Skip to main content
|

Συνέχεια για την τοιχογραφία του Θεόφιλου στην Καρύνη

1. Οι τοιχογραφίες του Θεόφιλου στο καφενείο της Καρύνης. Φωτογραφία της Αγάθ Μπαντς το 1968.

SHARE

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟ

Χρόνος ανάγνωσης :
2'

Γράφει ο Παναγιώτης Μιχ. Κουτσκουδής

 

Με αφορμή την χτεσινή ανάρτηση της αξιότιμης Dr Marguerite Johnson για την εγκαταλειμμένη τοιχογραφία του μεγάλου Λέσβιου λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου Χατζημιχαήλ, που αργοσβήνει πάνω σ’ ένα παλιό ντουβάρι στη δροσόλουστη Καρύνη, ήθελα να προσθέσω μερικά σχόλια, που είχα κάνει και παλιότερα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (28/1/2028), με αφορμή μια εξαιρετική ασπρόμαυρη φωτογραφία που ανάρτησε στις 20/1/2018 στο χρονολόγιο του ο Χρήστος Παρασκευαΐδης. Η φωτογραφία τραβήχτηκε γύρω στο 1968 από την Αγάθ Μπαντς (Agathe Maria Bunz)1, Γερμανίδα φωτογράφο και ζωγράφο, που από το 1967 μέχρι το 1987 εγκαταστάθηκε στη Μυτιλήνη και απαθανάτισε με το φακό της και το χρωστήρα της τοπία του νησιού μας. Δείχνει το κτίσμα με την τοιχογραφία του Θεόφιλου όπως ήταν τότε.

Οι τοιχογραφίες του Θεόφιλου στο καφενείο της Καρύνης. Φωτογραφία της Αγάθ Μπαντς το 1968. 

Όπως μου είχε πει ο φίλος Μάκης Παυλέλης, που ανέδειξε πρώτος το θέμα, όλες αυτές οι ζωγραφικές παραστάσεις του Θεόφιλου έχουν ως θέμα την ιστορία του Σουλίου (δείτε τις λεζάντες των φωτογραφιών για τη θεματολογία των επιμέρους εικόνων).

Επί δημαρχίας Χρύσανθου Χατζηπαναγιώτη στην Αγιάσο (2003-2010) είχαν γίνει από την αρχαιολογική υπηρεσία εργασίες συντήρησης των τοιχογραφιών, οι οποίες σταμάτησαν λόγω έλλειψης πιστώσεων! Τότε κατασκευάστηκε και το προστατευτικό στέγαστρο που υφίσταται μέχρι σήμερα. Σύμφωνα με ανεπίσημη ενημέρωση (τον Γενάρη του 2018) από την Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων, για να συνεχιστούν αυτές οι εργασίες, θα έπρεπε να εξασφαλιστεί χρηματοδότηση και να προσληφθούν ειδικός συντηρητής τοιχογραφιών (που δεν διέθετε τότε η Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων) και εργάτες. Πιστώσεις μπορούσαν να διατεθούν είτε από το Υπουργείο Πολιτισμού είτε από άλλο φορέα (λ.χ. ΟΤΑ). Ο ειδικός συντηρητής, που θα προσλαμβανόταν, θα συνέτασσε μελέτη, που θα στελνόταν για έγκριση στην Αθήνα, και μετά την έγκρισή της θα αναλάμβανε και την εκτέλεση του έργου.

Πάνω δεξιά: Ίσως ο Αλή πάσας με οπαδούς του.
Πάνω αριστερά: Μια είδηση από τον πόλεμο αναφέρει τον Κατσαντώνη. Ο Αντώνης Κατσαντώνης (1773 - 1808) ήταν ονομαστός Έλληνας κλέφτης, που έδρασε επί τουρκοκρατίας στα προεπαναστατικά χρόνια στις περιοχές των Αγράφων, του Βάλτου και του Ξηροποτάμου Αιτωλοακαρνανίας. Επί 6 χρόνια πολεμούσε τον Αλή Πασά και του προξενούσε μεγάλες απώλειες. Πιάστηκε τελικά ύστερα από προδοσία το καλοκαίρι του 1808 και εκτελέστηκε με μαρτυρικό θάνατο (δια συντριβής των οστών του!)
Πάνω μέσο: «Ο χορός του Ζαλόγγου. Οι Σουλιώτισσες… μη υποφέρωντες τον ζ(υγόν)… εκριμίζοντο τω 1819».

Δεν ξέρουμε αν ισχύουν και σήμερα τα παραπάνω. Ίσως είναι καιρός να ενδιαφερθεί και πάλι η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Γιατί η αδιαφορία και η εγκατάλειψη στη μανία του πανδαμάτορα χρόνου του έργου ενός διεθνώς αναγνωρισμένου Λέσβιου λαϊκού καλλιτέχνη μάς προσβάλλει όλους!

Κάτω μέσο: Δυο μορφές, γυναικεία και ανδρική.

SHARE

ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟ

Διαβάστε επίσης
Άρθρα απο την ίδια κατηγορία
Όλες οι προσεχείς εκδηλώσεις