Ένας φόβος, ένας τρόμος, είναι όλη η ζωή του
Ένας φόβος, ένας τρόμος, είναι όλη η ζωή του.
Τρέμει τους πρόσφυγες, επειδή φοβάται πως θα αλλοιώσουν, λέει, και θα μπασταρδέψουν την καθαρότητα της φυλής μας.
Τρέμει τους μετανάστες, επειδή φοβάται πως θα κατακλέψουνε, λέει, τις δουλειές των ιθαγενών.
Τρέμει τους αλλόθρησκους, επειδή φοβάται πως θα μολύνουνε, λέει την ορθοδοξία και θα τα πάρει στο άγιο κρανίο του ο Θεός.
Τρέμει τους αλλόχρωμους, επειδή φοβάται πως είναι ''πιθίκια'' και θα μεταδόσουνε, λέει, αρρώστιες στο άρειο αίμα.
Τρέμει τους ξενόγλωσσους, επειδή φοβάται πως θα ρυπάνουνε, λέει, τη γλώσσα μας.
Τρέμει τον γείτονα του, επειδή φοβάται πως θα μπουκάρει, λέει, στο σπίτι του και θα τον ληστέψει.
Τρέμει τον συγχωριανό του, επειδή φοβάται πως θα του κλέψει, λέει, τα πρόβατα.
Τρέμει τον συνάδερφο του, επειδή φοβάται, λέει, πως τον ρουφιανεύει στον εργοδότη του και θα απολυθεί.
Τρέμει τα νεογέννητα ξενάκια, επειδή φοβάται πως σαν μεγαλώσουν θα καταλάβουνε, λέει, την Ελλάδα.
Τρέμει τους γειτονικούς λαούς, γιατί φοβάται πως με μια αναπνιά θα του πάρουνε, λέει, την περιουσία του, τα όσια και τα ιερά του.
Τρέμει τους συμπατριώτες του, που σκέφτονται διαφορετικά από τον ίδιο, γιατί φοβάται πως είναι σπορά του αντίχριστου, πράχτορες ξένων δυνάμεων και πουλημένοι προδότες και έχουνε βαλθεί, λέει, να παραδόσουνε την Ελλάδα στον ''666'' και στα υπόλοιπα θηρία της αποκάλυψης.
Μα πιότερο απ' όλα τρέμει στην ιδέα μη τυχόν και καταλάβουνε οι άλλοι πως φοβάται για να ζει, και ζει για να φοβάται τον ίδιο τον εαυτό του.
Γιατί ο εαυτός του, μισεί μέχρι θανάτου, αυτό που δεν μπορεί να γίνει, και όλους όσοι κατάφεραν και έγιναν διαφορετικοί από αυτόν.
Μιχάλης Στρατάκης
