Ζει ο κ. Γεραπετρίτης στην Ελλάδα.... αναρωτιέται ο κ. Γιώργος Πετρέλλης
Αν κάποιος άκουγε τον κο. Γεραπετρίτη χωρίς να γνωρίζει σε ποια χώρα ζει και τον έβαζε να μαντέψει, σίγουρα η απάντηση δεν θα ήταν Ελλάδα. Είναι δε πασιφανές ότι δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα της ζωής και της κατάστασης των κατοίκων της Λέσβου, της Λήμνου και του Αγίου Ευστρατίου. Γι’ αυτό άλλωστε στις δηλώσεις του αναλώθηκε στον εγκωμιασμό του μεγάλου ηγέτη κου. Μητσοτάκη και στην ανάγκη να γίνει εκείνος πιο αυτοδύναμος και πιο ισχυρός. Για τα προβλήματα του τόπου όμως δυστυχώς δεν έκανε καμία αναφορά ένας από τους κορυφαίους υπουργούς της προηγούμενης κυβέρνησης. Δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστη φυσικά η δήλωση ότι η Ν. Δ. υποσχέθηκε 10 και έκανε 15. Προφανώς αναφέρεται στους 3.700 μετακλητούς υπαλλήλους ή σε όλους εμάς που πληρώσαμε παραπάνω 5 δισεκ. ευρώ σε έμμεσους φόρους ή σε εκείνους τους ισχυρούς που αφορούσε η μείωση για να επιστρέψει με την μορφή επιδόματος. Ενδεχομένως να αναφερόταν στην αύξηση κατά 19,4% του Φ.Π.Α.
Σίγουρα η δήλωσή του είχε ως αποδέκτες τους προμηθευτές ενέργειας αφού ακόμα δεν έχουν εισπραχθεί τα ποσά από την φορολόγηση με συντελεστή 90% των υπερκερδών τους καθώς η σχετική απόφαση σκονίζεται μέχρι σήμερα στο συρτάρι του Υπουργού Ενέργειας.
Ίσως η σκέψη του ήταν δεν στους νοσηλευτές και στους υπόλοιπους υγειονομικούς που δεν τους δόθηκε ούτε ένα ευρώ αύξηση ούτε βέβαια εντάχθηκαν στα βαρέα-ανθυγιεινά.
Πιθανότατα αναφερόταν συνταξιούχους και στην δέσμευση της Ν.Δ. για κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου και της προσωπικής διαφοράς που ουδέποτε εκπληρώθηκε.
Η μόνη έκφανση της διακυβέρνησης στην οποία ο κος Γεραπετρίτης είχε απολύτως δίκιο και ίσως ήταν και υπέρ το δέον ταπεινός αφού ο πρωθυπουργός ήταν σίγουρα γαλαντόμος ήταν οι απευθείας αναθέσεις και οι κλειστοί διαγωνισμοί συνολικού ύψους 15 δισεκ. Ευρώ.
Η χορηγία του ΣΥ.ΡΙΖ.Α στην ασυδοσία της κυβέρνησης της Ν.Δ. πρέπει να λάβει τέλος στις 25 Ιουνίου.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ είναι το μόνο κόμμα που μπορεί να αποτελέσει το θεσμικό αντίβαρο στην αλαζονεία, την ασέβεια στους θεσμούς, την αναξιοκρατία. Μαζί κοιτάμε στο μέλλον. Μαζί θα κάνουμε την αλλαγή.
