Το ζήτημα για μας εδώ στην Λέσβο, όπως και στα άλλα νησιά του Αν. Αιγαίου, με τον μεγάλο αριθμό προσφυγόπουλων, δεν είναι αν αυτά θα πάνε στο σχολείο. Είναι αν θα ανοίξουμε τις καρδιές μας, αν θα τα αγκαλιάσουμε και πάλι, όπως τον περασμένο χρόνο, που τα αρπάζαμε απ την θάλασσα. Αν θα τα μοιραστούμε στα σχολεία της πόλης και των χωριών με σύνεση και λογική. Αν θα τα βάλουμε να γνωριστούν, να παίξουν, ν’ αθληθούν με τα παιδιά μας. Αν θα τα εφοδιάσουμε με μολύβια και τετράδια, αγάπη και στοργή.
Πριν λίγους μόνο μήνες κατάφεραν και σώθηκαν απ τον πόλεμο, την δυστυχία και τα κύματα. Οι περιστάσεις και η συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας είναι που τα κρατούν προσωρινά εγκλωβισμένα στο νησί μας. Όσο τα έχουμε κοντά μας δικαιούνται ο, τι και κάθε άλλο παιδί πάνω στην γη, στην διατροφή, στην υγεία, στην εκπαίδευση.
Τα μέλη της «Συνύπαρξης» απευθύνουν έκκληση στην εκπαιδευτική κοινότητα, την τοπική αυτοδιοίκηση, σ’ όλους τους γονιούς, να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους, με πνεύμα συνεργατικό, με ανθρωπιά και τρυφερότητα. Να πάρουν τις πρωτοβουλίες που χρειάζονται συμπληρωματικά προς τα καθήκοντα της Πολιτείας. Να μην ενδίδουν στην ξενοφοβία. Να αντιστέκονται όταν χρειάζεται στον ρατσισμό.
Η Λέσβος της ανθρωπιάς και της αλληλεγγύης είναι εδώ! Ας υπερασπιστούμε όλοι μαζί όλοι μαζί το όνομα και την τιμή της.