«Τραπεζοδρόμηση» και σκουπίδια τα αποτελέσματα της πεζοδρόμησης στο ιστορικό κέντρο της Μυτιλήνης

Ανοικτή επιστολή προς τα μέλη της Επιτροπής ποιότητας ζωής του Δήμου Λέσβου και τον πρόεδρο της Δημοτικής Κοινότητας Μυτιλήνης Πάνο Πίτσιο

 
Από την αρχή της συζήτησης για την πεζοδρόμηση του ιστορικού κέντρου είχα εκφράσει επιφυλάξεις για το αποτέλεσμα που αυτή η ενέργεια θα είχε στην ποιότητα ζωής των κατοίκων της Κουλμπάρας και ιδιαίτερα αυτών στο κάτω τμήμα της.
Κι αυτό όχι επειδή θεωρώ πως η πεζοδρόμηση αυτή καθαυτή είναι κακή ενέργεια αλλά γιατί:
1.                 Δεν  υπήρξε ουσιαστικός σχεδιασμός της πεζοδρόμησης και των όσων αυτή συνεπάγεται για την καθημερινότητα των πολιτών. Δεν σχεδιάστηκε ούτε η αποκομιδή των απορριμμάτων, ούτε η δυνατότητα στάθμευσης όσων θα κατεβούν στο ιστορικό κέντρο για να χαρούν το ιστορικό κέντρο, ούτε τι θα συμβεί σε περίπτωση μιας έκτακτης ανάγκης (κίνηση ασθενοφόρου ή πυροσβεστικού οχήματος)
2.                 Δεν έχω εμπιστοσύνη σε μερίδα επιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται στην περιοχή και η οποίοι δρουν με μοναδικό τους σκοπό το κέρδος. Πολλές φορές σε βάρος της εικόνας του ιστορικού κέντρου (από την οποία κατά τα άλλα βιοπορίζονται) αλλά και της ποιότητας ζωής των μόνιμων κατοίκων.
 
Δυστυχώς αλλά 15 μέρες μετά την εφαρμογή της απόφασης – επαναλαμβάνω δυστυχώς - δικαιώθηκα.
Η πεζοδρόμηση δεν είναι τίποτα άλλο παρά «τραπεζοδρόμηση». Δηλαδή δεν αφορά τους πολίτες αλλά το δικαίωμα μόνο κάποιων επιχειρηματιών να εκμεταλλεύονται κατά τα άλλα δημόσιο χώρο βγάζοντας τραπεζάκια κάτι που δεν ξέρω αν νόμιμα ή με την ανοχή (στην καλύτερη περίπτωση) τίνων το πράττουν.
Τα όσα συμφωνήθηκαν στη σύσκεψη της επιτροπής ποιότητας ζωής κατά την οποία αποφασίστηκε η πεζοδρόμηση παραμένουν κενό γράμμα.
Οι επιχειρηματίες συνεχίζουν να βγάζουν τα σκουπίδια τους στους κάδους απορριμμάτων που βρίσκονται στα σπίτια και όχι στα μαγαζιά τους. Συνεχίζουν αν βγάζουν σκουπίδια οπότε το θέλουν αυτοί και όχι οπότε ορίζεται από τις πινακίδες που τοποθέτησε ο Δήμος.
Η κατάσταση είναι τραγελαφική αφού το πότε περνά το απορριμματοφόρο, πότε γίνεται η αποκομιδή και αν υπάρχουν ή δεν υπάρχου κάδοι αλλάζει από ώρα σε ώρα κυριολεκτικά και ανάλογα με τη διάθεση του ενός ή του άλλου δημοτικού λειτουργού.
Οι χώροι αποθήκευσης επιχειρήσεων (μεταλλικές ντουλάπες) παραμένουν στα σοκάκια εμποδίζοντας τη διέλευση πεζών και αυτοκινήτων ενώ αποτελούν και εστίες μόλυνσης.
Η οδός Βερναρδάκη αποτελεί το παρκινγκ αυτοκινήτων και δικύκλων όλων των άλλων εκτός των μόνιμων κατοίκων. Η δε περιφρούρηση της εισόδου της οδού από τη Θέμιδος με ευθύνη των επιχειρηματιών και η δυνατότητα παρκινγκ μόνο για τους μόνιμους κατοίκους όπως και αποφασίστηκε, ακούγεται ως… ανέκδοτο.
 
Τι απέμεινε λοιπόν;
Το δικαίωμα των επιχειρηματιών να βγάζουν τραπέζια στο δρόμο κατά το δοκούν.
Τα σκουπίδια παντού μέσα στα σπίτια μας.
Τα βραδινά τραπεζοκαθίσματα αποθηκευμένα στα πεζοδρόμια στη διάρκεια της μέρας να μην επιτρέπουν κανέναν ούτε να περπατήσει
Παρκαρισμένα αυτοκίνητα και δίκυκλα στην Κουλμπάρα καθ’ όλο το 24ωρο, όπως κάνει κέφι στον καθένα.
 
Αν προσφύγουμε στη δικαιοσύνη οι κάτοικοι που κουράστηκαν να ζουν ανάμεσα σε σκουπίδια, σε παρκαρισμένα αυτοκίνητα που δε μας επιτρέπουν να μπούμε στα σπίτια μας, σε πρωινές μουσικές από μαγαζιά που κλείνουν οπότε κάνουν κέφι, σε κάθε λογής επιχειρηματικές αυθαιρεσίες, εμείς θα είμαστε πάλι οι κακοί και καλοί θα είναι όσοι αδιαφορούν για τον κάτοικο του ιστορικού κέντρου;
 
Είναι αλήθεια όλα αυτά η τουριστική ανάπτυξη για την οποία τόσα πολλά ειπώθηκαν. Αποτελούν όλα ετούτα δείγματα σύγχρονης πόλης για την οποία πρέπει να είμαστε περήφανοι;
Αν ναι τότε με συγχωρείτε αλλά άλλη έννοια έχουν οι λέξεις για εμένα και άλλη για τη δημοτική αρχή.
 
Στρατής Μπαλάσκας
Μόνιμος πλην όμως ατυχής κάτοικος του ιστορικού κέντρου της Μυτιλήνης

Υ.Γ Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη χθες Τετάρτη 19 Ιουλίου στις 11 το πρωί στη γωνία των οδών Βερναρδάκη και Σαρανταπόρου δίπλα στην ταβέρνα "Ζουμπούλη"!!!