Ήταν εντελώς τυχαία, δεν είναι ούτε δύο χρόνια από τότε, σε κάποια περιήγησή μου στο Facebook, που έπεσε το μάτι μου στην διαφήμιση βιβλίου με τον τίτλο: ΓΑΡΥΦΑΛΛΑΝΘΗ.
Στην ίδια διαφήμιση και μία φωτογραφία, όπου αναγνώρισα ένα κομμάτι της Αγίας Παρασκευής, κάπου στις συνοικίες Πύργο και την, ομώνυμη του χωριού, Αγία Παρασκευή.
Ο συγγραφέας του βιβλίου κάποιος Δημήτρης Συμεωνίδης.
Δεν το προσπερνάς εύκολα κάτι τέτοιο. Από τη μια η φωτογραφία, από την άλλη ο τίτλος του βιβλίου. Αυτό το όνομα ξέρουμε να υπάρχει στην Αγία Παρασκευή, χωρίς να τόχουμε ακούσει πουθενά αλλού.
Με τον συγγραφέα όμως τι γίνεται; Ε, δεν είναι και τίποτα δύσκολο να μάθουμε, με τα σημερινά μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Τον εντοπίζω στο Facebook, να ζει στην Λευκωσία της Κύπρου, οπότε ένα προσωπικό μήνυμα κάνει τη δουλειά του: «Περί τίνος πρόκειται, κε Συμεωνίδη, Γαρυφαλλάνθη και Αγία Παρασκευή μαζί;»
Για να πάρω την απάντηση:
«Γαρυφαλλάνθη είναι το όνομα της μητέρας μου. Ζει κι αυτή στην Κύπρο, και γεννήθηκε στην Αγία Παρασκευή της Λέσβου. Είναι κόρη της Δήμητρας και του Στράτου Βογιατζή. Είχε τρία αδέρφια, τον Παναγιώτη, τον Δημήτρη και τον Παράσχο, από τα οποία ο μικρότερος αδερφός ο Παράσχος, ζεί στην Αθήνα και επισκέπτεται τακτικά το χωριό, σε δικό του σπίτι. Όταν ήταν μικρή υιοθετήθηκε από την άτεκνη θεία της Κατίνα Στρατέλλη, που ζούσε στο Σουδάν της Αφρικής. Εκεί παντρεύτηκε τον Ξενοφώντα Συμεωνίδη, με τον οποίο απέκτησαν μία σεβαστή περιουσία. Ώσπου εκδιώχτηκαν από τη χώρα αυτή, όπως πολλοί Έλληνες εξάλλου. Με απίστευτες περιπέτειες και χάνοντας στο δρόμο την περιουσία τους, κατέληξαν στην Κύπρο, για να ζήσουν εκεί την υπόλοιπη ζωή τους. Ήταν πολύ δυναμική γυναίκα και με βάση τις διηγήσεις της έγραψα το ομότιτλο βιβλίο».
Αφού της έστειλα τους χαιρετισμούς από την ιδιαίτερη πατρίδα της, με πολλή συγκίνηση απάντησε, μέσω του γιού της, ότι όταν ζούσε στο χωριό, υπήρχαν, εκτός από την ίδια, δύο ακόμα γυναίκες με το ίδιο όνομα.
Τις δύο αυτές συγχωριανές μας, μακαρίτισσες τώρα κι αυτές, τις εντοπίζω, πρώτον στη γιαγιά της γυναίκας μου Γαρυφαλάνθης, τη Γαρυφαλάνθη Καραβιβέρη, σύζυγο Μιχαήλ Κομνηνάκα, και στη Γαρυφαλάνθη Σάββα – Αμπατζή, μητέρα των Ουρανίας και Στρατούλας Αμπατζή και πεθερά του εκπαιδευτικού Νικολάου Μάγειρα.
Ώσπου τώρα μαθαίνουμε ότι η ηρωίδα της «ΓΑΡΥΦΑΛΛΑΝΘΗΣ» αυτού του πολύ ενδιαφέροντος βιογραφικού μυθιστορήματος, η Αγιαπαρασκευώτισα Γαρυφαλάνθη (Ανθούλα) φεύγει πρόσφατα από την ζωή.
Ας είναι αναπαυμένη εκεί, στην τρίτη πατρίδα της, την Κύπρο!
Το παρακάτω απόσπασμα συνοδεύει το αγγελτήριο του θανάτου της κυρά Γαρυφαλάνθης, από τον γιο της και συγγραφέα Δημήτρη:
«Να πολεμάς και να αγωνίζεσαι Δημήτρη μου, τίποτα δεν χαρίζεται σε αυτή τη ζωή. Κοίτα με εμένα. Όλα τα σύννεφα που πέρασαν από πάνω μου με έχουν καταβρέξει μέχρι τα μπούνια. Όσο πιο μαύρα ήταν, τόσες περισσότερες καταιγίδες και αστραπές μου έριχναν. Νόμιζαν θα με πνίξουν. Τρομάρα τους, πού να ήξεραν ότι με λύτρωναν για να είμαι αυτή που βλέπεις σήμερα. Ένα σώμα ζαρωμένο και μια ψυχή καθάρια, σαν τη βροχή που μου έριχναν. Μη φοβάσαι τις μπόρες, γιε μου, να τις επιζητάς. Θα σε κάνουν άνθρωπο μόνο όταν τις αντιμετωπίζεις κοιτώντας τες στα μάτια».
Γεννήθηκε στην Αγία Παρασκευή Λέσβου. Αποφοίτησε από τη Σχολή Μηχανολόγων-Ηλεκτρολόγων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
Εργάστηκε στον ιδιωτικό τομέα, σε βιομηχανίες, όπως και στην εκτέλεση έργων.Συνταξιοδοτήθηκε όταν εργαζόταν στον ΟΤΕ, που στα τελευταία χρόνια είχε τη θέση του Προϊσταμένου των Τεχνικών Υπηρεσιών του Οργανισμού στον Νομό Λέσβου.
Υπηρέτησε την τοπική Αυτοδιοίκηση για οκτώ χρόνια.Φανατικός θιασώτης της παράδοσης της πατρίδας του, συμμετείχε, θεσμικά ή εξωθεσμικά, σε πολιτιστικούς και λαογραφικούς συλλόγους.Είναι παντρεμένος με τη δασκάλα Γαρυφαλάνθη (Ανθή) Κομνηνάκα και έχουν δύο δίδυμους γιούς.
