8 του Μάρτη σήμερα και οι σύγχρονες ελληνίδες ηρωίδες δεν προλαβαίνουν να γιορτάσουν.
Τις γυναίκες αυτές δεν θα τις συναντήσεις ούτε στις εορταστικές εκδηλώσεις, ούτε στα εορταστικά soirées dansantes, γιατί σήμερα, όπως και κάθε μέρα, είναι πάρα πολύ απασχολημένες. Τρέχουν!
Η σύγχρονη ελληνίδα ηρωίδα, είναι η μάνα της μονογονεϊκής οικογένειας. Γιατί είναι ηρωίδες όλες εκείνες οι γυναίκες που σηκώνουν μόνες τους, όχι μόνο το βάρος τις επιβίωσης καθώς δεν έχουν να διαχειριστούν μόνο την καθημερινότητα όπως το «τι θα φάμε αύριο;» και το «δεν έχω τίποτα να φορέσω», αλλά προσπαθούν να σταθούν όρθιες σε μια δύσκολη εποχή εργασιακής επισφάλειας και απαισιοδοξίας, που δημιουργεί άγχος, ανασφάλεια και σύγχυση.
Εκείνες που έρχονται καθημερινά αντιμέτωπες με την εφηβεία του 21ου αιώνα, που φλερτάρει ανησυχητικά με την κατάθλιψη, την αναζήτηση ταυτότητας, τις δύσκολες επιλογές σπουδών που καταλήγουν σε κλειστές πόρτες. Κι όμως εκείνες δεν το βάζουν κάτω. Τις βλέπεις κάθε μέρα στο δρόμο, να πηγαινοέρχονται από τη δουλειά στο σπίτι, από το σπίτι στα φροντιστήρια, συνεχώς στο δρόμο, στον δρόμο για να προλάβουν …, να προλάβουν…, και συνεχώς με μια έγνοια στα μάτια.
Και εκείνα τα πρόσωπα τους, που γλυκαίνουν από την κούραση, και που το κάθε τους χαμόγελο μαρτυρά ότι όχι, δεν συμβιβάστηκαν. Δεν έσκυψαν το κεφάλι σε μια σχέση κακοποιητική ή απλώς «τελειωμένη», αλλά πέταξαν από πάνω τους τα κοινωνικά στερεότυπα της «υπακοής» και «υπομονής» και ανέλαβαν όλη την ευθύνη της επιβίωσης και της ανατροφής των παιδιών τους.
Σήμερα δεν θα προλάβουν να γιορτάσουν. Αν όμως τις δείτε στο δρόμο, κάντε τους μια ζεστή αγκαλιά και πείτε τους πόσο σπουδαίες είναι!
Γιατί είναι σπουδαίες! Το σύγχρονο παράδειγμα αγώνα, περηφάνιας και απέραντης αγάπης.
