Το έγκλημα των Τεμπών – όπως φαίνεται – θα είναι στην επικαιρότητα τουλάχιστον ως τις 28 Φεβρουαρίου. Τότε που συμπληρώνονται δυο χρόνια από το τρομακτικό εκείνο βράδυ. Συζητήσεις και κόντρα συζητήσεις και προσπαθούμε να φανταστούμε το τι ακριβώς συνέβη πριν και τι μετά από την τρομερή σύγκρουση. Κι αν το πριν είναι λίγο πολύ γνωστό και κατανοητό, το μετά είναι το εκ των υστέρων έγκλημα, που συντελέστηκε για να ελεγχθούν πολιτικά οι συνέπειες της τραγωδίας.
Τα πριν το έγκλημα γεγονότα εδράζονται στη χρόνια παθογένεια του ελληνικού κράτους. Είναι η κρατική γραφειοκρατία η ανάμεικτη με τη διαφθορά, την ανικανότητα και την έλλειψη συναίσθησης και αντίληψης των πραγμάτων. Και όλο αυτό αγγίζει την κορυφή της πυραμίδας, δηλαδή τους υπουργούς, τους περιφερειάρχες και τους ανώτατους κρατικούς υπάλληλους. Όλο αυτό το μίγμα οδήγησε δυο τρένα – χωρίς τη στοιχειώδη ηλεκτρονική παρακολούθηση την περίφημη τηλεδιοίκηση – να κινούνται στην ίδια σιδηροδρομική γραμμή και κανένας δεν αντιλαμβανόταν το τι συνέβαινε.. Ήταν το στριπτίζ του περίφημου επιτελικού κράτους που κατέρρευσε με πάταγο μέσα στις τραγικές συνέπειες.
Τα μετά το δυστύχημα γεγονότα συνέθεσαν το έγκλημα εκ προμελέτης. Πάνω στα συντρίμμια του κοχλάζοντος ακόμα τρένου, πάνω στην απόγνωση, την απελπισία και την αγωνία των συγγενών, άρχισε η επικοινωνιακή διαχείριση του συμβάντος. Ήταν μια κανονική μελετημένη διαχείριση κρίσεων. Έπρεπε το τραγικό συμβάν να θαφτεί – όσο πιο γρήγορα γινόταν – και τα ενοχλητικά ερωτήματα να εξαφανιστούν και να αποσιωπηθούν. Οι ευρωεκλογές πλησίαζαν. Και στήθηκε το σκηνικό.
Όπως κατέθεσαν πυροσβέστες του Ανακριτικού Tμήματος Θεσσαλίας της Πυροσβεστικής υπηρεσίας που έφτασαν στο σημείο της σύγκρουσης των τρένων – αμέσως μετά το δυστύχημα – έλαβαν εντολή από τους προισταμένους τους να αποχωρήσουν χωρίς να κάνουν αυτοψία. «Εξαφανιστείτε από εκεί. Φύγετε τώρα, τώρα!». «Αστο να ξεφουσκώσει…». «Με ποιανού την εντολή βρίσκεστε εκεί; Πότε πήρατε εντολή από το Περιφερειακό Κέντρο Επιχειρήσεων να μεταβείτε στον χώρο του ατυχήματος;»
ΑςΌλο το σκηνικό της συγκάλυψης είναι αυτοί οι διάλογοι. Όλο το σκηνικό του μπαζώματος εξηγείται από αυτούς τους διαλόγους. Το μπάζωμα ήταν μια προδιαγραμμένη ενέργεια προκειμένου να θαφτούν στοιχεία και ενοχλητικά ερωτήματα. Όμως οι ενορχηστρωτές της συγκάλυψης ήταν «άτυχοι». Μετά την σύγκρουση υπήρξε η τεράστια έκρηξη που σκότωσε ίσως και τους μισούς από τους νεκρούς επιβάτες. Αυτό πιθανότατα δεν το υπολόγιζαν και δεν το είχαν αντιληφθεί όταν ενορχήστρωναν αυτό το σκηνικό. Αν δεν υπήρχε αυτή η τεράστια έκρηξη – που δεν δικαιολογείται από τα χημικά των μηχανών των τρένων – το μπάζωμα θα περνούσε ίσως σχεδόν απαρατήρητο. Όμως έγινε αυτή η έκρηξη που τα ανέτρεψε όλα…
Σήμερα ο αρνητικός ήρωας εκείνων των ημερών είναι ο Χρήστος Τριαντόπουλος. Ο υφυπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας. Ήταν ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης – επιτόπου – εκείνες τις ώρες στις συσκέψεις για την διαχείριση της κατάστασης. Ήταν ο συντονιστής. Σήμερα που υπάρχει πρόταση για προανακριτική επιτροπή της Βουλής για να εξετάσει τον ρόλο του, η ΝΔ λέει ναι. Όμως λέει ναι με υστερόβουλες σκέψεις. Πιστές στη λογική της συγκάλυψης.
Λέει ναι στην προανακριτική επιτροπή μόνο για το πλημμέλημα της παράβασης καθήκοντος. Η ΝΔ εξακολουθεί να μην αφήνει τίποτα στην τύχη του και εξακολουθεί να κάνει διαχείριση αυτής της κρίσης. Κάθε βήμα και κάθε υποχώρηση που κάνει είναι μελετημένη και στοχευμένη. Προσπαθεί η κάθε φαινομενική υποχώρηση της να δημιουργήσει το μικρότερο δυνατόν κακό για αυτήν και τα στελέχη της.
Ποιος Χρήστος Τριαντόπουλος τώρα; Υπήρχε περίπτωση τα μπαζώματα, τη προσπάθεια συσκότισης, τη μεθόδευση να τη διαχειριστεί κάποιος Χρήστος Τριαντόπουλος; Αστεία πράγματα. Ένα συμβάν συγκλονιστικό με πενηνταεπτά νεκρούς δεν το διαχειρίζεται κάποιος Χρήστος Τριαντόπουλος. Ο Χρήστος Τριαντόπουλος υλοποιεί αποφάσεις που λήφθηκαν στο ανώτατο επίπεδο της κυβέρνησης. Στο επίπεδο του πρωθυπουργού. Είναι λογικό, είναι βέβαιο, είναι σίγουρο.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι «τυχερός» άνθρωπος. Ενώ η κοινωνία βράζει γιατί αντιλαμβάνεται το τι ακριβώς συνέβη στα Τέμπη, το πιθανότερο είναι ότι η κυβέρνηση του και ο ίδιος θα τη βγάλουν καθαρή. Όχι φυσικά γιατί είναι καθαροί αλλά γιατί δεν υπάρχει αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση εξουσίας για να τους αντικαταστήσει. Η σύμπραξη ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ, μοιάζει και είναι για μια σειρά πολιτικούς λόγους σχεδόν ανέφικτη. Το ΠΑΣΟΚ από μόνο του είναι περίπου αδύνατο να ξεπεράσει σε ψήφους τη ΝΔ. Η επανεκλογή Ανδρουλάκη δεν έδωσε κάποια νέα προοπτική και νέα δυναμική στο ΠΑΣΟΚ. Ουσιαστικά ήταν αυτοκτονική.
Η κοινωνική αντιπολίτευση που αναπτύσσεται – με αφορμή τα Τέμπη – δεν έχει πολιτική εκπροσώπηση. Αυτό δεν είναι κακό σε σχέση με το ακηδεμόνευτο του κινήματος των Τεμπών. Όμως δεν μπορεί να αλλάξει την πολιτική πραγματικότητα. Η κοινή γνώμη ξέρει ότι η κυβέρνηση μεθόδευσε μέσω της προπαγάνδας και μέσω της ελεγχόμενης από αυτήν δικαιοσύνης την ατιμωρησία για τις υποκλοπές. Το ίδιο προσπαθεί να μεθοδεύσει και για τα Τέμπη. Στις υποκλοπές το κατάφερε. Στα Τέμπη ζορίζεται. Το τοπίο είναι σκοτεινό και εν μέρει ανεξέλεγκτο.
Στις δώδεκα Φεβρουαρίου θα εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Κωνσταντίνος Τασούλας. Έτσι η δεύτερη επέτειος του εγκλήματος των Τεμπών θα μας βρει με πρωθυπουργό τον ενορχηστρωτή του μπαζώματος και της συσκότισης και με Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον άνθρωπο που όταν ήταν Πρόεδρος της Βουλής «μπάζωνε» τους φακέλους που έφταναν από τη δικαιοσύνη και είχαν υπόλογα κυβερνητικά στελέχη.
Πρόεδρος της Δημοκρατίας και Πρωθυπουργός. Δίδυμο της συγκάλυψης.Την ίδια στιγμή η αντιπολίτευση αδυνατεί να συνεννοηθεί για την προανακριτική διαδικασία της υπόθεσης των Τεμπών και την πρόταση μομφής στην κυβέρνηση.
