Μ. Κομνηνάκα: Χρόνια η νόσηση του δημόσιου συστήματος Υγείας στα νησιά
Η νόσηση του δημόσιου συστήματος Υγείας στα νησιά είναι ανίατη και χρόνια, είπε χαρακτηριστικά η βουλευτής του ΚΚΕ Μαρία Κομνηνάκα, μιλώντας στη συζήτηση της Επίκαιρης Επερώτησης του Κόμματος στη Βουλή για τις συνέπειες της κυβερνητικής πολιτικής στην Υγεία.
Απέναντι στα τεράστια προβλήματα στην Υγεία στις νησιωτικές περιοχές, η κυβέρνηση μοιράζει «ασπιρίνες», σημείωσε, προσθέτοντας ότι είναι οριακή η κατάσταση στις δομές Υγείας. Και παρά το γεγονός ότι πρόσφατα φορείς από 16 νησιά του Αιγαίου έκαναν κινητοποίηση στο υπουργείο Υγείας, άκουσαν τα ίδια από την πολιτική ηγεσία, για «άγονες προκηρύξεις», που έριχναν την ευθύνη στους ίδιους τους γιατρούς.
Την ίδια ώρα, στα νοσοκομεία υπάρχουν ελλείψεις κρίσιμων ειδικοτήτων και αναγκαστικά υπερεφημέρευση. Γι’ αυτό, τόνισε, είναι δίκαιο το αίτημα για ταυτόχρονη προκήρυξη όλων των κενών θέσεων.
Φέρνοντας συγκεκριμένα στοιχεία, υπογράμμισε ότι στη Σάμο δεν υπάρχει ακτινολογικό μηχάνημα, ενώ μια σειρά εξετάσεις δεν μπορούν να γίνουν στα νησιά. Στη Λέσβο οι ασθενείς βλέπουν «με το κιάλι» τα ραντεβού στα Κέντρα Υγείας, ενώ σε ορισμένα δεν υπάρχει καν παθολόγος και χρειάζεται μετακίνηση από την μια άκρη του νησιού στην άλλη ή στην Λήμνο και αντίστροφα.
Την «αποκαρδιωτική έλλειψη γιατρών στα νησιά» επισημαίνει ακόμα και η εφημερίδα «Καθημερινή» ενόψει της τουριστικής περιόδου, καθώς μέσα στο «τουριστικό θαύμα», είναι «θαύμα να βρεις παθολόγο».
Η Μ. Κομνηνάκα ξεκαθάρισε ότι δεν είναι μαξιμαλισμός το 2024 να υπάρχουν νοσοκομεία και ΚΥ εξοπλισμένα με πλήρη τεχνολογικό εξοπλισμό, ικανά να στηρίξουν βαριά περιστατικά με ΜΕΘ και ΜΑΦ, με επαρκή στόλο ασθενοφόρων για να μη μεταφέρονται ασθενείς σε καρότσες και ή να μη φτάνουν ποτέ ή να φτάνουν πολύ αργά.
Ακόμα αναφέρθηκε στον δύσκολο αγώνα των ογκολογικών ασθενών που γίνεται Γολγοθάς, καθώς αναγκάζονται να απομακρύνονται για μήνες από το σπίτι τους για να κάνουν τις απαραίτητες θεραπείες, με μεγάλες οικονομικές και ψυχολογικές επιπτώσεις, ενώ δεν υπάρχουν δημόσιοι ξενώνες. Έτσι πολλές φορές αναγκάζονται να απευθύνονται σε ιδιωτικά κέντρα.
Όπως υπογράμμισε η Μ. Κομνηνάκα, τα αιτήματα αυτά δεν χωράνε στη λογική της υποχρηματοδότησης και της μείωσης των κρατικών δαπανών, της πολιτικής που αντιμετωπίζει την Υγεία ως εμπόρευμα. Γι’ αυτό απαιτείται συμπόρευση με το ΚΚΕ για να είναι η Υγεία κατοχυρωμένο δικαίωμα για όλους.