Μυτιλήνη: Ο αδερφός του πρωθυπουργού απαλλάχτηκε με παραγραφή. Ένα μάθημα προς αποφυγή
Χτες, ο αδερφός του πρωθυπουργού απαλλάχτηκε από το δικαστήριο Μυτιλήνης με παραγραφή για το αδίκημα της πλαστογράφησης πιστοποιητικού ασφαλιστικής ενημερότητας, με βάση το νόμο Παρασκευόπουλου για αποσυμφόρηση των δικαστηρίων.
Όση δημοσιότητα πήρε η είδηση όταν απαγγέλθηκε η κατηγορία άλλη τόση πήρε και χτες με την απόφαση. Η ελληνική δημοσιογραφία είτε είναι εντελώς ανίκανη είτε είναι πολύ διεφθαρμένη είτε έγινε ξαφνικά λεπτή και ευγενική. (Αφού έχει κατασπαράξει αθώους και αθώους στην ιστορία της). Επειδή η είδηση είναι είδηση. Και γράφεται και χωρίς να χυδαιολογείς. Η είδηση δεν θα είχε ίσως τόση αξία αν δεν περιελάμβανε τα εξής χαρακτηριστικά:
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ έχει χτίσει καριέρα βυσσοδομώντας κατά κάθε συγγενικού ή φιλικού προσώπου κάθε πολιτικού αντιπάλου που απλώς κατηγορήθηκε για αδικοπραγία. Όταν διέπραξε κι όλας αδίκημα διαμελίστηκε! Όχι τα τελευταία δυο χρόνια, αλλά και τα προηγούμενα που ήταν στην αντιπολίτευση.
Η ενοχοποίηση της συγγένειας ήταν και είναι λάβαρο στη σημαία και του ΣΥΡΙΖΑ και, κυρίως, των ΑΝΕΛ και του προέδρου τους Π Καμμένου. Μ αυτή την έννοια και την προϋπηρεσία, δεν θα δικαιούται να ζητήσει επιεικέστερη αντιμετώπιση από την αντιπολίτευση και την ειδησεογραφία. Περιέργως την έχει όμως! Ίσως γιατί η αντιπολίτευση και τα ΜΜΕ είναι αρνιά τελικά μπροστά στους λύκους της συμπολίτευσης.
Ο αδερφός του πρωθυπουργού πλαστογράφησε έγγραφο ότι είναι ασφαλιστικά ενήμερος, ενώ χρωστούσε εισφορές 2.000 ευρώ. Την πλαστογραφία την έκανε για να πάρει μέρος σε διαγωνισμό για την ανάληψη έργου από την τεχνική του εταιρία. Δεν θα υπεισέλθουμε στο ιστορικό της εταιρίας.
Στη συνέχεια, η τεχνική του εταιρία δεν πήρε το έργο, αλλά κινήθηκε ποινική διαδικασία εναντίον του για την πλαστογράφηση του εγγράφου.
Η δίκη έγινε χτες στη Μυτιλήνη και με πρόταση του εισαγγελέα, που δέχτηκε η έδρα, το ποινικό αδίκημα παραγράφηκε γιατί το ποσό ήταν μικρό, ο κατηγορούμενος το πλήρωσε εκ των υστέρων και το κατηγορητήριο άλλαξε από χρήση πλαστού εγγράφου σε χρήση πλαστού πιστοποιητικού. Ο κ Δ Τσίπρας είχε εμφανίσει φωτοτυπία αντί του πρωτότυπου για την ανάληψη του έργου.
Μ αυτά τα νέα δεδομένα και επειδή το αδίκημα είχε τελεστεί πριν τις 31/03/2016, έπεσε στις διατάξεις περί αποσυμφόρησης των δικαστηρίων, με ποινές μέχρι ένα έτος, και παραγράφηκε, όπως ορίζει ο νόμος Παρασκευόπουλου.
Αν όλα αυτά εφαρμόζονται και σε κάθε πολίτη που εμπίπτει στις συγκεκριμένες νομικές προβλέψεις δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Το παρόν θέμα δεν είναι να κρίνει τον έτσι κι αλλιώς διάτρητο νόμο Παρασκευόπουλου, που αφήνει έξω από τις φυλακές πολύ επικίνδυνους εγκληματίες.
Το σχόλιο και η παράθεση της είδησης δεν έχει καν σκοπό να στοχοποιήσει τον πρωθυπουργό για τα πεπραγμένα συγγενών του. Το αντίθετο μάλιστα. Ακόμα κι αν αυτή είναι μια παγκόσμια πρακτική σε όλη τη Δύση με νωπά παραδείγματα τον Μακρόν, την Λεπέν, τον Τραμπ κα. Η πολιτική είναι πολύ βρώμικο πεδίο μάχης και όλα τα χτυπήματα λέει ότι επιτρέπονται. Ο πρωθυπουργός έχει κάνει χρήση αυτής της νοοτροπίας επανειλημμένως.
Αντίθετα με ό,τι θα περίμενε κανείς σε ένα πεδίο ανθρωποφάγο όπως είναι η δημοσιογραφία και η πολιτική, αυτό το άρθρο έχει ακριβώς τον αντίθετο σκοπό.
Έχει σκοπό να δείξει στον πρωθυπουργό και σε κάθε άλλον από τους συγκάτοικούς του στην εξουσία σήμερα, πόσο οδυνηρό και άδικο είναι να χρησιμοποιείται η κατηγορία της οικογενειακής ευθύνης. Και πόσο ανήθικο είναι. Και πόσο ο καθένας μπορεί να βρεθεί σε μια τέτοια θέση.
Έχει σκοπό να δείξει στον πρωθυπουργό, τους συνοδοιπόρους του στον ΣΥΡΙΖΑ, τα ορφανά του ΠΑΣΟΚ και τους ΑΝΕΛ, πώς θα συμπεριφέρονταν εκείνοι και τα ΜΜΕ τους σε μια αντίστοιχη περίπτωση! Και να το δείξει και στους πολίτες.
Το τι έκανε ο αδερφός του πρωθυπουργού δεν συμπαρασύρει τον πρωθυπουργό. Είναι δική του ιστορία. Ακόμα κι αν ευεργετήθηκε λόγω συγγένειας την ευθύνη την έχει η δικαιοσύνη. Που δεν δικαιούται ούτε να αλληθωρίζει ούτε να πιέζεται.
Αυτά ας τα έχει υπ όψιν του ο ίδιος ο κ Τσίπρας και οι συνοδοιπόροι του όταν παινεύονται με λενινιστικες τσιτατολογίες ότι όλα τα μέσα είναι επιτρεπτά για να φτάσει κανείς στο στόχο του. Και ας το ξανασκεφτούν όταν χρησιμοποιούν συγγενείς και φίλους για να πλήξουν αντιπάλους. Γιατί η ζωή μας βγάζει συχνά κοροϊδευτικά τη γλώσσα.
Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης/ Liberal.gr
