Νέες κυκλοφορίες βιβλίων – Δευτέρα 5 Ιουνίου 2017
Οι νέες κυκλοφορίες που μας κίνησαν το ενδιαφέρον
Γράφει η Ράνια Μπουμπουρή
ΔΟΚΙΜΙΑ
Πρόοδος: Δέκα λόγοι να ανυπομονούμε για το μέλλον του Γιόχαν Νόρμπεργκ (Μετάφραση: Γιάννης Βογιατζής, Εκδόσεις Παπαδόπουλος)
Πολλοί άνθρωποι έχουν την πεποίθηση ότι τα πράγµατα οδεύουν στις µέρες µας προς το χειρότερο και αναπολούν τις «παλιές καλές µέρες». H αντικειµενικά µετρήσιµη πραγµατικότητα, όµως, καταδεικνύει πως η ανθρωπότητα κινείται µε σταθερά βήµατα µε κατεύθυνση την πρόοδο. Σε αντίθεση µε όσα πιστεύουµε, βρισκόµαστε συνολικά σε πολύ καλύτερη µοίρα από ό,τι πενήντα ή εκατό χρόνια πριν. Ζητήµατα όπως η περίθαλψη και το προσδόκιµο ζωής, η πρόσβαση σε πόσιµο νερό, η καταπολέµηση της βίας, η ισότητα των φύλων και των ευκαιριών, η ελευθερία, το περιβάλλον, είναι ζητήµατα που έχουν απασχολήσει τις κοινωνίες και για τα οποία µπορούµε, µε στοιχεία, να ισχυριστούµε πως έχει συντελεστεί σηµαντική πρόοδος σε σχέση µε το παρελθόν.
Εξετάζοντας επίσηµα στατιστικά στοιχεία παρµένα από τα Ηνωµένα Έθνη, την Παγκόσµια Τράπεζα και την Παγκόσµια Οργάνωση Υγείας, ο Johan Norberg διερευνά το πού έχουµε φθάσει σήµερα ως προς την αντιµετώπιση των ζητηµάτων που καθορίζουν την πρόοδο του είδους µας. Μολονότι απέχουµε από την επίλυση όλων µας των προβληµάτων, σήµερα πλησιάζουµε στο να έχουµε σαφή ιδέα για τις ενδεχόµενες λύσεις και να γνωρίζουµε προς ποια κατεύθυνση θα πρέπει να κινηθούµε, αν θέλουµε να δούµε αυτή την πρόοδο να συνεχίζεται.
Χρήσιµο, εµψυχωτικό, εύστοχο και κάθε άλλο παρά απλουστευτικό, το βιβλίο αυτό αποτελεί µια ρεαλιστική έκκληση αισιοδοξίας βασισµένη σε πραγµατικά δεδοµένα, µέσα στον καταστροφολογικό και µάλλον απαισιόδοξο κόσµο µας.
Βρείτε το εδώ
ΠΟΙΗΣΗ
Η ηλικία της πέτρας της Εύας Μοδινού (Εκδόσεις Γκοβόστη)
Τι είναι αυτό που ρυθμίζει τη ζυγαριά ενός αυτόχειρα πριν από τη μοιραία απόφαση; Μπορούμε ποτέ να μάθουμε πραγματικά; Το να έρθουμε στη θέση του Άλλου είναι μια μακρά επίπονη διεργασία, όπως όταν δουλεύει κανείς ένα σκληρό πέτρωμα πασχίζοντας ν’ αποσπάσει μια μορφή. Όμως, «οι μακρές εργασίες είναι απαλές», όπως λέει ο Gaston Bachelard στην «Ψυχανάλυση της Φωτιάς». Ενώ «ο πόθος της αλλαγής απαιτεί το σταμάτημα του χρόνου».
Ποια είναι η ηλικία της πέτρας; Είναι ο χρόνος που χρειάζεται να την κατεργαστεί κανείς μέχρι να τη λειάνει ή να τη μορφοποιήσει; Και ποιος μπορεί να επεξεργαστεί έναν βίαιο σπάνιο βράχο; Η ποίηση μπορεί να φωτίσει την πληγή της ψυχής που έγινε ένας τέτοιος βράχος; Ο Bachelard λέει: «Τον βίαιο, σπάνιο σκληρό βράχο δεν τον κατεργάζεται η φωτιά. Αυτός που επεξεργάζεται τον βράχο τον αγαπά…» Η ποίηση ίσως είναι μια αχτίδα φωτός στα σκοτάδια της καρδιάς, εκεί όπου ο συμπαγής πόνος έγινε βράχος. Είναι ένας τρόπος τελικά να ψηλαφήσουμε έστω και ελάχιστα το ακατέργαστο κρυμμένο πετράδι του πυρήνα της ύπαρξης – το ανείπωτο.
Βρείτε το εδώ
ΠΑΙΔΙΚΑ
Μπορώ και χωρίς αυτά της Έλενας Νταβλαμάνου (Εικονογράφηση: Γιώργος Πετρίδης, Εκδόσεις Μίνωας)
Σήμερα έχουμε όλα όσα χρειαζόμαστε… Τα χρειαζόμαστε, όμως, όλα όσα έχουμε;
«Θέλω κι άλλα… θέλω κι άλλα…» λέει κάθε τόσο ο Λεωνίδας κλαψουρίζοντας, έχοντας την απαίτηση να του δώσουν, ακόμη κι αν οι άλλοι δεν μπορούν ή δεν έχουν. Έχει μια αδυναμία… Θα μπορέσει να ζήσει άραγε χωρίς αυτή; Τι γίνεται όμως όταν αυτή η αδυναμία δίνει τη θέση της στη δύναμη της φιλίας; Πόσο μπορεί να του αλλάξει τη ζωή ένας καινούριος συμμαθητής;
Βρείτε το εδώ
