Για την αποδυνάμωση του Κ.Υ. Άντισσας
Έχει περάσει πάνω από ένας χρόνος από την έναρξη της πανδημίας και έχουν γίνει εμφανείς οι συνέπειες της διαχρονικής εγκατάλειψης του δημόσιου συστήματος υγείας από τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη άφησε ανοχύρωτο το Ε.Σ.Υ., δεν έκανε τις απαραίτητες προσλήψεις με τραγικές συνέπειες και εκατόμβες δυνητικά αποτρέψιμων θανάτων. Η πίεση που δέχονται τα νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ. είναι πρωτοφανής, ωστόσο ανάλογη πίεση δέχονται και τα Κέντρα Υγείας (Κ.Υ.), καθώς αποτελούν την πρώτη γραμμή άμυνας απέναντι στην πανδημία.
Το Κ.Υ. Άντισσας, μια περιφερειακή μονάδα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας (Π.Φ.Υ.) στο πιο απομακρυσμένο τμήμα της Λέσβου, έπασχε διαχρονικά από ελλείψεις προσωπικού. Την προηγούμενη δεκαετία οι μνημονιακές κυβερνήσεις επέτειναν την υποστελέχωση με το ουσιαστικό πάγωμα των προσλήψεων μόνιμου προσωπικού και τη γενίκευση των ελαστικών μορφών εργασίας. Τον τελευταίο χρόνο της πανδημίας η υποστελέχωση του Κ.Υ. Άντισσας πήρε ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις. Τρεις εργαζόμενοι αποχώρησαν λόγω συνταξιοδότησης (ένας φύλακας, ένας οδηγός ασθενοφόρου και ένας διοικητικός). Δύο τέθηκαν σε ειδική άδεια, καθώς ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες (ένας γενικός γιατρός και μία καθαρίστρια). Μία παρασκευάστρια αποσπάστηκε στο Βοστάνειο Νοσοκομείο. Μία καθαρίστρια μετακινήθηκε στο Κ.Υ. Μυτιλήνης και μία νοσηλεύτρια στο Βοστάνειο Νοσοκομείο. Η μαία του Κ.Υ. μετακινείται τις περισσότερες μέρες της εβδομάδας, για να καλύψει τις ανάγκες του Νοσοκομείου. Ο οδοντίατρος του Κ.Υ. συμμετέχει στην τακτική λειτουργία και στις εφημερίες του οδοντιατρικού τμήματος του Νοσοκομείου.
Η υποστελέχωση του Κ.Υ. Άντισσας με μετακινήσεις, αποσπάσεις μεταθέσεις δεν είναι τωρινό φαινόμενο. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις στέρησαν από το Κ.Υ. έναν γενικό γιατρό, μία μαία, μία παρασκευάστρια και την επισκέπτρια υγείας. Με το ξέσπασμα της πανδημίας η κυβέρνηση και η Διοίκηση της 2ης ΥΠΕ δεν έκαναν τίποτα για να αναπληρώσουν τις απώλειες προσωπικού, πόσο μάλλον να ενισχύσουν το Κ.Υ. εν όψει των αυξημένων αναγκών. Από την αρχή της πανδημίας λειτούργησε στο Κ.Υ. ειδικό ιατρείο για τη διαχείριση ύποπτων κρουσμάτων COVID-19. Από το καλοκαίρι διενεργούνται έλεγχοι για την διάγνωση περιστατικών COVID-19. Από τις αρχές του Απριλίου ξεκίνησε η καθημερινή δωδεκάωρη λειτουργία Εμβολιαστικού Κέντρου.
Όλα αυτά γίνονται από το ίδιο ελάχιστο ιατρικό, νοσηλευτικό και βοηθητικό προσωπικό. Ένα χρόνο μετά τη έναρξη της πανδημίας το Κ.Υ. Άντισσας προσπαθεί να ανταποκριθεί στις πολλαπλές υποχρεώσεις του με δύο νοσηλευτές, δύο ειδικούς ιατρούς και δύο αγροτικούς ιατρούς. Επίσης πέντε αγροτικοί ιατροί στελεχώνουν τα Περιφερειακά Ιατρεία (Π.Ι.) της περιοχής και τρεις ειδικοί γιατροί συμμετέχουν στο πρόγραμμα εφημεριών. Ωστόσο τις επόμενες μέρες αποχωρούν οι τρεις αγροτικοί ιατροί των Π.Ι. και σε δύο μήνες οι δύο αγροτικοί ιατροί του Κ.Υ. Με ευθύνη του Υπουργείου Υγείας η αντικατάσταση των πέντε αγροτικών που αποχωρούν θα καθυστερήσει για αρκετούς μήνες.
Αν σήμερα το Κ.Υ. Άντισσας λειτουργεί οριακά και χάρη στην υπερπροσπάθεια των εργαζομένων του, μετά τις επικείμενες αποχωρήσεις των αγροτικών ιατρών θα οδηγηθεί στην κατάρρευση της τακτικής λειτουργίας του, της εικοσιτετράωρης εφημέρευσης και της λειτουργίας του Εμβολιαστικού Κέντρου. Είναι ανάγκη να ληφθούν άμεσα μέτρα. Κυβέρνηση και Διοίκηση της 2ης ΥΠΕ να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Να ενισχύσουν σήμερα την Π.Φ.Υ. και το Ε.Σ.Υ. Οι ελλείψεις προσωπικού δεν αντιμετωπίζονται με μπαλώματα, με αναγκαστικές μετακινήσεις από τη μια δομή στην άλλη, ούτε με μετακινήσεις με αδιαφανή και ρουσφετολογικά κριτήρια.
Να ενισχυθεί τώρα το Κ.Υ. Άντισσας με νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό, ώστε να ανταποκριθεί στις αυξημένες ανάγκες της καθημερινής λειτουργίας, της εικοσιτετράωρης εφημέρευσης και του Εμβολιαστικού Κέντρου. Να μονιμοποιηθούν όλοι οι εργαζόμενοι με ελαστικές μορφές εργασίας. Να γίνουν μαζικές προσλήψεις μόνιμου ιατρικού, νοσηλευτικού και βοηθητικού προσωπικού στο Ε.Σ.Υ. Να ενταχθούν οι εργαζόμενοι στην υγεία στα βαρέα και ανθυγιεινά. Η πανδημία έδειξε πως ένα ισχυρό δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας δεν είναι πολυτέλεια. Είναι ζωτική ανάγκη για την υπεράσπιση της ζωής και της υγείας της κοινωνίας.
