Οι εκλογές στον ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται ότι έκλεισαν ένα μεγάλο κεφάλαιο πολιτικής τοξικότητας. Δεκαέξι μήνες παράλογης λειτουργίας. Δεκαέξι μήνες που βύθισαν το κόμμα σε μια πρωτοφανή εσωστρέφεια. Και τον τελευταίο δίμηνο – με τον τρόπο που μεθοδεύτηκαν οι διαδικασίες – σε ηθική παραλυσία.
Η εκλογή του Σωκράτη Φάμελλου, ενός ανθρώπου ήπιου, λογικού και συναινετικού ήταν μια ανάσα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Πάνω σε αυτά τα χαρακτηριστικά θα επενδύσει ο ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να ξαναγίνει ένα κανονικό κόμμα. Να αποκτήσει μια λειτουργία που δεν θα απασχολεί κάθε μέρα – για τους λάθους λόγους – τα ΜΜΕ.
Η συμμετοχή των εβδομήντα χιλιάδων ανθρώπων μπορεί να άφησε απόλυτα ικανοποιημένα τα στελέχη του κόμματος που φοβόντουσαν τα χειρότερα, όμως δεν πρέπει να ξεγελά. Στις προηγούμενες εσωκομματικές εκλογές ψήφισαν πάνω από εκατό πενήντα χιλιάδες πολίτες, ενώ στις εκλογές του ΠΑΣΟΚ ψήφισαν πάνω από τριακόσιες χιλιάδες. Δηλαδή ψήφισαν κάτω από το 50% όσων είχαν ψηφίσει στην προηγούμενη εσωκομματική διαδικασία με την εκλογή Κασσελάκη. Και να μην ξεχνάμε ότι στις κρίσεις των κομμάτων συνήθως υπάρχει συσπείρωση των εναπομεινάντων οπαδών τους.
Ο Παύλος Πολακης στις εσωκομματικές εκλογές τα πήγε πολύ καλά. Με το 43,57% των ψήφων που έλαβε – περίπου ο μισός ΣΥΡΙΖΑ όπως κι ο ίδιος είπε – καθίσταται ένα διακριτό, απόλυτα υπολογίσιμο στέλεχος στη κομματική ιεραρχία. Αρκεί και ο ίδιος να συντηρήσει αυτό που έχτισε και να μη του δώσει – ως συνήθως – μια κλωτσιά και να το γκρεμίσει. Το ότι αποδέχτηκε την ήττα του χωρίς να οδηγήσει το κόμμα σε δεύτερη Κυριακή εκλογών και το ότι ήταν ενωτικός ήταν πολύ θετικό για την εικόνα του ίδιου και του ΣΥΡΙΖΑ.
Ίσως αν είχε εκλεγεί ο Παύλος Πολακης, ο ΣΥΡΙΖΑ θα είχε τη δυνατότητα μεγαλύτερης διείσδυσης στον κόσμο που σκέφτεται να ακολουθήσει τον Στέφανο Κασσελακη και το νέο κόμμα του. Γενικότερα μια εκλογή Πολάκη πιθανώς να είχε μεγαλύτερη διεισδυτικότητα στους απλούς καθημερινούς ανθρώπους που θέλουν να ακούσουν πέντε απλά πράγματα για τη ζωή τους.
Ίσως είναι μοναδική ευκαιρία σήμερα, παράλληλα με τον ΣΥΡΙΖΑ των δικαιωμάτων, να αναδειχτεί και να δοθεί έμφαση στον ΣΥΡΙΖΑ που θα εκφράζει τους απλούς καθημερινούς ανθρώπους. Τους ανθρώπους της επισφαλούς εργασίας, τους ανθρώπους που πλήττονται από την ακρίβεια και δεν τα βγάζουν πέρα, τους ανθρώπους που δεν έχουν να πληρώσουν το ιδιωτικό σύστημα υγείας και κοιτούν με αγωνία μόνο προς το ΕΣΥ. Είναι ξεκάθαρο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται να αναδείξει και να έχει ως προτεραιότητα του, μια αντινεοφιλελεύθερη πολιτική που θα μιλά και θα προτείνει λύσεις στα προβλήματα της καθημερινότητας των μη προνομιούχων πολιτών. Αυτό που έχουν πάψει εδώ και καιρό να κάνουν τα σοσιαλιστικά και αριστερά κόμματα της Ευρώπης και ο κόσμος τα εγκαταλείπει μαζικά και στέφεται προς την ακροδεξιά.
Το αποτέλεσμα των εκλογών του ΣΥΡΙΖΑ, χτυπάει ευθέως το καμπανάκι και στη Νέα Αριστερά. Όσο και αν οι πρώτες αντιδράσεις της Νέας Αριστεράς – απολύτως λογικά – ήταν αρνητικές,, όσο ομαλοποιείται η κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ και όσο η Νέα Αριστερά θα κινείται δημοσκοπικά μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, τόσο θα μπαίνει επίμονα το ερώτημα γιατί τα δύο κόμματα να είναι ξεχωριστά. Η εκλογή του Σωκράτη Φάμελλου θα συμβάλλει καθοριστικά στο να τίθεται συνεχώς αυτό το ερώτημα. Ο Σωκράτης Φάμελλος έχει ιδιαίτερη εκτίμηση και διεισδυτικότητα στα πρώην μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που ανήκουν σήμερα στη Νέα Αριστερά. Και πολλά από αυτά ευχαρίστως θα ψήφιζαν στις εσωκομματικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να εκλεγεί ο Σωκράτης Φάμελλος. Η συζήτηση αυτή περί ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Αριστεράς δεν θα τεθεί σήμερα. Θα τεθεί αργότερα. Όμως όχι πολύ αργότερα…
Η ομαλοποίηση της κατάστασης στον ΣΥΡΙΖΑ και το που θα κινούνται δημοσκοπικά τα ποσοστά του, καθώς και το πως θα κινηθεί δημοσκοπικά το νέο κόμμα του Στέφανου Κασσελακη θα έχει επίπτωση και στην πορεία του ΠΑΣΟΚ. Γιατί οι δεξαμενές ψηφοφόρων είναι περίπου κοινές. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ συγκρατήσει αξιοπρεπή ποσοστά και φανεί ότι σταματά η διαρροή ψηφοφόρων του προς το ΠΑΣΟΚ, ή υπάρξει και δημοσκοπική επιστροφή ψηφοφόρων από το ΠΑΣΟΚ, θα αρχίσουν στο ΠΑΣΟΚ να σκέφτονται για την αδιέξοδη αυτόνομη πορεία τους και την προοπτική της. Πράγμα που σήμερα που θεωρούν ότι έχουν αέρα στα πανιά τους δεν το κάνουν. Όλα αυτά όμως θα φανούν σε μεσοπρόθεσμο χρονικό διάστημα. Όταν θα έχει ξεκαθαρίσει η κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ και αν το ΠΑΣΟΚ δεν δημιουργεί προσδοκίες αυτόνομης νικηφόρας πορείας.
Η εκλογή Φάμελλου σταματά την αποσύνθεση του ΣΥΡΙΖΑ. Οι βλάβες και οι ζημιές που έχει υποστεί το κόμμα ακόμη δεν είναι σαφείς. Οι πληγές που άνοιξαν σε σχέση με την ηθική του υπόσταση δεν θα κλείσουν εύκολα. Αν ποτέ κλείσουν. Όλα αυτά θα είχαν αποφευχθεί αν το κόμμα λειτουργούσε κανονικά και τα περισσότερα στελέχη του δεν ήταν κατώτερα των περιστάσεων. Από ιδιοτέλεια, ή από αδυναμία κατανόησης της πραγματικότητας. Κάποια στιγμή στον ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να μην κρύβονται πίσω από το δάχτυλο τους και να εξηγήσουν, πώς και για πιο λόγο ένα κόμμα της αριστεράς έφτασε στο σημείο να πέσει στα χέρια ενός ανθρώπου που μόνο αριστερός δεν ήταν…
Ίσως η αρχή θα πρέπει να γίνει από τον Σωκράτη Φάμελλο…
