Συνεχίζονται τα "χτυπήματα" στο ΚΕΘΕΑ
Συρρίκνωση της επιχορήγησης, μείωση του προσωπικού και συγχωνεύσεις φορέων είναι τα μέτρα με τα οποία το Υπουργείο Υγείας απαντά στις αυξανόμενες ανάγκες για πρόληψη, θεραπεία και κοινωνική επανένταξη στον τομέα των ναρκωτικών. Την ώρα που η οικονομική κρίση δίνει ώθηση στην εξάπλωση της χρήσης και οξύνει τον κοινωνικό αποκλεισμό, το «σχέδιο δράσης» που εκπονεί το Υπουργείο πλήττει καίρια το βασικό κορμό του εθνικού δικτύου υπηρεσιών απεξάρτησης και κοινωνικής επανένταξης. Από τη μια μεριά η ηγεσία του Υπουργείου εξαγγέλλει πανηγυρικά «φθηνές λύσεις» που θα εξαλείψουν τη λίστα των υποκαταστάτων και από την άλλη τινάζει στον αέρα τη θεραπεία χιλιάδων ανθρώπων που μαζί με τις οικογένειές τους συμμετέχουν στα «στεγνά» προγράμματα του ΚΕΘΕΑ, παλεύοντας για την απεξάρτηση από κάθε ουσία.
Μετά την πρόσφατη, αιφνίδια και δραστική, περικοπή της φετινής επιχορήγησης του ΚΕΘΕΑ από το Υπουργείο Οικονομικών, το Υπουργείο Υγείας ζητάει τώρα εφαρμογή του μέτρου της εργασιακής εφεδρείας στον οργανισμό. Το Υπουργείο παραβλέπει το γεγονός ότι το ΚΕΘΕΑ την τελευταία πενταετία αναπτύσσει υπηρεσίες σε όλη την Ελλάδα (Γιάννενα, Χανιά, Λέσβος, Καλαμάτα, ιστορικό κέντρο, σωφρονιστικά καταστήματα κ.ά.), χωρίς να εγκρίνονται οι προσλήψεις που κατ’ επανάληψη έχει ζητήσει και ενώ αυξάνονται, λόγω εντατικοποίησης της εργασίας, οι αποχωρήσεις προσωπικού «πρώτης γραμμής», αφήνοντας δυσαναπλήρωτα κενά.
Συγχρόνως το Υπουργείο αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο συγχώνευσης ΚΕΘΕΑ -ΟΚΑΝΑ, παρά τη διαφορετική θεραπευτική μεθοδολογία και πρακτική, αλλά και το διαφορετικό μοντέλο οργάνωσης και λειτουργίας που εφαρμόζουν οι δύο φορείς. Η συγχώνευση ενέχει σοβαρούς κινδύνους για έναν υγιή, μη ελλειμματικό και αποτελεσματικό οργανισμό όπως το ΚΕΘΕΑ, και θα οδηγήσει σε μείωση της αυτοχρηματοδότησής, του εθελοντισμού και της ποιότητας υπηρεσιών στα προγράμματά του, επιβαρύνοντας τελικά περισσότερο το κράτος.
Με κοντόφθαλμη, λογιστική οπτική, χωρίς αξιολόγηση του έργου και του τρόπου λειτουργίας των φορέων, χωρίς εκτίμηση των πραγματικών αναγκών της ελληνικής κοινωνίας στον τομέα των ναρκωτικών, οδηγείται σε κατάρρευση το δημόσιο και δωρεάν σύστημα απεξάρτησης και κοινωνικής επανένταξης της χώρας. Το αποτέλεσμα θα είναι άκρως αρνητικό για χιλιάδες χρήστες ουσιών και τις οικογένειές τους αλλά και για την ελληνική κοινωνία στο σύνολό της, χωρίς κανένα ουσιαστικό δημοσιονομικό όφελος. Γιατί, όπως έχουν δείξει επαλειμμένα η διεθνής έρευνα και εμπειρία, η αποδυνάμωση φορέων όπως το ΚΕΘΕΑ, που προσφέρουν ουσιαστικό έργο στον τομέα της απεξάρτησης, σημαίνει αύξηση των δαπανών στον τομέα της δημόσιας υγείας, της δίωξης και την απονομής της ποινικής δικαιοσύνης, και στέρηση της ελπίδας από χιλιάδες χρήστες και μέλη οικογενειών
