Τα άλογα της Λέσβου πρέπει και μπορούν να επιβιώσουν

     του ΣΤΡΑΤΗ ΖΑΦΕΙΡΗ  *

Η αγάπη για τα άλογα, η αγνή, περίπου αρχέγονη αγάπη για το περήφανο ζώο, με το οποίο ανέκαθεν συμβίωνε η Λέσβος και οι κάτοικοί της, είναι θεωρώ το βασικό κι ισχυρότερο κίνητρο ώστε να συνεχίσει – όσο κι αν κοστίζει – να υφίσταται, ανθεκτική στο χρόνο, αυτή η ίδια σχέση. Να εξακολουθήσει να αποτελεί το άλογο μέρος της καθημερινότητας των ντόπιων, που εδώ κι αιώνες το έχουν εντάξει στην παράδοση και στην κουλτούρα τους. 

Όλα αυτά με αφορμή την συμμετοχή αλόγων στα διάφορα πανηγύρια που γίνονται την καλοκαιρινή κυρίως περίοδο σε όλη τη Λέσβο. Θα καταπιαστώ όμως με τον πανηγύρι που έγινε,  για ακόμη μια χρονιά στην ιδιαίτερη πατρίδα μου την Αγία Παρασκευή, στις 3 Ιουλίου. Το πανηγύρι, που έλκει την καταγωγή του στα μέσα του 18^ου αιώνα, συνδέεται κι είναι απόλυτα συνυφασμένο με τη φυσιογνωμία του χωριού. Ενός «ρωμαλέου» και αγροτοκτηνοτροφικού τόπου, με σοβαρή παραγωγή αγροτικών προϊόντων (σιτάρι, κριθάρι, βρώμη, οπωροκηπευτικά, φρούτα κάθε εποχής), αλλά και 500 τόνους λάδι, 12 τόνους βρώσιμες ελιές, κρέας, γάλα, γαλακτοκομικά κ.ά. Όλη αυτή την πολύτιμη παραγωγή, επί σειρά αιώνων, στήριζαν τα παραγωγικά ζώα της περιοχής. Όπως γράφει ο παλιός Πρόεδρος και γιατρός του χωριού Στρατής Κράλης, το 1962 η Αγία Παρασκευή είχε: «ίππους 375, ημιόνους 462 και όνους 1.120». 

Πλέον οι εποχές άλλαξαν κι η υποστήριξη της αγροτικής παραγωγής γίνεται αποκλειστικά με μηχανικά μέσα, με ελάχιστες εξαιρέσεις όπου δεν υπάρχει άλλη δυνατότητα πρόσβασης. Τα ζώα που χρησιμοποιούνται πια για παραγωγικούς σκοπούς μετριούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού, αλλά παρόλα αυτά έχουν διατηρηθεί περίπου 400 άλογα. Όμορφα ζώα που τα προστατεύει και τα συντηρεί η αγάπη του Αγιοπαρασκευώτη. Αγάπη που κυριολεκτικά «χαλαλίζει»  για το καθένα σε ετήσια βάση από 2.000 έως 5,000 ευρώ, όσο δηλαδή υπολογίζεται – με πρόχειρους υπολογισμούς - το κόστος συντήρησης ανά άλογο. Συνολικά δηλαδή αγγίζει μέχρι και το 1,5 εκ. ευρώ η όλη δαπάνη, που για τα δεδομένα μιας αγροτικής περιοχής είναι κάτι περισσότερο από υψηλή. 

Η εμπειρία από άλλα μέρη της χώρας μας και το εξωτερικό λέει ότι μέρος αυτού του κόστους μπορεί εν μέρει ή και πλήρως να αντιμετωπιστεί απ’ τη χρήση των ζώων σε σύγχρονες υπηρεσίες. Για παράδειγμα σε:

• Οργανωμένες αθλητικές δραστηριότητες, 
• Θεραπευτικούς σκοπούς για άτομα με αναπηρίες, κινητικές και νευρολογικές διαταραχές, 
• Τουριστικές δράσεις κι ειδικά για τη Λέσβο στον Ελαιοτουρισμό.

Η ανάπτυξη τέτοιων μορφών αξιοποίησης των αλόγων ταυτόχρονα θα συμβάλλει και στην περεταίρω βελτιστοποίηση των συνθηκών διαβίωσης των ίδιων των ζώων, μια και θα έχουν και την αμέριστη φροντίδα των ειδικών. 

Τα άλογα της Λέσβου πρέπει και μπορούν να επιβιώσουν. Είναι στο χέρι μας, και στις πρωτοβουλίες που συντονισμένα οφείλει να αναλάβει και η αυτοδιοίκηση, να βρεθούν οι τρόποι να μην εκλείψει ό,τι σηματοδοτεί για το νησί μας και τους ανθρώπους του το πιο αγέρωχο ζώο. 

* Ο Στρατής Ζαφείρης,  είναι Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Δυτικής Λέσβου, π. Αντιδήμαρχος Δυτικής Λέσβου, π. Γενικός Γραμματέας Βιομηχανίας και υποψήφιος Περιφερειακό Σύμβουλος με τον συνδυασμό "ΑΛΜΑ Ανάπτυξης στο Βόρειο Αιγαίο"