Το σάκο του μποξ κάνουν πάλι οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι ανάμεσα σε ΥΠΑΑΤ, ΟΠΕΚΕΠΕ και Ε.Ε. . Για άλλη μια φορά το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και ο ΟΠΕΚΕΠΕ προσπαθούν να κρύψουν την ανικανότητά τους να διαχειριστούν και να διανείμουν τις επιδοτήσεις στον αγροτικό κόσμο σωστά και έγκαιρα. Ο ΟΠΕΚΕΠΕ καταρρέει και μαζί του καταρρέει όλο το σύστημα των αγροτικών επιδοτήσεων, με τη κυβέρνηση να παρακολουθεί με περίσσια αλαζονεία. Η Ε.Ε. μας απειλεί με την επιτήρηση και με μεγάλα πρόστιμα και για όλα αυτά τελικός αποδέκτης είναι ο αγρότης που καλείται να πληρώσει το μάρμαρο.
Σίγουρα τη πρώτη ευθύνη έχει η Ε.Ε. για το πετσόκομμα των επιδοτήσεων αλλά εξίσου υπεύθυνη είναι και η κυβέρνηση που δεν έχει διάθεση για ουσιαστική στήριξη των αγροτών και κανένα σχεδιασμό για την πραγματική ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα που θα έχει στο επίκεντρό του το βιοπαλαιστή αγρότη, κτηνοτρόφο, μελισσοκόμο, αμπελουργό, αλιέα, για να μπορεί να παραμείνει με αξιοπρέπεια στη δουλειά του, στη παραγωγή για φτηνά, υγιεινά και ποιοτικά αγροτικά προϊόντα για το λαό.
Για άλλη μια φορά οι αγρότες μας περιμένουν μέρα τη μέρα, βδομάδα τη βδομάδα, μήνα το μήνα για να δουν στη τσέπη τους αυτά που δικαιούνται για να μπορέσουν να καλύψουν πάγιες ανάγκες στη παραγωγική διαδικασία αλλά και στην ίδια την επιβίωσή τους. Για άλλη μια φορά η πολυδιαφημιζόμενη Κοινή Αγροτική Πολιτική αποδεικνύεται ΚΑΚΗ Αγροτική Πολιτική για την πλειοψηφία του αγροτικού κόσμου. Για άλλη μια φορά και αυτή η κυβέρνηση δεν έκανε τίποτα ουσιαστικό για να στηρίξει τους πραγματικούς παραγωγούς όταν ήταν σε εξέλιξη η διαβούλευση για τη ΚΑΠ.
Η Ομοσπονδία καλεί για άλλη μια φορά τους βιοπαλαιστές αγρότες να αντιδράσουν, να αντισταθούν. Γι’ αυτό ένας είναι ο δρόμος της πραγματικής αντίστασης, είναι ο δρόμος της οργάνωσης και του αγώνα. Τώρα είναι η ώρα όσοι δεν έχουν ακόμα κάνει το βήμα να πλαισιώσουν ενεργά τους αγροτικούς συλλόγους του τόπου τους, να το κάνουν. Να ξεπηδήσουν αγροτικοί σύλλογοι σε κάθε χωριό, σε κάθε πόλη. Μόνο με τη συμμετοχή μας σε συλλόγους και Ομοσπονδίες που σκοπό και στόχο τους έχουν τη διεκδίκηση των δίκαιων αιτημάτων μας και τη διασφάλιση της οικονομικής και κοινωνικής ευμάρειας, τότε μόνο μπορεί να ελπίζουν ότι θα μείνουν στα χωριά τους, θα μείνουν στις δουλειές τους με αξιοπρέπεια.
Προετοιμαζόμαστε να απαντήσουμε με κινητοποίηση αν δεν δοθούν άμεσα και στο ακέραιο οι επιδοτήσεις.
