Σαπφώ, η σπουδαία ποιήτρια από τη Λέσβο
Η Σαπφώ αποτελεί την σπουδαιότερη ποιήτρια των αρχαίων χρόνων με καταγωγή από τη Λέσβο, μία ποιήτρια εξίσου σύγχρονη με τους Αλκαίο και Πιττακό. Παραμένει μία ποιήτρια που το όνομά της έχει ταυτιστεί με τον έρωτα, την έντονη απόλαυση, την ομορφιά. Από εκείνη προέρχεται η φράση <<λεσβιακός έρως>>, λόγω της στενής σχέσης που φημολογείται πως είχε με μαθήτριές της, στις οποίες δίδασκε μουσική.
Παραμένει μία από τις πιο διακεκριμένες λυρικές ποιήτριες ανά τους αιώνες, είναι πολλές οι σπουδαίες προσωπικότητες της αρχαιότητας που μιλάνε για αυτή με τιμητικά λόγια. Αξίζει να αναφέρουμε τον Πλάτων ο οποίος την περιγράφει ως <<σοφή>> και ως <<δέκατη Μούσα>>. Ο Στράβων αναφέρεται σε αυτή ως <<θαυμαστό τέρας>>, ο Ιουλιανός ως <<θηλυκό Όμηρο>>, ενώ ο Οράτιος γράφει σε μία έκσταση θαυμασμού, πως ακόμα και από τον κάτω κόσμο επιθυμούν να ακούσουν τα ποιήματά της. Τα ποιήματά της που άντεξαν στο χρόνο, θεωρούνται ένα διαχρονικό και εξαίσιο δείγμα λυρικής τέχνης. Είναι γραμμένα στην αιολική διάλεκτο.
Γνωρίζουμε λίγα για την προσωπική ζωή της Σαπφούς. Γνωρίζουμε πως γεννήθηκε στην Ερεσό της Λέσβου, πως είχε για γονείς τον Σκαμανδρώνυμο και την Κλεΐς και πως είχε άλλα τρία αδέλφια. Έχουμε ελάχιστες πληροφορίες για την εξωτερική της εμφάνιση; από όσο γνωρίζουμε, ήταν μελαχρινή και μικρόσωμη. Παρά την έλξη που φημολογείται πως αισθανόταν για μαθήτριές της, παντρεύτηκε τον Κερκύλα, έναν πλούσιο από την Άνδρο και απέκτησε μαζί του και μία κόρη, την Κλεΐδα. Ένας μύθος μάλιστα λέει –αν και δεν έχει αποδειχθεί μέχρι σήμερα- πως η Σαπφώ αυτοκτόνησε επειδή δεν άντεξε την απόρριψη του αγαπημένου της Φάωνα.
Ποιήματα της Σαπφούς έχουν σωθεί και αναγράφονται τόσο σε αγγεία, όσο και στην Παλατινή Ανθολογία. Αλεξανδρινοί φιλόλογοι προσπάθησαν να διασώσουν σε τόμους τα ποιήματά της, Υπάρχει και η αντίληψη πως η ίδια η Εκκλησία ήθελε να εξαφανιστούν ποιήματά της, διότι αποδοκίμαζε την ηθική τους και τον έντονο ερωτισμό τον οποίο τα χαρακτήριζαν. Από την <<Ωδή στην Αφροδίτη>>, το γνωστότερο ποίημά της, σώζονται περίπου 650 γραμμές.
Η Σαπφώ παραμένει μία μαγική ποιήτρια, σύμβολο της ελεύθερης γυναίκας που απολαμβάνει ελεύθερα την ομορφιά και σεξουαλικότητάς της, δίχως να αισθάνεται άσχημα για αυτό. Μπορούμε να πούμε πως ώθησε την ανθρωπότητα ολόκληρη να αντιληφθεί το μεγαλείο και τη δύναμη του έρωτα.
