Ομαδικός τάφος κρύβει μυστικά για τη ζωή στον Μεσαίωνα
Το Βήμα - The New York Times
Του Aurelien Breeden
Πέρα από τα ράφια με τα αξεσουάρ μαλλιών στο ισόγειο του σούπερ μάρκετ Monoprix στη γωνία της οδού Ρεομούρ και της Μπουλβάρ ντε Σεμπαστοπόλ, υπάρχει μία πόρτα όπου αναγράφεται «μόνο για το προσωπικό». Γλιστρήστε μέσα από αυτόν τον διάδρομο και στρίψτε αριστερά σε μία μεταλλική κυκλική σκάλα που οδηγεί στο υπόγειο. Πέρα από τα κασόνια με χυμούς και αναψυκτικά, έναν όροφο κάτω, θα δείτε μία ζοφερή υπενθύμιση του παρελθόντος του Παρισιού: έναν μαζικό τάφο, με τον έναν σκελετό δίπλα στον άλλον, στο σύνολό τους 316.
Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι η ανακάλυψη, που ήρθε στην επιφάνεια τον περασμένο Ιανουάριο, αποτελεί μέρος ενός μεσαιωνικού νεκροταφείου που ονομαζόταν Οπιτάλ ντε λα Τρινιτέ και το οποίο βρισκόταν εκεί κοντά. Ο μαζικός τάφος υπενθυμίζει ότι το Παρίσι, παρά τη μεγαλοπρέπειά του στην επιφάνεια, είναι γεμάτο αρχαιολογικούς θησαυρούς που δεν έχουν ακόμη ανακαλυφθεί - και κάποιοι από αυτούς είναι πολύ πιο φρικιαστικοί. Για τους αρχαιολόγους ωστόσο, το φρικιαστικό μπορεί να είναι και καλό. «Κάθε ανασκαφή είναι ένα μεγάλο γεγονός, αλλά τα νεκροταφεία είναι ακόμη καλύτερα επειδή βλέπεις τον αληθινό πληθυσμό» είπε ο Μπορίς Μποβέ, ιστορικός και καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Παρισιού VIII, ο οποίος πρόσφατα έγραψε ένα βιβλίο για τη γαλλική πρωτεύουσα τον Μεσαίωνα.
«Τις περισσότερες φορές απλά πέφτεις επάνω σε κτίρια» προσέθεσε. «Υπάρχουν μωρά, υπάρχουν μικρά παιδιά, υπάρχουν έφηβοι, υπάρχουν ενήλικες, άνδρες, γυναίκες, ηλικιωμένοι» είπε η Ιζαμπέλ Αμπαντί ανθρωπολόγος και αρχαιολόγος του Εθνικού Ινστιτούτου της Γαλλίας για την Προληπτική Αρχαιολογική Έρευνα (Inrap). «Επρόκειτο για μία περίοδο αυξημένης θνησιμότητας, αυτό είναι σίγουρο» προσέθεσε. Η ταυτοποίηση DNA και η χρονολόγηση με άνθρακα θα χρειαστούν μήνες και είναι νωρίς για να γνωρίζει η Αμπαντί με βεβαιότητα πότε ή πώς οι σκελετοί αυτοί βρέθηκαν εκεί. «Μπορεί να ήταν η πανώλη ή ένας λιμός, μπορεί να ήταν πολλά πράγματα - αλλά δεν υπάρχουν ίχνη τραύματος οπότε δεν πρόκειται για θανάτους που συνδέονται με κάποιο βίαιο γεγονός ή πόλεμο» είπε η Αμπαντί.
Ο Μποβέ είπε ότι το Παρίσι επλήγη από την πανώλη, όπως και το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης, στα τέλη του 1340. «Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για τον ακριβή αριθμό αλλά η πόλη έχασε το ένα τρίτο του πληθυσμού της» σχολίασε. Σύμφωνα με τους ειδικούς πρόκειται για την πρώτη φορά που μέρος μεσαιωνικού νοσοκομείου έρχεται στην επιφάνεια στο Παρίσι.
Το γεγονός αυτό σημαίνει ότι θα μπορέσουν να μελετηθούν οι σκελετοί ανθρώπων που ζούσαν στην πρωτεύουσα και όχι σε μακρινές επαρχίες και να εξαχθούν συμπεράσματα για τις αποφάσεις εκείνων που είχαν την εξουσία και το πώς αυτές επηρέασαν τον πληθυσμό. «Η ιστορία αυτού του νοσοκομείου είναι ολόκληρη η ιστορία της Γαλλίας» είπε ο περιφερειακός διευθυντής της Inrap, Πιέρ Βαλά. «Αυτή είναι η ιστορία όλων, όχι μόνο των πλούσιων και διάσημων. Δεν είναι οι Βερσαλλίες» προσέθεσε.
