Λέσβος: 4 ημέρες για τα βασικά συν κάτι ουζάκια
Λέσβος. Ήλιος, αλμύρα, άπλετο γαλάζιο, ούζο, γκιουζλεμέδες, λαδωτήρι, ηλιοβασιλέματα και βραδιές γεμάτες καλοκαίρι ότι κι αν σημαίνουν αυτές για τον καθένα, είναι μόνο μερικά από αυτά που σου έρχονται στο μυαλό μόλις ακούσεις το όνομά της. Πρωτεύουσα της Λέσβου, στο βόρειο Αιγαίο, κοντά στις παράλιες ακτές της Τουρκίας. Είτε την προσεγγίσεις από τη θάλασσα, είτε επισκεφθείς το νησί αυτό αεροπορικώς, καθώς θα πλησιάζεις θα πεις μόνο «τόπε μου ευλογημένε». Ένα νησί τεράστιο, μα γεμάτο από όλα τα καλά, για να χορτάσει το μάτι και η ψυχή σου.
Ξέρω πως δεν μπορείς να τη γυρίσεις όλη εύκολα σε 4 μέρες. Μακάρι να είχαμε άπλετο χρόνο να την επισκεφθούμε και να δούμε κάθε κρυμμένη της ομορφιά, αλλά όσο έχεις κοίτα να τον εκμεταλλευτείς και να τη χαρείς. Εγώ, είμαι εδώ για να σου δείξω πώς να το οργανώσεις σωστά και ποια σημεία της να επισκεφθείς.
Αρχικά, να γνωρίζεις πως όπου κι αν βρίσκεσαι δε θα δυσκολευτείς να φθάσεις, μιας και θα βρεις εύκολα πρόσβαση με πλοίο της γραμμής ή αεροπλάνο. Από Πειραιά θα σου πάρει αρκετές ώρες -περίπου 12- κι από Θεσσαλονίκη περίπου 10. Είναι όμορφη η διαδρομή και θα γνωρίσεις εξ όψεως κι άλλα νησιά. Φυσικά, μπορείς πάντα να πάρεις αεροπλάνο και σε μισή με μία ώρα να βρίσκεσαι στο «Οδυσσέας Ελύτης». Θα σου πρότεινα ως κέντρο αναφοράς σου την πρωτεύουσα του νησιού κι ίσως και κάποιο ξενοδοχείο στα καλντερίμια κοντά στην αγορά, το λιμάνι και την «Προκυμαία». Ξενοδοχεία που κρατάνε χρόνια την ποιότητά τους όπως το Ορφέας, με ονομασίες δωματίων από λουλούδια του νησιού ή το Blue Sea με θέα το Αιγαίο και πολλά άλλα.
Αφού φτάσεις, το πιθανότερο πρωί, στο νησί έχεις όλη τη μέρα μπροστά σου. Αν δεν έχεις έρθει με αυτοκίνητο καλό θα ήταν να νοικιάσεις, αλλιώς μπορείς να χρησιμοποιείς τα ΚΤΕΛ για τις εκδρομές σου. Άφησε λοιπόν βαλίτσες και ξεκινάμε.
Ημέρα πρώτη:
Αγιάσος
Αχ τι να σου πρωτοπώ. Ένα χωριό σαν να ‘χει βγει από παραμύθι. Πόλος έλξης ντόπιων και τουριστών το Δεκαπενταύγουστο με το πανηγύρι. Με τα πλακόστρωτα σοκάκια, το όμορφο μοναστήρι του που σε καλοδέχεται στην περιοχή, τα μικρά μαγαζάκια με τα σουβενίρ και τα τοπικά προϊόντα και φυσικά ο χαλβάς. Ένας χαλβάς πολύχρωμος, που σίγουρα όμοιό του δεν έχεις ξαναδεί και δεν έχεις ξαναφάει. Αξίζει να δοκιμάσεις. Μπορείς να προσκυνήσεις το μοναστήρι της Παναγίας, αν το επιθυμείς, και να πιεις τον καφέ σου εκεί κοντά και μετά να κάνεις τις πολύχρωμες βόλτες σου.
«Τσαμάκια»
Τη μέρα που θα επιλέξεις αυτή την εκδρομή, μπορείς να γυρίσεις στη βάση σου και να απολαύσεις το μπάνιο σου εκεί. Τα «Τσαμάκια», η παραλία κοντά στο κέντρο της Μυτιλήνης, είναι οργανωμένη, ενδείκνυται και για παιδιά, αν έχεις παρέα θα έχετε κι άπλα, οπότε θα είναι ιδανική για να περάσεις λίγες ώρες δροσιάς.
Προκυμαία
Το βράδυ, κάνε την περατζάδα σου στην Προκυμαία, επισκέψου τα καφέ απέναντι για το ποτό σου ή κάποιο εστιατόριο μέσα στα στενά για το δείπνο σου. Μάλιστα, πρόσφατα ανακάλυψα ένα σοκάκι πανέμορφο δίπλα στο πάρκο Χατζηδήμου, που στον έναν του τοίχο έχει ζωγραφισμένο τον Ελύτη και στον άλλο το «Λιομάζωμα» του Θεόφιλου. Το μαγαζί εκεί, έχει βάλει κάτω και από τους δυο τοίχους τα όμορφα τραπεζάκια του και σερβίρει τις νοστιμιές του.
Ημέρα δεύτερη:
Πέτρα
Πάρε μαζί ό,τι χρειάζεσαι και πάμε εκδρομούλα. Ξεκινάς για μπανάκι στα κρυστάλλινα νερά της Πέτρας, κι αφού πέσει λίγο ο ήλιος, ξεκινάς για να επισκεφθείς την Παναγία στον βράχο.
Παναγιά στον Βράχο
Ένα από τα πιο όμορφα και μοναδικά θρησκευτικά μνημεία και προσκυνήματα, που αναδεικνύει όχι μόνο την κωμόπολη Πέτρα, αλλά και ολόκληρη τη Λέσβο, είναι το σεβάσμιο και ιστορικό προσκύνημα της «Παναγίας της Γλυκοφιλούσας». Αποτελεί ισχυρό πόλο έλξης για χιλιάδες Έλληνες και ξένους επισκέπτες, οι οποίοι κάθε χρόνο ανεβαίνουν τα 114 σκαλοπάτια για να προσκυνήσουν τη Μεγαλόχαρη. Με δέος, προσεύχονται μπροστά στην Αγία Εικόνα της στην κορυφή του Ιερού βράχου. Μπορεί να σε κουράσει λιγάκι, αλλά αξίζει τον κόπο.
Μόλυβος
Φυσικά, αφού καψώσεις από τα σκαλιά έπειτα, μπορείς να κάνεις στάση να δεις και τον γραφικό και πολυσυζητημένο Μόλυβο. Έναν μικρό κολπίσκο και γύρω του όλα τα μαγαζάκια για φαγητό, καφέ κι ό,τι άλλο θες, άλλα χαμηλά στο λιμανάκι κι άλλα πιο ψηλά. Αν μπορέσεις να βρεθείς στη δύση του ηλίου στο καφέ Τσαλίκης, θα δεις το πιο απίθανο ηλιοβασίλεμα που έχεις δει‧ τύφλα να ‘χει της Σαντορίνης. Ο ήλιος θα βουτά στο απέραντο γαλάζιο κάπου ανάμεσα σε Πέτρα και Μόλυβο, εσύ θα απολαμβάνεις το γλυκό σου.
Ημέρα τρίτη:
Μανταμάδος
Την Τρίτη μέρα μπορείς να πας στο Μανταμάδο. Να περπατήσεις στα λιθόστρωτα σοκάκια του και φυσικά να επισκεφθείς, αν το επιθυμείς, τη Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών. Εκεί απ’ έξω στο καφέ να πιεις τον ελληνικό σου και να φας ζεματιστούς λουκουμάδες με μέλι. Σε όλη τη διαδρομή θα καμαρώνεις τα βουνά του νησιού και τα πλούσια ελαιόδεντρά του.
Τσόνια
Για μπάνιο να πας στα Τσόνια. Μπούζι το νερό, αλλά αξίζει. Την παραλία θα τη βρεις κοντά στο χωριό Κλειού, και μαζί με αυτή και τα κρυστάλλινα νερά και κόκκινη άμμο της, σε έκταση 500m. Χαρακτηριστικό της είναι τα δελφίνια που υπάρχουν στη γύρω περιοχή.
Μυτιλήνη
Το βραδάκι που θα γυρίσεις στη Μυτιλήνη σου προτείνω να φας στην ταβέρνα Ουρανός -κολοκυθολούλουδα και γκιουζλεμέδες να ζητήσεις-, που βρίσκεται κάτω από το κάστρο της Μυτιλήνης και μιας κι ο ήλιος θα έχει πέσει, κάνε μια βόλτα και μέσα στο κάστρο, που θα είναι πανέμορφο στο φως του φεγγαριού.
Ημέρα τέταρτη:
Πλωμάρι
Η μέρα της αναχώρησης έφτασε. Αν έχεις χρόνο, κάνε μια βόλτα στο Πλωμάρι κι αν είσαι εκεί μεσημεράκι, πιες και το ουζάκι το φημισμένο.
Τζαμί-κεντρο Μυτιλήνης
Μια τελευταία βόλτα στα αρχοντικά σπίτια του νησιού, στο Γενί Τζαμί ή στο Άγαλμα της Ελευθερίας στο λιμάνι ή στον Άγιο Θεράποντα τη μητρόπολη του νησιού και στην Ερμού με τα εμπορικά καταστήματα, θα ναι ό,τι πρέπει για να ευχαριστηθείς τη διαμονή σου μέχρι την τελευταία στιγμή.Πριν φύγεις από το νησί πήγαινε στο Φλοκάκι να πάρεις αμυγδαλωτά, μπακλαβά και ό,τι άλλο λαχταράς.
Ξέρω οι μέρες δεν είναι ποτέ αρκετές στη Λέσβο, αλλά κράτα τις αναμνήσεις καλά φυλαγμένες και δώσε την υπόσχεση να ξανάρθεις για τα υπόλοιπα.
Από μένα «Καλό ταξίδ μουρέλιμ».
Συντάκτης: Ελένη Μανταδάκη / https://www.pillowfights.gr/
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
