'Εχουν το δικαίωμα οι άστεγοι να κοιμούνται στο δρόμο;
Ο Κρίστοφερ Πολ έχει να νιώσει αστυνομική όχληση εδώ κι ένα μήνα – αυτό το ταπ, ταπ, ταπ στον ώμο που συνήθως σήμαινε ότι θα του επιδιδόταν ακόμη ένα πρόστιμο το οποίο έτσι κι αλλιώς δεν επρόκειτο να πληρώσει.
Ο Πολ ζει στο δρόμο εδώ και πέντε χρόνια, από τότε που έχασε τη δουλειά του ως γραφίστας. Και μετά την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Οστιν, στο Τέξας, με την οποία χαλάρωσαν οι περιορισμοί στη «δημόσια κατασκήνωση», οι νύχτες του είναι πιο ήσυχες. Το μέτρο αυτό χαρακτηρίστηκε από τους φιλελεύθερους βουλευτές μια ρεαλιστική μεταρρύθμιση του ποινικού κώδικα. Οι Ρεπουμπλικανοί όμως και οι ντόπιοι επιχειρηματίες το θεωρούν απειλή για τη δημόσια ασφάλεια και την οικονομία της περιοχής.
Από τότε που χαλάρωσε η νομοθεσία, «οι άνθρωποι κοιμούνται πολύ καλύτερα στην ύπαιθρο και είναι πολύ ασφαλέστεροι απ’ό,τι αν κοιμόντουσαν σε ένα σκοτεινό δρομάκι», λέει ο 50χρονος Πολ.
Ο Κρεγκ Στέιλι όμως, ιδιοκτήτης ενός γειτονικού καταστήματος, δεν συμφωνεί μαζί του και σκέφτεται να παραδώσει την κομματική του ταυτότητα. «Ελαβα δύο emails αυτόν τον μήνα από πελάτες που μου είπαν ότι δεν μπορούν να μπουν πια στο μαγαζί μου γιατί μυρίζει ούρα», είπε. «Είμαι Δημοκρατικός και δουλεύω στο Οστιν εδώ και τριάντα χρόνια. Σας το λέω ειλικρινά, όμως, ότι αισθάνομαι πολύ πιο Ρεπουμπλικανός αυτές τις μέρες αναφορικά με την επιχείρησή μου».
Το Οστιν, όπου 2.200 ενήλικες άστεγοι κοιμούνται στα πεζοδρόμια και σε αυτοσχέδιες σκηνές, βρίσκεται τελευταία στο επίκεντρο μιας συζήτησης σε εθνικό επίπεδο για το κατά πόσον οι άστεγοι έχουν το συνταγματικό δικαίωμα να κοιμούνται στο δρόμο, ιδιαίτερα σε πόλεις όπου οι ξενώνες είναι γεμάτοι.
Το θέμα μπορεί να φτάσει στο Ανώτατο Δικαστήριο. Στο μεταξύ, οι Ρεπουμπλικανοί έχουν μετατρέψει τον αυξανόμενο πληθυσμό των αστέγων σε πολιτικό όπλο. «Κοιτάξτε το Λος Αντζελες με τις σκηνές και τις φρικτές, φρικτές συνθήκες», είπε ο πρόεδρος Τραμπ σε μια συγκέντρωση στο Τσιντσινάτι. «Κοιτάξτε το Σαν Φρανσίσκο, κοιτάξτε μερικές από τις άλλες πόλεις».
«Δεν χρειαζόμαστε το προεδρικό μεγάφωνο για να μας πει ότι έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια μεγάλη πρόκληση», απάντησε ο Δημοκρατικός κυβερνήτης της Καλιφόρνια Γκάβιν Νιούσομ. Στην Καλιφόρνια ζουν οι μισοί από τους άστεγους της χώρας που δεν χρησιμοποιούν ξενώνες.
Στο Οστιν, ο Ρεπουμπλικανός κυβερνήτης Γκρεγκ Αμποτ απειλεί να ψηφίσει έναν νόμο που θα παρακάμπτει την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου. «Νόμιζαν ότι θα ήταν μια φιλανθρωπική πράξη, αλλά αποδείχθηκε καταστροφικό για την πόλη», είπε ένα τοπικό στέλεχος των Ρεπουμπλικανών.
Όμως οι δημοτικοί αξιωματούχοι δεν κάνουν πίσω. «Όταν μετακινείς αυτούς τους ανθρώπους, δεν εξαφανίζονται, απλώς πάνε κάπου αλλού», λέει ο Δημοκρατικός δήμαρχος του Οστιν Στιβ Αντλερ. «Η απάντηση στο πρόβλημα δεν είναι να μετακινήσεις τους ανθρώπους από εδώ εκεί και πάλι πίσω. Η απάντηση είναι να τους προσφέρεις τις υπηρεσίες που χρειάζονται».
Μέχρι την 1η Ιουλίου, η πόλη απαγόρευε το να κάθεσαι ή να ξαπλώνεις σε πεζοδρόμια ή να κοιμάσαι έξω. Από το 2014 ως το 2016 επιδόθηκαν 18.000 πρόστιμα για παράβαση αυτού του νόμου. Το 90% των παραβατών όμως δεν πληρώνουν ούτε εμφανίζονται στο δικαστήριο. Ανησυχώντας λοιπόν ότι η ποινικοποίηση αυτής της συμπεριφοράς θα καταστήσει ακόμη δυσκολότερη την εξεύρεση δουλειάς και στέγης, το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε να επιτρέψει την παραμονή κάποιου στο δρόμο εφόσον δεν απειλείται η ασφάλεια του ίδιου ή άλλου και δεν εμποδίζεται η έλλογη χρήση μιας δημόσιας περιοχής.
«Αυτό που είπαμε βασικά είναι ότι αν κάποιος είναι φτωχός, και δεν έχει πού να κοιμηθεί, και δεν ενοχλεί κανέναν, δεν πρέπει να του θέτουμε εμπόδια», λέει ο Γκρεγκόριο Κάζαρ, ένας αξιωματούχος που πρωτοστάτησε στην αλλαγή του νόμου.
Η χρήση ναρκωτικών και η εγκληματικότητα σε μερικές σκηνές έχει βοηθήσει την προπαγάνδα του Ρεπουμπλικανικού κόμματος. Ο γερουσιαστής Φιλ Φορτουνάτο ανακοίνωσε ότι θα θέσει υποψηφιότητα του χρόνου για κυβερνήτης με την υπόσχεση ότι θα διώξει τους «εγκληματίες άστεγους» από τους δρόμους.
Στο ίδιο το Οστιν, πάντως, οι κάτοικοι δεν είναι τόσο απόλυτοι. «Οι άστεγοι δεν έχουν πουθενά να πάνε», λέει ο Μάικλ Σέρμαν, ένας 40χρονος γραφίστας που ήρθε στο Οστιν πριν από τέσσερα χρόνια από το Φέρφαξ. «Δεν με ενοχλεί λοιπόν αν απλώς περιφέρονται».
(*) Ο Τιμ Κρεγκ είναι αρθρογράφος της Washington Post
(Πηγή: Washington Post) / ΑΠΕ - ΜΠΕ
