Editorial - Πέμπτη 3 Οκτωβρίου 2013

Πέμπτη 3 Οκτωβρίου 2013
Ακόμα και το Reuters διαπορεί. Το σοκ που προκάλεσε η αποφυλάκιση των πρωτοπαλίκαρων της Χρυσής Αυγής σήμερα το πρωί είναι ισχυρό. «Ο Σακκάς έμεινε μέσα τρία χρόνια ενώ ο Κασιδιάρης τρεις μέρες», έγραψε κάποιος στο facebook.
Δεν είμαστε νομικοί για να σταθμίσουμε πλήρως τις παραμέτρους της δικογραφίας, την οποία εξάλλου δεν γνωρίζουμε στο σύνολό της παρά μόνο μέσω επονείδιστων διαρροών. Αλλά ούτε και το θέμα είναι στενά νομικό – είναι πρωτίστως πολιτικό.
Οι αρχές και τα παρελκόμενα ΜΜΕ καλλιέργησαν προσδοκίες οι οποίες τώρα διαψεύδονται. Προσδοκίες σε σχέση με την πολιτική βούληση των κρατικών μηχανισμών να σταματήσουν να καλύπτουν τη Χρυσή Αυγή και να πάνε την εξάρθρωση του εγκληματικού σκέλους της οργάνωσης μέχρι τέλους. Προσδοκίες σε σχέση με τη νομική τεκμηρίωση του κατηγορητηρίου.
Γράφει  ο Γιάννης Πρετεντέρης στη στήλη του στα ΝΕΑ: «…ποινικολόγοι που φλυαρούν ότι το κατηγορητήριο δεν είναι επαρκές ή ότι οι διώξεις δεν στοιχειοθετούνται…». Να όμως που ενώ η εφημερίδα δεν είχε κυκλοφορήσει ακόμα, εισαγγελέας και ανακριτής εν αγαστή συμπνοία ρίχνουν στα μαλακά τον Κασιδιάρη και την παρέα του και τους στέλνουν πεσκέσι στα έδρανα της Βουλής.
Η ιστορία θα ήταν κωμική, αν δεν ήταν τόσο δραματική. Έσπευσαν οι δικαστικές αρχές, «με εντολή Σαμαρά», να τυλίξουν εντός τριημέρου την ηγεσία της Χρυσής Αυγής σε μια κόλλα χαρτί.. Η επιμέλειά τους ήταν τεράστια στο να στήσουν ένα τηλεοπτικό σόου προς τέρψιν των τηλεθεατών (και προς αγαλλίασιν όσων στο μεταξύ συνομιλούσαν με την τρόικα, ψήφιζαν επείγοντα νομοσχέδια, ξεμπέρδευαν με τις τρέχουσες εργατικές κινητοποιήσεις). Αλλά δεν ήταν τόσο μεγάλη η επιμέλειά τους ώστε να προστατέψουν τους προστατευόμενους μάρτυρες των οποίων ονόματα άφησαν στη δικογραφία με κίνδυνο να τους μετατρέψουν κάποια στιγμή σε μάρτυρες, με την άλλη έννοια του όρου. Αν θέλουν εντέλει να αυτογελοιοποιηθούν (πράγμα όχι τραγικό αφ’ εαυτού), ηρωοποιώντας παράλληλα τη Χρυσή Αυγή (πράγμα ολέθριο για όλους), εμείς δεν είναι νοητό να το επιτρέψουμε.
Η επιμέλειά τους ήταν πολύ μεγάλη στο να βάλουν μπρος το βαλιτσάκι της ΕΥΠ και κάθε άλλου είδους συνακροάσεις, υποκλοπές και παρακολουθήσεις τηλεφωνημάτων. Αλλά δεν ήταν τόσο μεγάλη στο να προστατέψουν τη δικονομική διαδικασία, με αποτέλεσμα πικάντικες (αλλά άσχετες με τη δικαστική πορεία του θέματος) τηλεφωνικές συνομιλίες να γίνουν λαϊκό ακρόαμα και η δικογραφία να πουλιέται στην πιάτσα προς 600 ευρώ το κομμάτι.
Τελικά το θέμα ήταν να πάει ο Σαμαράς στις ΗΠΑ με τους χρυσαυγίτες στη φυλακή και να επιστρέψει στην Ελλάδα με τους χρυσαυγίτες ελεύθερους; Αυτό μπορεί να εξυπηρετεί τον Φαήλο Κρανιδιώτη ή μερίδες του βαθέως κράτους, αμφιβάλλουμε όμως αν εξυπηρετεί ακόμα και την κυβέρνηση ή την ίδια τη Νέα Δημοκρατία. Ασφαλώς πάντως βλάπτει σοβαρά τη δημοκρατία.

ThePressProject