Η κυβέρνηση Μητσοτάκη πήρε ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή. Όμως δεν καταφέρνει να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης από τους πολίτες. Είναι σε μια εκφυλιστική κατάσταση απόρριψης και συνεχούς απαξίωσης.
Για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, η πραγματική αντίδραση και αντίσταση σήμερα έρχεται από τους συγγενείς των νεκρών των Τεμπών. Αυτοί διαμορφώνουν το σκηνικό που κινεί την κοινωνία και κλονίζει την κυβέρνηση. Αυτοί είναι που δεν μασάνε τα λόγια τους, αυτοί είναι που δεν στρογγυλεύουν τον λόγο τους, αυτοί είναι που δεν σταματούν ούτε μπροστά σε πρόεδρο της Δημοκρατίας, ούτε μπροστά σε πρωθυπουργό, ούτε μπροστά σε πρόεδρο της Βουλής και σε κόμματα.
Με τον τρόπο αυτόν – της μετωπικής αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση – κατάφεραν να την σύρουν να δεχτεί να συζητήσει και να ψηφίσει την σύσταση προανακριτικής επιτροπής της Βουλής για τον Χρήστο Τριαντόπουλο. Κατάφεραν να την κάνουν να βρίσκεται σε συνεχή κατάσταση άμυνας και να είναι συνεχώς απολογούμενη. Κάποιες προσπάθειες κυβερνητικών στελεχών να αμυνθούν επιτιθέμενοι, προκαλούν την οργή και την αποστροφή της κοινωνίας.
Μέσα στο πολιτικό τέλμα και στα πολιτικά αδιέξοδα που βρισκόμασταν, ήρθαν τα γεγονότα των Τεμπών για να φέρουν τα πάνω κάτω και να αναδείξουν τη γύμνια και την ανηθικότητα αυτής της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη. Τα θαμμένα – επιμελώς – «μυστικά» των Τεμπών ήρθαν στο προσκήνιο και ξαφνικά όλη η κοινωνία συνειδητοποίησε ότι ο βασιλιάς εκτός από γυμνός ήταν και ένοχος.
Αν δεν υπήρχαν αυτοί οι μαχητικοί άνθρωποι που έκαναν σκοπό της ζωής τους να συγκρουστούν με όλη αυτή τη σαπίλα του πολιτικού και δικαστικού κατεστημένου, σήμερα θα εξακολουθούσαμε να είμαστε βυθισμένοι μέσα στο τέλμα της παραπληροφόρησης, της προπαγάνδας και της παραποίησης των γεγονότων. Όπως συνέβαινε όλα τα χρόνια πριν από τα Τέμπη. Τα Τέμπη θάφτηκαν και μπαζώθηκαν κανονικά και αν δεν υπήρχαν οι αποφασισμένοι γονείς που έκαναν σκοπό της ζωής τους την αποκάλυψη των πραγματικών γεγονότων – σήμερα δύο χρόνια μετά – αυτό που θα απέμενε από αυτό το έγκλημα, θα ήταν μια σεμνή τελετή μνημοσύνου. Ένα μνημόσυνο θλίψης και οδύνης των συγγενών. Ένα μνημόσυνο μεγαλόστομων υποσχέσεων, υποκρισίας και κροκοδείλιων δακρύων – από αυτούς τους ίδιους που συγκάλυψαν και μπάζωσαν την αλήθεια.
Η κατάσταση ήταν υπό απόλυτο έλεγχο. Οι εκλογές του 2023 έφεραν 41%. Όμως ξαφνικά οι εμπειρογνώμονες – που έβαλαν οι συγγενείς των θυμάτων – αποκάλυψαν αυτά που το βαθύ κράτος του Μητσοτάκη πεισματικά αρνιόταν να διερευνήσει. Την ύπαρξη εύφλεκτης παράνομα μεταφερόμενης ουσίας χημικών. Που οδήγησαν μετά τη σύγκρουση των τρένων στη τεράστια έκρηξη και στους επιπλέον νεκρούς. Συγχρόνως ακούστηκαν και τα συγκλονιστικά ηχητικά τα μετά τη σύγκρουση. Και η κοινωνία αντιλήφθηκε ακριβώς τι συμβαίνει και κινητοποιήθηκε. Μια κοινωνία που έμοιαζε παραδομένη, αποχαυνωμένη, σε χειμερία νάρκη. Και είδαμε στις 28 Φεβρουαρίου την δική της έκρηξη. Οι πρωτοφανείς συγκλονιστικές διαδηλώσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό άλλαξαν την φορά των πραγμάτων. Πλέον η κοινωνία επιτίθεται και απαιτεί. Και η κυβέρνηση αμύνεται – αλλάζοντας συνεχώς επικοινωνιακή πολιτική – και προσπαθεί να διαχειριστεί την κατάσταση που πλέον δεν ελέγχει. Έχει καταστεί όμηρος του εγκλήματος των Τεμπών.
Η 28η Φεβρουαρίου του 2025 ήταν μια ημερομηνία ορόσημο. Τίποτα δεν θα είναι πια ίδιο – στο πολιτικό σκηνικό και στην κοινωνία – μετά από αυτήν την ημερομηνία. Τα όρια της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης Μητσοτάκη έχουν εξαντληθεί. Έχει εξαντληθεί όλη αυτή η κοροϊδία των αρίστων – που μόνο άριστοι δεν είναι. Είναι απλοί διαχειριστές της εξουσίας. Προς ίδιον όφελος. Οι πράξεις τους προκαλούν αηδία και αποστροφή. Η κοινωνία έχει φύγει μπροστά. Έχει μέσα στο μυαλό της μια νέα δικαιοσύνη, ένα νέο κράτος δικαίου, μια νέα ηθική. Πράγματα ασύμβατα με το βαθύ κράτος του Μητσοτάκη.
Στις 28 Φεβρουαρίου μίλησαν οι πολίτες. Πολίτες όλων των πολιτικών καταβολών. Ειδικά αν ήσουν παρών στις διαδηλώσεις σε μικρές πόλεις – που ξέρεις τα πρόσωπα – το καταλάβαινες. Όλο αυτό το σκηνικό της σιωπηλής εξέγερσης είναι ασαφές ακόμη που οδηγεί. Όμως υπήρξε ξεσηκωμός. Υπήρξε εξέγερση.
Ο Μητσοτάκης θα το παλέψει όσο δεν πάει. Το βαθύ κράτος του θα το παλέψει όσο δεν πάει. Όμως τώρα που τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους τίποτα δεν μπορεί να τα γυρίσει πίσω…
