Τα κεράσια της Αγιάσου... της αλληλεγγύης και του προβληματισμού
Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποια γεγονότα που συνέβησαν στη διάρκεια που γυρνάω στα χωριά πουλώντας τα κεράσια μου , που πραγματικά με θλίβουν πολύ και είναι εκατό της εκατό αλήθεια γιατί τα έζησα εγώ ο ίδιος.
Όταν έρχεται ο συνταξιούχος με μια σακούλα αυγά από το σπίτι του και ζητάει να τα ανταλλάξει με λίγα κεράσια για τα εγγονάκια του γιατί η σύνταξη έχει κιόλας τελειώσει από τα μέσα του μήνα, όταν έρχεται αγρότης με μια τσάντα κολοκυθάκια και αγγουράκια μέσα για να τα ανταλλάξει ώστε να φάνε τα παιδιά του που του ζητάνε αλλά δεν φτάνουν τα χρήματα , όταν βλέπεις το παιδάκι να ζητάει από τη μαμά του , που το κρατάει από το χέρι να του πάρει κεράσια και αυτή να του απαντάει ότι δεν έχει λεφτά επάνω της , πως μπορείς να μενεις απαθής μπροστά σε αυτά τα αγγελικά λυπημένα ματάκια, και εννοείται ότι έφαγαν κεράσια όλοι τους χωρίς ανταλλάγματα, αυτό που θέλω να πω είναι ότι ναι καλή η ανάπτυξη ,ο τουρισμός, οι επενδύσεις , τα πετρέλαια,τα αέρια και όλα αυτα, αλλά εμένα με ενδιαφέρει το σήμερα , τα μέτρα που θα παρθούν ώστε αύριο όταν ξυπνήσω να δω την ζωή μου να έχει γίνει καλύτερη και πιο αξιοπρεπή ,με έργα και όχι με ευχολόγια..
