Τζώρτζια Ρασβίτσου

Οι Έλληνες έχουν έναν ιδιαίτερο τρόπο να επιβιώνουν στο πέρασμα των αιώνων. Επιβιώνουν διαιρεμένοι. Εκπολιτίζονται διαιρεμένα, πολεμούν διαιρεμένα, διαδηλώνουν διαιρεμένα, αναπτύσσονται διαιρεμένα, πλουτίζουν διαιρεμένα και φτωχαίνουν επίσης διαιρεμένα. Της Τζώρτζιας Ρασβίτσου. * Μια τυχαία ματιά σε...

Πλατεία Σαπφούς(Οι φονιάδες με τη σημαία) Γράφει η Τζώρτζια Ρασβίτσου * Στην πλατεία αυτή γράφεται ακόμα η ιστορία της προσφυγιάς. Πλατεία Σαπφούς. Τυλιγμένοι σε κουβέρτες κατάχαμα περνούν τις βραδιές τους ζητώντας ό,τι ζητάνε και οι κάτοικοι του νησιού: ν’ανοίξουν τα νησιά, να ελευθερωθούν οι ζωές...

Επειδή όλο και περισσότερο ακούγεται το «βρώμικο ‘89», πέρα από νομικά, δικογραφίες, αποφάσεις, μάρτυρες και ψευδομάρτυρες, ας θυμηθούμε πώς ήταν η Ελλάδα το 1989: Το ΠΑΣΟΚ ήταν ακόμα ιδέα, ο Ανδρέας Παπανδρέου μία μορφή που οι ψηφοφόροι του ορκίζονταν στο όνομά του, η κοινωνία είχε μπουκάρει στις...

Γράφει η Τζώρτζια Ρασβίτσου * Την ώρα που το δαχτυλάκι του Αγίου Βαλεντίνου θα λιτανεύεται κάνοντας την καθιερωμένη του τσάρκα στους δρόμους της πόλης μας συνοδιά του απαραίτητου θιάσου, οι ερωτευμένοι, ως είθισται, θα δείχνουν τα πλούτη τους στη φτωχολογιά των μη ερωτευμένων. Άνθρωποι ζευγαρωμένοι...

Γράφει η Τζώρτζια Ρασβίτσου * Μην ειν’ ευχή; Μην ειν’ κατάρα; Τι θέλουμε και τη θυμόμαστε πάλι την ειρήνη, γιορτάδες μέρες; Μήπως είναι κι αυτό μέρος της χριστουγεννιάτικης (αυτο)παράδοσης; Θες που πολλοί πόλεμοι ξεσπούν στη γειτονιά μας, θες που η γειτονιά μας μεγαλώνει, καθώς οι αποστάσεις...

Γράφει η Τζώρτζια Ρασβίτσου * Το προσφυγικό είναι ένα και πολλά προβλήματα μαζί. Είναι πρόβλημα της κυβέρνησης, είναι πρόβλημα της Ευρώπης, είναι πρόβλημα των κατοίκων της Λέσβου, είναι πρόβλημα του Δήμου, είναι πρόβλημα των προσφύγων/μεταναστών. Κι όλοι έχουν δίκιο: οι υπερασπιστές των ανθρωπίνων...

Γράφει Τζώρτζια Ρασβίτσου * «Οι κάτοικοι των νησιών πρέπει να είναι ευγνώμονες για τη συμφωνία Ε.Ε. - Τουρκίας» ήταν μια άστοχη φράση ενός ανθρώπου που δεν κατοικεί σε νησί. Οι κάτοικοι της Λέσβου δεν νιώθουν ευγνωμοσύνη που οι πρόσφυγες/μετανάστες πάνε να πνιγούν ανοιχτά της Λιβύης. Ούτε για τους...

Από κεκτημένη μάλλον ταχύτητα και πάλι η δεξιά ανέλαβε τον παραδοσιακό ρόλο του αρωγού και συμπαραστάτη της εκκλησίας στη διαχείριση των κορμιών των πολιτών σε μια χαρούμενη (κρύβεται η χαρά;) εκούσια - αμοιβαία - εκμετάλλευση. Της Τζώρτζιας Ρασβίτσου *Μέσα σ’αυτό το νταλαβέρι των φουσκωμένων διάνων...

Γράφει η Τζώρτζια Ρασβίτσου * Κι ονειρευόταν ο ποιητής: « Και να αδελφέ μου, που μάθαμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα κι απλά. Καταλαβαινόμαστε τώρα…». Αμ, δε... Πολλοί ονειρεύτηκαν να ξεπεράσουμε την Ιστορία, ν’αφήσουμε πίσω ό,τι μας χωρίζει. Να προχωρήσουμε. Μα τα όνειρα δεν κουμαντάρονται. Κι ας...

Γράφει η Τζώρτζια Ρασβίτσου * «Της πατρίδας μου η σημαία έχει χρώμα γαλανό..», έτσι μάθαινε ο Αρίστος στο Δημοτικό. Όμως, αν και Αρίστος, δεν ήταν καθόλου λεβεντόπαιδο και επειδή ήταν και μπουμπούνας, τη σημαία την έβλεπε πάντα από μακριά. Κι έτσι αναρωτιόταν, γιατί οι άριστοι συμμαθητές του...