Οι «ντέμπλις»
γράφει ο Μιχάλης Στ. Λημναίος
Καλά και αποδοτικά τα σύγχρονα μηχανοκίνητα ραβδιστικά, αλλά για τα δέντρα του νησιού μας, χρειάζεται και η παραδοσιακή «ντέμπλα»...
Κι όταν λέμε δέντρα, εννοούμε βασικά τα λιόδεντρα, αλλά και άλλα, πολύ λιγότερα σε αριθμό, όπως αμυγδαλιές, βελανιδιές, κλπ.
Κατά κανόνα, κατασκευασμένες από καστανιά, ή μάλλον από τις ευθύγραμμες παραφυάδες των δέντρων αυτών, («κουλουρζίτις»), που φύονται παράπλευρα από την ρίζα του, διατίθενται σε διάφορα μεγέθη. Από δυο – τρία μέτρα σε μήκος, μέχρι πέντε – έξι.
Κι όταν πρόκειται να αγοράσει κάποιος αυτό το απαραίτητο εργαλείο, συνήθως από πλανόδιους πωλητές, αλλά και από μαγαζιά αγροτικών εργαλείων και εφοδίων, είναι προϋπόθεση απαραίτητη, να το δοκιμάσει στον αέρα, μιμούμενος την πραγματική διαδικασία ραβδίσματος. Πρέπει να ταιριάζει με τον σωματότυπο του αγοραστή (και ραβδιστή), να μην «μπαντουρίζει» και να είναι ευκολοδούλευτο… Αλλιώς, τρέμετε χεράκια μου...
Και δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο, κάποιος άσχετος με το αντικείμενο, τουρίστας ή πρωτευουσιάνος, να βλέπει τους αγοραστές στα σημεία πώλησης, να «δέρνουν» τον αέρα μ’ αυτές τις μακριές βέργες και να χαμογελά συγκαταβατικά…