Η Λέσβος και ο Κώστας Σημίτης - Δήλωση Νίκου Σηφουνάκη για απώλεια του πρώην Πρωθυπουργού

ΔΗΛΩΣΗ Ν. ΣΗΦΟΥΝΑΚΗ

ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ Κ. ΣΗΜΙΤΗ

Ο ελληνικός λαός με σεβασμό αποχαιρετά τον Κώστα Σημίτη.

Υπήρξε προσωπικότητα με βαθιά δημοκρατική παράδοση, ξεκινώντας από τον πατέρα του που υπήρξε μέλος της αντιστασιακής κυβέρνησης του Ε.Α.Μ. στην κατοχή.

Στα χρόνια της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών συμμετείχε ενεργά στον αντιστασιακό αγώνα και κατόρθωσε να δραπετεύσει στο εξωτερικό πριν συλληφθεί.

Παρέμεινε συνεπείς στις ιδέες του, και υπηρέτησε την παράταξη του ΠΑΣΟΚ της οποίας υπήρξε ιδρυτικό μέλος, παραμένοντας στον χώρο ακόμα και σε στιγμές που είχε διαμετρικά αντίθετη άποψη για πολιτικές επιλογές.

Η ιστορία θα τον καταγράψει ως έναν από τους καλύτερους πρωθυπουργούς της Νεότερης Ελλάδας, όχι γιατί στην οκταετία 1996 – 2004 δρομολογήθηκαν και εκτελέστηκαν μεγάλα έργα υποδομών, αλλά και διότι με μεθοδικότητα σχεδίασε:

• Την αναμόρφωση της χώρας, την ένταξη στην Ο.Ν.Ε., την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση που η τότε αξιωματική αντιπολίτευση το θεωρούσε ακραίο (Αυτή της η θέση είναι καταγεγραμμένη στα πρακτικά της Βουλής), την ανάταξη της Περιφερειακής αρχής γενομένης από την περίοδο που υπήρξε υπουργός Γεωργίας στην Α’ κυβέρνηση του Α. Παπανδρέου.

Ιδιαίτερα για τον Νομό μας έζησα την προσπάθεια του ως υπουργός Γεωργίας, για την εφαρμογή του Ευρωπαϊκού προγράμματος ‘’Αναδιάρθρωση των Ελαιώνων’

’

Στο όνομα της στείρας αντιπολίτευσης επικράτησε η ‘’κωμική’’ άποψη ότι η τότε Ε.Ο.Κ. αποφάσισε να χρηματοδοτήσει τους ελαιοπαραγωγούς να υλοποιήσουν το ‘’βαθύ κλάδεμα’’ των ελαιόδεντρων για να ξεραθούν.

Χρειάστηκαν πολλά χρόνια να συνειδητοποιηθεί ότι το πρόγραμμα ήταν ευεργετικό οπότε και άρχισε το κλάδεμα που οδήγησε στην ανανέωση μεγάλου μέρους των ελαιώνων, όμως χάθηκε χρόνος πολύτιμος και εκατομμύρια δραχμές.

• Στην Β’ κυβέρνηση του Α. Παπανδρέου υπήρξε υπουργός Βιομηχανίας και είχα την τιμή να συμμετάσχω μαζί του άπαξ της εβδομάδας στην ‘’Εξαμελή Οικονομική Κυβερνητική Επιτροπή’’ ως υπουργός Τουρισμού.

  Τότε γνώρισα τον αποφασιστικό και ορθολογιστή Κώστα Σημίτη.

• Την τετραετία 2000 – 2004 με τοποθέτησε υπουργό Αιγαίου και τις τεκμηριωμένες προτάσεις μου, τις υιοθέτησε:
  • Μεταφέροντας την αρμοδιότητα για την ‘’Αρχιτεκτονική Κληρονομιά και το Περιβάλλον’’ από το ΥΠΕΧΩΔΕ στο υπουργείο Αιγαίου
  • Διπλασίασε τον προϋπολογισμό για την ακτοπλοΐα των άγονων γραμμών

Σημαντικά έργα στον Νομό που εισηγήθηκα, δρομολογήθηκαν και ολοκληρώθηκαν όπως:

• Ο οδικός άξονας Καλλονή – Σίγρι

  • Τα ανολοκλήρωτα οδικά τμήματα Μυτιλήνης – Λάρσου, Μόριας – Λάρσου, και το τμήμα από το τέλος του πευκόδασους έως την διασταύρωση της Αγ. Παρασκευής.
  • Ανατέθηκε η μελέτη του οδικού άξονα Καλλονής – Πέτρας που δυστυχώς βρίσκεται ακόμα στα γρανάζια της γραφειοκρατίας
  • Το Λιμάνι Σιγρίου
  • Η Μαρίνα Μυτιλήνης που είναι η μόνη στην Ελλάδα που ολοκληρώθηκε στο σύνολό της, σε αντίθεση με άλλες Μαρίνες όπως της Χίου, Ρόδου, που το κράτος κατασκεύασε μόνο το κρηπίδωμα τους και σχεδόν ακόμα δεν έχουν ολοκληρωθεί
  • Η ανακαίνιση του Δημοτικού θεάτρου Μυτιλήνης
  • Την ανακαίνιση και επέκταση του Μουσείου Τεριάντ με βάση την προμελέτη του υπουργείου Αιγαίου
  • Το Δημοτικό Στάδιο Καλλονής
  • Στην Λήμνο εξίσου σημαντικά έργα δρομολογήθηκαν όπως η αναστήλωση του  Αρχαίου θεάτρου της Ηφαιστείας, το κινηματοθέατρο Μαρούλα, η ολοκλήρωση του Λιμένα Μύρινας, το νέο Νοσοκομείο Λήμνου, ο νέος Αεροσταθμός, το νέο Στάδιο Λήμνου, κ.α.

  Έτσι η Λέσβος έχει ένα ολοκληρωμένο οδικό άξονα 90 χιλιομέτρων, που δεν διαθέτει άλλο νησί στην Ελλάδα.

Για θέματα πολεοδομίας και περιβάλλοντος, πάντοτε ζητούσε τη γνώμη μου, και θα διατηρώ πάντα ως κειμήλια τις λιτές ευχαριστήριες επιστολές του προς εμένα, για το έργο της θεσμικής θωράκισης της Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς και του Περιβάλλοντος των νησιών του Αιγαίου.

Την Λέσβο και την Λήμνο επισκέφθηκε αρκετές φορές ως πρωθυπουργός αλλά και ανεπισήμως.

Είχα την χαρά να τον φιλοξενήσουμε στο σπίτι μας στην Μυτιλήνη μαζί με την σύζυγό του Δάφνη για ένα τετραήμερο το καλοκαίρι του 2005.

Περιηγηθήκαμε στο νησί απ’ άκρο σ’ άκρο, εντυπωσιάστηκε από τα Μουσεία Τεριάντ & Θεόφιλου, και ιδιαίτερα από το Μουσείο Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου στο Σίγρι.

Επισκεφθήκαμε διάφορα χωριά όπως Φιλία, Βατούσα κ.α., και σχολίαζε επαινετικά ότι διατηρούν στο ακέραιο την πρωτογενή αρχιτεκτονική τους μορφή.

‘’Να έτσι ήταν κάποτε όλη η Ελλάδα, μας είπε, αλλά δυστυχώς καταστρέψαμε το δημιουργικό παρελθόν μας’’

Τελευταία φορά, λίγους μήνες πριν δειπνήσαμε στην Αθήνα με την σύζυγό του Δάφνη, το ζεύγος Ν. Αλιβιζάτου, και τον καθηγητή Βασίλη Ράπανο, ο οποίος τα χρόνια της δικτατορίας τα πέρασε στις φυλακές, και ο οποίος υπήρξε οικονομικός του σύμβουλος.

Ρώτησε για την Λέσβο και την Λήμνο και εξιστόρησε ένα περιστατικό από την επίσκεψη του το 1999 στην Μυτιλήνη.

Η Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αιγαίου τον είχε καλέσει να μιλήσει στην αυλή του κτιρίου ‘’Μπινιού’’, στο κέντρο της πόλης και θυμήθηκε λέγοντας μου χαμογελώντας.

‘’Νίκο, εσύ και άλλα στελέχη μας, με παρακινούσατε να μην πάω γιατί οι φοιτητές θα δημιουργούσαν φασαρίες. Πως μπορούσα εγώ όμως ένας άνθρωπος που έζησε στον Πανεπιστήμιο που δίδαξε στους φοιτητές να αθετήσω την δέσμευσή μου’’

Και πράγματι είχε δίκιο, τον συνοδεύσαμε με τους δύο Μητροπολίτες και τον Περιφερειάρχη φτάνοντας με τα πόδια στο κτίριο.

Με την είσοδο του στον χώρο οι φοιτητές άρχισαν τα συνθήματα με κυρίαρχο ένα ευρηματικό σλόγκαν ‘’Μια βόμβα έβαλες μικρός και έγινες πρωθυπουργός’’.

Δεν πτοήθηκε, μειδιώντας, ξεκίνησε και ολοκλήρωσε την γραπτή ομιλία του με τα συνθήματα να συνεχίζονται.

Αυτός ήταν ο Κώστας Σημίτης.