληρώσει το µεγάλο του στόχο και να ανέβει ξανά στη Γ΄ Εθνική».
«Πραγµατικά ένιωσα λίγο παράξενα γιατί µετά από καιρό, είδα τους παλιούς καλούς µου φίλους να µε επισκέπτονται και γι’ αυτό τους ευχαριστώ. Τους φιλάθλους του Αιολικού, να ξέρετε ότι τους έχω πάντα στην καρδιά µου, όπως και αυτοί εµένα. Το πέρασµα µου από τη Μυτιλήνη ήταν για µένα µια σηµαντική διαδροµή στην προπονητική µου καριέρα και δεν ξεχνιέται»
«Και βέβαια αυτόν τον στόχο έχουµε βάλει και είµαστε πολύ κοντά στο να τον κατακτήσουµε. Αν και χάσαµε βαθµούς που δεν έπρεπε, εντούτοις είµαστε µέσα και συνεχίζουµε µέχρι το τέλος. Δεν έχει όµως τελειώσει τίποτα, αφού η ήττα από την Καλλονή, µείωσε τη διαφορά µεταξύ µας, αλλά πιστεύω ότι στο τέλος εµείς θα είµαστε στα µπαράζ».
«Βέβαια, διαθέτει αξιόλογο σύνολο και την ποιότητα να πετύχει τον στόχο της και να είναι µέσα στα πλέι οφ και θεωρώ ότι στο τέλος θα είµαστε και οι δύο στη φάση αυτή»
«Δυστυχώς, το επίπεδο δεν θυµίζει άλλες χρονιές και φυσικό είναι η ποιότητα να µην είναι αυτή που θέλουν να βλέπουν οι φίλαθλοι. Βλέπετε και εσείς ότι υπάρχουν προβλήµατα από τις οµάδες, άλλες αποχωρούν από το πρωτάθληµα, αφού δεν µπορούν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις, και άλλες βαδίζουν δίχως να γνωρίζουν τι µέρα θα τους ξηµερώσει. Το πρωτάθληµα αυτό δεν µπορεί µε τίποτα να συγκριθεί µε αυτό των προηγούµενων δύο ετών τουλάχιστον, για να µην αναφερθώ σε παλαιότερα. Θα τονίσω ότι είναι σαφώς πεσµένο το επίπεδο και τα όσα έγιναν το καλοκαίρι, ήταν εύλογο για την κατηγορία αυτή, να συµβαίνουν αυτά. Άλλωστε και στη Σούπερ Λίγκα, το επίπεδο δεν είναι το αναµενόµενο, ενώ δεν γίνεται συζήτηση για το πρωτάθληµα της Γ΄ Εθνικής, εκεί όπου τα πράγµατα είναι χειρότερα».
«Γιατί όχι; Αν µου το επιτρέψουν οι επαγγελµατικές µου υποχρεώσεις, θα προσπαθήσω να έρθω για λίγες µέρες στο όµορφο σας νησί. Εδώ έχω κάνει µόνο φίλους, που τους έχω πάντα στην καρδιά µου, τους αγαπώ και µε αγαπάνε».
