Διαταραχή μετατραυματικού στρες

 

Η διαταραχή αυτή, όπως υποδεικνύει και το όνομα της, συμβαίνει μετά από γεγονότα που είναι τραυματικά και προκαλούν έντονο στρες. Μερικά από αυτά μπορούν να είναι ο βιασμός, ο πόλεμος, τα ατυχήματα, ο θάνατος, η διάγνωση μιας ασθένειας, ο σεισμός και άλλες φυσικές καταστροφές και γεγονότα που τα έχει ζήσει το άτομο, τα έχει δει ή κάποιος του τα έχει περιγράψει. Αυτό το γεγονός γίνεται από το άτομο αντιληπτό ως ιδιαίτερα απειλητικό για τη ζωή του ή τη ζωή των δικών του ανθρώπων και του προκαλεί έντονο φόβο.

 

Οι αντιδράσεις άγχους που παρουσιάζονται αμέσως μετά το γεγονός θεωρούνται φυσιολογικές, αποτελούν δηλαδή την αρχική ανταπόκριση σε ένα δύσκολο γεγονός. Μερικές από τις αντιδράσεις αυτές είναι οι συναισθηματικές (σοκ, λύπη, φόβος, θυμός, ενοχή, απελπισία κ.ά.), οι γνωστικές (δυσκολία στη προσοχή και στη συγκέντρωση, διαταραχή στη μνήμη, αίσθημα επαναβίωσης της εμπειρίας, εφιάλτες, κ.ά.), οι σωματικές (ένταση, κούραση, εξάντληση, υπερδιέγερση, σωματικοί πόνοι, μειωμένη σεξουαλική διάθεση κ.ά.), και, τέλος, οι δυσκολίες στις διαπροσωπικές σχέσεις που σημαίνει ότι το άτομο απομονώνεται κοινωνικά, αποσύρεται από τις ήδη υπάρχουσες σχέσεις του, γίνεται καχύποπτο απέναντι στους ανθρώπους ή αισθάνεται ότι το απορρίπτουν.

 

Οι αντιδράσεις άγχους που διαρκούν περισσότερο από ένα μήνα μετά το τραυματικό γεγονός, κατά κανόνα εξελίσσονται σε Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες.

Τα κύρια συμπτώματα αυτής είναι:

• ΟΙ επαναλαμβανόμενες αναμνήσεις του γεγονότος που έρχονται αυτόματα ή όνειρα που προκαλούν αναστάτωση.

• Αίσθηση επαναβίωσης της εμπειρίας. Το άτομο δρα ή νιώθει σα να ξανασυμβαίνει το γεγονός.

• Ανικανότητα του ατόμου να θυμηθεί μια σημαντική πλευρά του γεγονότος.

• Επίμονη αποφυγή των ερεθισμάτων (τόπου, ανθρώπων και άλλα) που συνδέονται με το τραύμα.

• Αρνητικές σκέψεις για το μέλλον και τη ζωή του.

• Εκρήξεις θυμού κ.ά. 

 

Αν έχεις βιώσει ή αν μόλις βίωσες ένα τέτοιο τραυματικό γεγονός, σε πρώτη φάση δώσε χρόνο στον εαυτό σου να χαλαρώσει και να ηρεμήσει. Μην αντιμετωπίσεις την κατάσταση με κατάχρηση φαρμάκων ή αλκοόλ. Συνέχισε όσο πιο κανονικά μπορείς το πρόγραμμα σου. Ζήτα βοήθεια από ανθρώπους γύρω σου. Επέτρεψε στον εαυτό σου να νιώσει άσχημα αφού έτσι νιώθει. Κάνε πράγματα με τα οποία αισθάνεσαι καλά. Ξεκουράσου αρκετά. Βρες ομάδες υποστήριξης που αποτελούνται από άτομα που έχουν βιώσει το ίδιο με σένα. Από αυτές τις ομάδες θα αντλήσεις μεγάλη υποστήριξη και ανακούφιση.