Ξεκινώ με τα καλά νέα: Τα εμβόλια αποδεικνύονται ασφαλή και αποτελεσματικά. Στη χώρα μας η διαδικασία προχωρά οργανωμένα και πιο γρήγορα από τα πιο πολλά ευρωπαϊκά κράτη. Γι΄ αυτό και τα εμπιστεύονται ολοένα και περισσότεροι συμπολίτες μας.
Σήμερα, ξεπερνάμε το συμβολικό αριθμό των 1.000.000 δόσεων. Που σημαίνει ότι κάθε εβδομάδα που περνά, χτίζουμε το τείχος ανοσίας που θα μας επιτρέψει να αφήσουμε πίσω αυτή την περιπέτεια. Από τον Απρίλιο, μάλιστα, θα έχουμε πολύ περισσότερες δόσεις στη διάθεσή μας. Και όσο ο καιρός βελτιώνεται, θα γίνεται σύμμαχος μας.
Ο COVID-19, όπως όλοι οι ιοί του αναπνευστικού, έχει εξάλλου έντονη εποχικότητα. Κατά συνέπεια, είμαστε στην αρχή του τέλους. Και αυτό δεν είναι σχήμα λόγου. Παραμένει, όμως, ένα κρίσιμο στοίχημα για όλους. Τώρα, τα ανησυχητικά νέα: Οι μεταλλάξεις και πρωτίστως η Βρετανική, που κυριαρχεί, πια, στη χώρα μας, έχουν πολύ υψηλή μεταδοτικότητα. Γι’ αυτό και, τελευταία, βλέπουμε να αυξάνονται τα κρούσματα και να πολιορκείται το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Στην επίθεση αυτή απαντούμε συνεχίζοντας να ενισχύουμε ακόμα πιο πολύ τα νοσοκομεία μας. Πρωτίστως στην Αττική, όπου έχουμε και το μεγαλύτερο πρόβλημα. Και το γεγονός ότι πήραμε νωρίς περιοριστικά μέτρα, κάνει την κατάσταση, παρά τις δυσκολίες, διαχειρίσιμη. Αλλιώς, θα είχαμε γίνει Πορτογαλία ή Τσεχία.
Από σήμερα, όπως γνωρίζετε, αναβαθμίζουμε την άμυνα της Δημόσιας Υγείας, κάνοντας πιο αποτελεσματική την εφαρμογή της ελεγχόμενης κινητικότητας. Οι νέες ρυθμίσεις δεν διαφέρουν ουσιαστικά από εκείνες της περασμένης άνοιξης. Τότε, όμως, τις τηρούσαμε σχολαστικά μπροστά στο φόβο του άγνωστου κινδύνου. Ενώ τώρα ο κίνδυνος είναι ακριβώς να συμβιβαστούμε με αυτόν. Καταλαβαίνω απόλυτα την πολύμηνη κούραση που μπορεί να φέρει την πρόσκαιρη χαλάρωση. Ίσως και να φοβόμαστε λιγότερο, ελπίζοντας στο εμβόλιο. Όμως, αυτό είναι λάθος για τη φάση στην οποία βρισκόμαστε. Προχθές, επισκέφθηκα το Νοσοκομείο Σωτηρία. Είδα συμπολίτες μας, 40 και 45 ετών, χωρίς υποκείμενα νοσήματα, να υποφέρουν στις εντατικές. Κανείς, λοιπόν, δεν πρέπει να αισθάνεται άτρωτος. Και καθένας μπορεί να μεταδίδει γύρω του τον Κορωνοϊό, βάζοντας τους υπόλοιπους σε νέες δοκιμασίες. Ειδικά σήμερα, που είναι μέρα παραδοσιακών συγκεντρώσεων, πρέπει να φανούμε διπλά προσεκτικοί. Ας «τσικνίσουμε» μόνο με την οικογένειά μας. Δεν ξέρω, αλήθεια, πώς αλλιώς να το εκφράσω. Είναι κρίμα, τώρα, που βλέπουμε την έξοδο, να γίνει μεγάλη ζημιά. Να γκρεμίσουμε, δηλαδή, στο τέλος όσα με κόπο χτίσαμε από την αρχή.
Όλοι θέλουμε να λειτουργήσουν ξανά σύντομα το λιανεμπόριο και τα σχολεία. Αυτό, όμως, θα συμβεί τόσο γρήγορα αύριο όσο συνεπείς φανούμε σήμερα. Η μάσκα και η αποφυγή των επαφών και των μετακινήσεων παραμένουν τα όπλα μας μέχρι η ασπίδα των εμβολίων να καλύψει ολόκληρη τη χώρα. Πρέπει να το νιώσουμε βαθιά μέσα μας και να το υπηρετήσουμε.
Αυτές οι εβδομάδες μοιάζουν με το τελευταίο εμπόδιο πριν φτάσουμε στο νήμα της ελπίδας. Η τελευταία πρόκληση καθώς μπαίνουμε στην τελική ευθεία. Γι΄αυτό και μια τελευταία προσπάθεια θα μας φέρει όλους νωρίτερα στο ξέφωτο της Ελευθερίας.
Ας το αναλογιστούμε και ας το κάνουμε.
