Δειλοί, μοιραίοι κι… επικίνδυνοι αντάμα
Αφορμώμενος από το παρόν άρθρο, θέλω κατ’ αρχάς να ευχηθώ: ο νέος χρόνος να φέρει πρωτίστως υγεία, ευτυχία και χαρά, απαλλάσσοντάς μας από υγειονομικά και οικονομικά προβλήματα που το 2020 μας κληροδότησε.
Προχωράω στα καθ’ ημάς, γιατί η καθημερινότητα και τα γεγονότα τρέχουν και μας ξεπερνάν. Η άφιξη των εμβολίων φέρνει, εν πρώτοις, αχτίδα ελπίδας για την καταπολέμηση του ιού. Αντιπαρέρχομαι το ότι ο προσδοκώμενος αριθμός εμβολίων που θα αφίκνειντο από την Ευρώπη θα ήταν πολύ μεγαλύτερος από αυτά που τελικά έφτασαν στην χώρα και επικεντρώνομαι στην κριτική που ασκείται για τους εμβολιασμούς κυβερνητικών στελεχών και βουλευτών.
Πρέπει, σ’ αυτό το σημείο να αναγνωρίσουμε ότι πρόκειται για μια κίνηση υψηλού συμβολισμού, μια επικοινωνιακή κίνηση. Σε μια χώρα που τα ποσοστά των αρνητών του εμβολίου ξεπερνούν το 50% των ερωτηθέντων στις ηλικίες 17-54, μια τέτοια πρωτοβουλία κρίνεται τουλάχιστον απαραίτητη. Για τους προφανείς λόγους: για να δώσει τους κατάλληλους προσανατολισμούς στους πολίτες και να τους πείσει για την ποιότητα και για τον καταλυτικό ρόλο που θα παίξει το εμβόλιο στο πεδίο της πανδημίας.
Το ζήτημα είναι ποιοι και πόσοι βουλευτές και κυβερνητικά στελέχη, λαμβανομένων υπ’ όψιν μάλιστα των ελαχίστων εμβολίων που έφτασαν, έπρεπε να εμβολιαστούν. Η πρώτη δόση εμβολίων θα είχε ως αποδέκτες το υγειονομικό προσωπικό και ηλικιωμένους, αυτό προέβλεπε ο αρχικός σχεδιασμός.
Βάσει των παραπάνω δεδομένων, θα έλεγε κανείς ότι από το πολιτικό προσωπικό το εμβόλιο θα έπρεπε να χορηγηθεί σ’ αυτούς που ασκούν την μεγαλύτερη επίδραση, δηλαδή στους επικεφαλής των κομμάτων, που είναι υπέρ του εμβολίου, στον υπουργό υγείας και στον πρωθυπουργό και, θα προσθέσω, στον αρχιεπίσκοπο, προκειμένου να γίνει πασιφανές ότι κάθε χώρος και θεσμός αποδέχεται (αν, βέβαια, αποδέχεται) τα επιστημονικά ευρήματα, χωρίς επιφυλλάξεις.
Τι συνέβη στην πραγματικότητα; Πρόσβαση στην πρώτη δόση είχαν, κατά κύριο λόγο, τα μέλη της κυβέρνησης, οι ημέτεροι, οι οποίοι εμβολιάζονταν σε δημόσια θέα ή και κρυφά. Μάλιστα, υπάρχουν καθημερινά καταγγελίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από ιατρούς ότι σε νοσοκομεία πολλών περιοχών ακυρώνονται οι εμβολιασμοί. Αυτό αρκούσε προκειμένου η χώρα να γίνει πρώτο θέμα σε ξένα πρακτορεία. Η συμπεριφορά αυτή καταδεικνύει ότι οι πολίτες είναι ίσοι, αλλά υπάρχουν κάποιοι που είναι… λίγο πιο ίσοι από τους υπόλοιπους. Και είναι αυτή ακριβώς η συμπεριφορά που φανερώνει μία νοοτροπία. Μια νοοτροπία κατά την οποία οι κυβερνώντες κουνάνε το δάχτυλο στον ελληνικό λαό, κάνουν υποδείξεις περί ατομικής ευθύνης, ενώ την ίδια στιγμή οι ίδιοι και οι παρατρεχάμενοί τους μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθεροι, κάνοντας μότοκρος στην Πάρνηθα σε “στιγμές ανεμελιάς” και πρωτοχρονιά στο Ντουμπάι. Αντιλαμβάνονται την εξουσία ως ένα περίβλημα που τους παρέχει προστασία εναντίον του νόμου και ως ένα μέσο πρόσβασης, στην συγκεκριμένη περίπτωση, στην υγεία. Κι όλα αυτά τη στιγμή που η αξιωματική αντιπολίτευση παρουσιάζεται ανίκανη να ασκήσει οποιαδήποτε κριτική, καθημαγμένη από τις εσωκομματικές προστριβές.
Υ.Γ.: Περίμενα με ανυπομονησία, για να είμαι ειλικρινής, την ημέρα των Θεοφανείων, κατόπιν των ανακοινώσεων που είχαν εκδώσει οι μητροπολίτες περί ανυπακοής και απειθαρχίας στο κλείσιμο των εκκλησιών που είχε προαναγγείλει η κυβέρνηση. Ήμουν περίεργος να δω πώς θα αντιδρούσε η πολιτεία, και ειδικότερα η αστυνομία, μετά τα όσα έγιναν την 17η Νοεμβρίου. Δυστυχώς, δεν θα το μάθω, γιατί η… φιλελεύθερη και μη συντηρητική κυβέρνηση αναδιπλώθηκε και προσαρμόστηκε στις απαιτήσεις της εκκλησίας!
* Ασκούμενος Δικηγόρος
