32χρονη αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει στις φοιτητικές εστίες – Στο αυτόφωρο ο φίλος της γιατί δεν την απέτρεψε
Ένας 34χρονος στη Θεσσαλονίκη κατηγορήθηκε ότι άφησε την 32χρονη φίλη του να κάνει απόπειρα αυτοκτονίας και παραπέμφθηκε να δικαστεί με την αυτόφωρη διαδικασία. Το περιστατικό συνέβη τα ξημερώματα της Κυριακής, όταν οι δύο νέοι ανέβηκαν στην ταράτσα των φοιτητικών εστιών. Σύμφωνα με τη δικογραφία, η 32χρονη, αφού έκανε χρήση ηρωίνης και κατανάλωσε μπύρα, ήπιε 50 χάπια για νευρολογικές παθήσεις, με αποτέλεσμα να χάσει τις αισθήσεις της. Έξι ώρες αργότερα, υπάλληλος φύλαξης των εστιών τους εντόπισε και ειδοποίησε το ΕΚΑΒ, το οποίο μετέφερε τη γυναίκα στο νοσοκομείο Παπαγεωργίου, όπου νοσηλεύεται πλέον στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ). Ο 34χρονος συνελήφθη επί τόπου.
Το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης, μετά την ακρόαση της υπόθεσης, αθώωσε τον 34χρονο για την κατηγορία της παράλειψης προσφοράς βοήθειας. Στην απολογία του, ο κατηγορούμενος υποστήριξε ότι προσπάθησε να βοηθήσει τη φίλη του, αλλά εκείνη αρνήθηκε, λέγοντας ότι «δεν πήγαινε άλλο η ζωή της». Αποκάλυψε ότι η 32χρονη του είχε εκμυστηρευτεί νωρίτερα την πρόθεσή της να αυτοκτονήσει, λόγω σοβαρών ψυχολογικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε. Παράλληλα, ο ίδιος δήλωσε ότι είναι χρήστης ναρκωτικών ουσιών και πάσχει από ψυχιατρικά προβλήματα, γεγονός που περιέπλεξε περαιτέρω την κατάσταση.
Η υπόθεση φέρνει στο προσκήνιο ζητήματα που αφορούν την ψυχική υγεία και τη χρήση ουσιών στην Ελλάδα. Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία από το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά (ΕΚΤΕΠΝ), η χρήση ηρωίνης παραμένει ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα στον πληθυσμό των χρηστών ουσιών στη χώρα, με την πλειονότητα των περιστατικών να συνδέεται με ψυχιατρικές διαταραχές, όπως κατάθλιψη και αγχώδεις διαταραχές. Επιπλέον, η ταυτόχρονη κατανάλωση αλκοόλ και φαρμάκων, όπως στην προκειμένη περίπτωση, αυξάνει δραματικά τον κίνδυνο μοιραίων συνεπειών, καθώς οι ουσίες αυτές επιδρούν συνεργιστικά στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
Η αθώωση του 34χρονου από το δικαστήριο ενδέχεται να βασίστηκε στην έλλειψη νομικής υποχρέωσης ενός ιδιώτη να παρέμβει σε τέτοιες περιπτώσεις, καθώς η ελληνική νομοθεσία δεν προβλέπει ρητά ποινική ευθύνη για παράλειψη βοήθειας, εκτός εάν υφίσταται ειδική σχέση ευθύνης (π.χ. γονέας-παιδί). Ωστόσο, η υπόθεση αναδεικνύει την ανάγκη για καλύτερη υποστήριξη και πρόληψη σε περιπτώσεις ψυχικής υγείας και εξάρτησης, καθώς και την ευαλωτότητα ατόμων που βρίσκονται σε κρίση.
