«Μυτιλήνη»: Το πλοίο-θρύλος που έζησε τη δόξα, αλλά χάθηκε για πάντα!

Υπάρχουν πλοία που δεν είναι απλώς μέσα μεταφοράς, αλλά κομμάτια της ζωής μας, φορτωμένα με αναμνήσεις, μυρωδιές και ήχους. Το «Μυτιλήνη», το επιβατηγό-οχηματαγωγό πλοίο της Ναυτιλιακής Εταιρείας Λέσβου (ΝΕΛ), ήταν ένα τέτοιο σκαρί. Για όσους ταξίδεψαν μαζί του, από τον Πειραιά στη Μυτιλήνη, τη Χίο ή τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, το όνομά του φέρνει στο νου καλοκαιρινές νύχτες στο κατάστρωμα, τον ήχο των μηχανών που δονούνταν κάτω από τα πόδια και τη γλυκιά προσμονή της άφιξης σε έναν αγαπημένο προορισμό.

Η γέννηση και η Ιαπωνική περιπέτεια

Η ιστορία του «Μυτιλήνη» ξεκινά μακριά, στην Ιαπωνία του 1973, όταν ναυπηγήθηκε στα ναυπηγεία Setoda ως «Vega». Με το όνομα του λαμπρού αστεριού, το πλοίο ξεκίνησε τη ζωή του συνδέοντας το Χοκκάιντο με το Χονσού, μεταφέροντας εμπορεύματα και οχήματα ανάμεσα σε δύο κόσμους. Ήταν ένα "εργατικό πλοίο", με στιβαρή κατασκευή και αξιοπιστία που το έκαναν να ξεχωρίζει. Το 1984, η πρύμνη του μετασκευάστηκε, οι υπερκατασκευές του μεγάλωσαν και η χωρητικότητά του αυξήθηκε, προσαρμοζόμενο στις ανάγκες της εποχής. Όμως, το 1990, ένα νεότερο «Vega» πήρε τη θέση του, και το πλοίο μας βρέθηκε σε αναζήτηση νέου σπιτιού.

Στην Ελλάδα 

Η Ελλάδα το καλωσόρισε το 1990, όταν η ΝΕΛ το αγόρασε έναντι 9,4 εκατομμυρίων δολαρίων. Ήταν η εποχή που τα ιαπωνικά πλοία γίνονταν μόδα στην ελληνική ακτοπλοΐα, φέρνοντας μαζί τους μια αύρα εξωτισμού και αξιοπιστίας. Το «Vega» έφτασε στον Πειραιά στις 19 Νοεμβρίου 1990, διασχίζοντας ωκεανούς από την Ιαπωνία μέσω Σιγκαπούρης. Στο Πέραμα, μεταμορφώθηκε σε οχηματαγωγό επιβατικό πλοίο, έτοιμο να φιλοξενήσει 1.735 επιβάτες. Νέα σαλόνια, μπαρ, εστιατόρια, καμπίνες και μια ντίσκο στο κατάστρωμα πρόσθεσαν μια πινελιά πολυτέλειας. Το όνομα «Μυτιλήνη» του δόθηκε σαν φόρος τιμής στο νησί που θα γινόταν ο κύριος προορισμός του.

Στις 13 Ιουλίου 1992, ξεκίνησε τα δρομολόγιά του στη γνωστή διαδρομή Πειραιάς – Χίος – Μυτιλήνη, με στάσεις στη Λήμνο, την Καβάλα και τη Θεσσαλονίκη δύο φορές εβδομαδιαίως. Την τιμή να το οδηγήσει πρώτος από την Ιαπωνία είχε ο αξέχαστος Πλοίαρχος Γιάννης Τσεσμελής. Δεν άργησε να κερδίσει τις καρδιές των επιβατών, αποδεικνύοντας πέρα για πέρα ότι η απόφαση της εταιρείας να το αποκτήσει ήταν απόλυτα εύστοχη. Ήταν ένα σκαρί ευρύχωρο, μοντέρνο, ταχύτατο και γεμάτο πολυτέλεια. Στα γρήγορα δρομολόγια, έφτανε ακόμα και τους 22,5 κόμβους! Μετέτρεψε το ταξίδι προς το Βόρειο Αιγαίο σε μια εμπειρία που θύμιζε κρουαζιέρα, ενώ ταυτόχρονα σήμανε την είσοδο της NEL Lines σε μια νέα, φιλόδοξη εποχή. Με τον καιρό, τιμήθηκε επανειλημμένα με βραβεία ως το κορυφαίο πλοίο του Αιγαίου, αποτελώντας αναμφίβολα το καμάρι και το σήμα κατατεθέν της εταιρείας.

Τα ΜΜΕ το χαρακτήριζαν "μαργαριτάρι του Αιγαίου" και τουλάχιστον δύο χρόνιές κέρδισε το βραβείο ως κορυφαίο πλοίο στο Αιγαίο! 

Η παρακμή

Η χρυσή εποχή του «Μυτιλήνη» κράτησε μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Η ΝΕΛ, επιχειρώντας να εκσυγχρονιστεί με τα ταχύπλοα «Αίολος», έχασε τον βηματισμό της. Το «Μυτιλήνη» παρέμεινε πιστό στη γραμμή του, αλλά ο ανταγωνισμός και τα προβλήματα της εταιρείας το έφθειραν. Το 2013, δρομολογήθηκε στη γραμμή Πειραιάς-Σύρος-Εύδηλος-Καρλόβασι, μα η τύχη του είχε ήδη σφραγιστεί. Το 2015, μια σοβαρή μηχανική βλάβη το άφησε παροπλισμένο στο Καρλόβασι της Σάμου. Αργότερα, μεταφέρθηκε στην Ελευσίνα, όπου έμεινε ακίνητο, σαν φάντασμα μιας άλλης εποχής.

Το τέλος

Στις 23 Μαΐου 2022, το «Μυτιλήνη» έκανε το τελευταίο του ταξίδι, ρυμουλκούμενο προς την Αλιαγά της Τουρκίας. Εκεί, στα διαλυτήρια, το πλοίο που κάποτε έσφυζε από ζωή κόπηκε για παλιοσίδερα. Ήταν το τέλος μιας εποχής, όχι μόνο για το ίδιο, αλλά και για όσους το είχαν αγαπήσει.

Το «Μυτιλήνη» δεν ήταν απλώς ένα πλοίο.  Μαζί με το "Σαπφώ" ήταν τα δύο πλοία που αγαπήθηκαν περισσότερο. Ήταν ο σύντροφος των καλοκαιρινών διακοπών, ο κρίκος που ένωνε οικογένειες, φίλους και τόπους. Οι επιβάτες του ίσως ακόμα θυμούνται τη μυρωδιά του καφέ στο σαλόνι, τον ήχο της σείρνηας  καθώς έφευγε από τον Πειραιά ή τη θέα της Μυτιλήνης να ξεπροβάλλει στον ορίζοντα. Σήμερα, μπορεί να έχει χαθεί από τη θάλασσα, μα ζει στις καρδιές όσων το ταξίδεψαν – μια νοσταλγική ανάμνηση ενός πλοίου που έγραψε τη δική του ιστορία στο Αιγαίο.

 Δείτε φωτογραφικό αφιέρωμα: